Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 DOe vluchtte David van Najoth by Rama: ende hy quam, ende seyde voor het aengesichte Ionathans, Wat hebbe ick gedaen? wat is mijne misdaet, ende wat is mijne sonde voor het aengesichte uwes vaders, dat hy mijne ziele soeckt? |
| 2 Hy daerentegen seyde tot hem: Dat zy verre, ghy en sult niet sterven, siet, mijn vader en doet geen groote sake, noch geen cleyne sake, die hy voor mijn oore niet en openbaert: waerom soude dan mijn vader dese sake van my verbergen? dat en is niet. |
| 3 Doe swoer David voorder, ende seyde, Uw’ vader weet seer wel, dat ick genade in uwe oogen gevonden hebbe, daerom heeft hy geseyt, Dat Ionathan dit niet en wete, op dat hy sich niet en becommere: ende sekerlick, [soo warachtich als] de HEERE leeft, ende uwe ziele leeft, daer en is maer als een schrede tusschen my ende tusschen de doot. |
| 4 Ionathan nu seyde tot David: Wat uwe ziele seyt, dat sal ick u doen. |
| 5 Ende David seyde tot Ionathan, Siet, morgen is de nieuwe-mane, dat ick sekerlick met den Coninck soude aensitten om te eten: so laet my gaen, dat ick my op het velt verberge tot aen den derden avont. |
| 6 Indien uw’ vader my gewisselick mist; so sult ghy seggen, David heeft van my seer begeert, dat hy tot sijne Stadt Bethlehem mochte loopen, want aldaer is een jaerlicx offer den gantschen geslachte. |
| 7 Indien hy aldus seyt, ’T is goet, so heeft uw’ knecht vrede: maer indien hy gantsch ontsteken is, so wetet dat het quaet by hem ten vollen besloten is. |
| 8 Doet dan barmherticheyt aen uwen knecht, want ghy hebt uwen knecht in een verbont des HEEREN met u gebracht: maer isser een misdaet in my, so doodt ghy my, waerom soudt ghy my doch tot uwen vader brengen? |
| 9 Doe seyde Ionathan, Dat sy verre van u, maer indien ick sekerlick merckte, dat dit quaet by mijnen vader ten vollen besloten ware, dat het u soude over-comen, en soude ick dat u dan niet te kennen geven? |
| 10 David nu seyde tot Ionathan, Wie sal’t my te kennen geven, indien u vader u wat harts antwoordt? |
| 11 Doe seyde Ionathan tot David, Comt, laet ons doch uyt gaen in’t velt: ende die beyde gingen uyt in’t velt. |
| 12 Ende Ionathan seyde tot David, De HEERE, de Godt Israëls, indien ick mijnen vader ondersocht sal hebben ontrent desen tijt, morgen [of] overmorgen, ende siet, het is goet voor David, ende ick dan tot u niet en sende, ende voor uw’ oore openbare: |
| 13 Alsoo doe de HEERE aen Ionathan, ende alsoo doe hy daer toe! Als mijnen vader het quaet over u behaecht, so sal ick het uw’ oore ontdecken, ende ick sal u trecken laten, dat ghy in vrede henen gaet: ende de HEERE zy met u, gelijck als hy met mijnen vader geweest is. |
| 14 Ende en sult ghy niet, indien ick dan noch leve, ja en sult ghy niet de weldadicheyt des HEEREN aen my doen, dat ick niet en sterve? |
| 15 Oock en sult ghy uwe weldadicheyt niet af-snyden van mijnen huyse tot in eeuwicheyt: oock niet, wanneer de HEERE eenen yegelicken der vyanden Davids van den aerdbodem sal afgesneden hebben. |
| 16 Also maeckte Ionathan [een verbont] met den huyse Davids; [seggende] Dat het de HEERE eysche van de hant der vyanden Davids. |
| 17 Ende Ionathan voer voort, met David te doen sweeren, om dat hy hem lief hadde: want hy hadde hem lief met de liefde sijner ziele. |
| 18 Daerna seyde Ionathan tot hem, Morgen is de nieuwe mane: dan salmen u missen, want uwe sit-plaetse sal ledich gevonden worden. |
| 19 Ende als ghy de drie dagen sult uyt-gebleven zijn, komt haestich af, ende gaet tot die plaetse, daer ghy u verborgen hadt ten dage deser handelinge: ende blijft by den steen Ezel. |
| 20 So sal ick drie pijlen ter zyden schieten, als of ick nae een teecken schote. |
| 21 Ende siet, ick sal den jongen senden, [seggende], Gaet henen, soeckt de pijlen: indien ick uytdruckelick tot den jongen segge, Siet de pijlen zijn van u af ende herwaerts, neemt hem, ende komt ghy, want daer is vrede voor u, ende daer en is geen dinck, [soo waerlick] de HEERE leeft. |
| 22 Maer indien ick tot den jongen alsoo segge, Siet de pijlen zijn van u af, ende voorder: Gaet henen, want de HEERE heeft u laten gaen. |
| 23 Ende aengaende de sake daer van ick ende ghy gesproken hebben: siet, de HEERE zy tusschen my, ende tusschen u tot in eeuwicheyt. |
| 24 David nu verberchde sich in ’t velt: ende als het nieuwe mane was, sat de Coninck by de spijse, om te eten. |
| 25 Doe hem de Coninck gesett hadde op sijn sit-plaetse op dit mael gelijck d’ ander mael, aen de stede by den wandt, so stont Ionathan op, ende Abner sat aen Sauls zijde: Ende Davids plaetse wert ledich gevonden. |
| 26 Ende Saul en sprack te dien dage niets, want hy seyde, hem is wat voorgevallen, dat hy niet reyn en is: voorseker hy en is niet reyn . |
| 27 ’T geschiedde nu des anderen daechs den tweeden der nieuwer mane, als Davids plaetse ledich gevonden wert: so seyde Saul tot sijnen sone Ionathan, Waerom en is de sone Isai noch gisteren noch heden tot de spijse niet gekomen? |
| 28 Ende Ionathan antwoordde Saul: David begeerde van my eernstelick nae Bethlehem te mogen gaen. |
| 29 Ende hy seyde, Laet my doch gaen, want ons geslachte heeft een offer in de stadt, ende mijn broeder heeft het my selfs geboden; heb’ ick nu genade in uwe oogen gevonden, laet my doch ontslagen zijn, dat ick mijne broeders sie, hierom en is hy aen des Conincks tafel niet gekomen. |
| 30 Doe ontstack de toorn Sauls tegen Ionathan, ende hy seyde tot hem, Ghy sone der verkeerde in wederspannicheyt: weet ick ’t niet, dat ghy den sone Isai verkoren hebt tot uwer schande, ende tot schande der naecktheyt uwes moeders? |
| 31 Want alle de dagen die de sone Isai op den aerdbodem leven sal, so en sult ghy, noch u Coninckrijcke niet bevesticht worden: nu dan, schickt henen, ende haelt hem tot my, want hy is een kint des doots. |
| 32 Doe antwoordde Ionathan Saul sijnen vader, ende seyde tot hem, Waerom sal hy gedoodt worden? wat heeft hy gedaen? |
| 33 Doe schoot Saul de spiesse op hem, om hem te slaen: Also merckte Ionathan, dat dit ten vollen by sijnen vader besloten was, David te dooden. |
| 34 Daerom stont Ionathan van de tafel op in hitticheyt des toorns: ende hy en att op den tweeden dach der nieuwe mane geen broot, want hy was bekommert om David, om dat sijn vader hem gesmadet hadde. |
| 35 Ende ’t geschiedde des morgens, dat Ionathan in ’t velt ginck, op den tijt die David bestemt was: ende daer was een kleyne jonge by hem. |
| 36 Ende hy seyde tot sijnen jongen, Loopt, soeckt nu de pijlen, die ick schieten sal: de jonge liep henen, ende hy schoot eenen pijl, dien hy dede over hem vliegen. |
| 37 Doe de jonge tot aen de plaetse des pijls, dien Ionathan geschoten hadde, gekomen was: so riep Ionathan den jongen na, ende seyde, Is niet de pijl van u af, ende voorder? |
| 38 Wederom riep Ionathan den jongen na, Haest u, spoedt u, staet niet stille: de jonge Ionathans nu raepte den pijl op, ende hy quam tot sijnen heere. |
| 39 Doch de jonge en wist daer niets van: Ionathan ende David alleen wisten van de sake. |
| 40 Doe gaf Ionathan sijn gereetschap aen den jongen dien hy hadde: ende hy seyde tot hem, Gaet henen, brengtse in de stadt. |
| 41 Als de jonge henen ginck, so stont David op van de zuyd-zijde, ende hy viel op sijn aengesichte ter aerde, ende hy booch sich drie mael: ende sy kusten malkanderen, ende weenden met malkanderen, tot dat het David gantsch veel maeckte. |
| 42 Doe seyde Ionathan tot David, Gaet in vrede: ’t gene dat wy beyde in den name des HEEREN gesworen hebben, seggende, De HEERE zy tusschen my, ende tusschen u, ende tusschen mijn zaet, ende tusschen u zaet, zy tot in der eeuwicheyt. |
| 43 Daerna stont hy op, ende ginck henen: ende Ionathan quam in de stadt. |
