Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 ENde opsiende sach hy de rijcke hare gaven in de Schat-kiste werpen. |
| 2 Ende hy sach oock een seker arme weduwe twee kleyne [penninckskens] daer in werpen. |
| 3 Ende hy seyde, Waerlijck ick segge u, dat dese arme weduwe meer dan alle heeft [in] geworpen. |
| 4 Want die alle hebben van haren overvloedt geworpen tot de gaven Godts: maer dese heeft van haer gebreck alle den leef-tocht die sy hadde, [daer in] geworpen. |
| 5 Ende als sommige seyden van den Tempel dat hy met schoone steenen ende begiftingen verciert was, seyde hy, |
| 6 [Wat] dese dingen [aengaet], die ghy aenschouwt, daer sullen dagen komen, in welcke niet [eenen] steen op [den anderen] steen en sal gelaten worden, die niet en sal worden afgebroken. |
| 7 Ende sy vraeghden hem, seggende, Meester, wanneer sullen dan dese dingen zijn? ende welck is het teecken, wanner dese dingen sullen geschieden? |
| 8 Ende hy seyde, Siet dat ghy niet verleydt en wordet: want vele sullender komen onder mijnen name, seggende, Ick ben [de Christus]. Ende de tijdt is na by gekomen: En gaet dan haer niet na. |
| 9 Ende wanneer ghy sult hooren van oorlogen ende beroerten, so en wort niet verschrickt. Want dese dingen moeten eerst geschieden: maer [noch] en is terstont het eynde niet. |
| 10 Doe seyde hy tot haer, Het [een] volck sal het [ander] volck opstaen, ende het [een] Coninckrijck tegen het [ander] Coninckrijck. |
| 11 Ende daer sullen groote aerdbevingen wesen in verscheyden plaetsen, ende hongers-nooden, ende pestilentien: daer sullen oock schrickelijcke dingen, ende groote teeckenen van den hemel geschieden. |
| 12 Maer voor dit alles sullen sy hare handen aen u lieden slaen, ende [u] vervolgen, [u] overleverende in de Synagogen ende gevanckenissen, ende ghy sult getrocken worden voor Coningen ende Stadt-houders, om mijns Naems wille. |
| 13 Ende [dit] sal u overkomen tot een getuygenisse. |
| 14 Neemt dan in uwe herten voor, van te voren niet te overdencken, [hoe] ghy u verantwoorden sult. |
| 15 Want ick sal u mondt ende wijsheyt geven, welcke niet en sullen konnen tegen-spreken, noch wederstaen, alle die haer tegen u setten. |
| 16 Ende ghy sult overgelevert worden oock van ouders ende broeders, ende magen, ende vrienden: ende sy sullender [sommige] uyt u dooden. |
| 17 Ende ghy sult van allen gehaet worden om mijns Naems wille. |
| 18 Doch niet een hayr uyt uwen hoofde en sal verloren gaen. |
| 19 Besittet uwe zielen in uwe lijdtsaemheyt. |
| 20 Maer wanneer ghy sien sult dat Ierusalem van heyr-legers omcinghelt wort, so weet alsdan dat hare verwoestinge na by gekomen is. |
| 21 Alsdan die in Iudea zijn, dat’se vlieden na de bergen: ende die in’t midden vande selve zijn, datse daer uyttrecken: ende die op de velden zijn, dat’se in de selve niet en komen. |
| 22 Want dese zijn dagen der wrake, op dat alles vervult worde dat geschreven is. |
| 23 Doch wee den bevruchten, ende den soogenden [vrouwen] in die dagen: want daer groote noot zijn sal in het lant, ende toorn over dit volck. |
| 24 Ende sy sullen vallen door de scherpte des sweerts, ende gevanckelick wechgevoert worden onder alle volcken: ende Ierusalem sal van de Heydenen vertreden worden, tot dat de tijden der Heydenen vervult sullen zijn. |
| 25 Ende daer sullen teeckenen zijn in de Sonne, ende Mane, ende Sterren, ende op de aerde benaeuwtheyt der volckeren, met twijffelmoedicheyt, als de zee ende water-golven groot geluyt sullen geven: |
| 26 Ende den menschen het herte sal beswijcken van vreese, ende verwachtinge der dingen, die het aertrijck sullen overkomen. Want de krachten der hemelen sullen beweeght worden. |
| 27 Ende alsdan sullen sy den Sone des menschen sien komen in een wolcke met groote kracht ende heerlickheyt. |
| 28 Als nu dese dingen beginnen te geschieden, so siet om hooge, ende heft uwe hoofden opwaerts, om dat uwe verlossinge na by is. |
| 29 Ende hy seyde tot haer een gelijckenisse, Siet den vijgeboom, ende alle de boomen. |
| 30 Wanneer sy nu uytspruyten, ende ghy [dat] siet, so weet ghy uyt u selven dat de somer nu na by is. |
| 31 Alsoo oock ghy, wanneer ghy dese dingen sult sien geschieden, so weet dat het Coninckrijcke Godts na by is. |
| 32 Voorwaer ick segge u, dat dit geslachte geensins en sal voorby gaen, tot dat alles sal geschiet zijn. |
| 33 De hemel ende de aerde sullen voor by gaen, maer mijne woorden en sullen geensins voor by gaen. |
| 34 Ende wacht u selven, dat uwe herten niet te eeniger tijdt beswaert en worden met brasserye, ende dronckenschap, ende sorghvuldigheden deses levens, ende dat u dien dagh niet onvoorsiens [over] en come. |
| 35 Want gelijck een strick sal hy komen over alle de gene die op den gantschen aerdtbodem geseten zijn. |
| 36 Waeckt dan tot aller tijdt, biddende dat ghy meucht weerdigh geacht worden te ontvlieden alle dese dingen die geschieden sullen, ende te staen voor den Sone des menschen. |
| 37 Des daeghs nu was hy leerdende in den Tempel, maer des nachts ginck hy uyt, ende vernachtte op den bergh, genaemt den Olijf-[bergh]. |
| 38 Ende alle het volck quam ’s morgens vroegh tot hem in den Tempel, om hem te hooren. |
