Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 ENde het geschiedde in een van die dagen, als hy in den tempel het volck leerde, ende het Euangelium verkondighde, dat de Over-priesters ende Schriftgeleerde met de Ouderlingen daer over quamen. |
| 2 Ende spraecken tot hem, seggende, Seght ons door wat macht ghy dese dingen doet: Ofte wie hy is die u dese macht heeft gegeven? |
| 3 Ende hy antwoordende seyde tot haer, Ick sal u oock een woordt vragen: ende segget my, |
| 4 De Doop Ioannis was die uyt den hemel, ofte uyt de menschen? |
| 5 Ende sy overleyden onder haer, seggende, Indien wy seggen, Uyt den hemel: so sal hy seggen, Waerom en hebt ghy dan hem niet gelooft? |
| 6 Ende indien wy seggen, Uyt de menschen: so sal ons alle het volck steenigen: Want sy houden voor seker dat Ioannes een Propheet was. |
| 7 Ende sy antwoordden, dat sy niet en wisten van waer [die was]. |
| 8 Ende Iesus seyde tot haer, So en segge ick u oock niet, door wat macht ick dese dingen doe. |
| 9 Ende hy begon tot het volck dese gelijckenisse te seggen, Een seker mensche plantede eenen wijngaerdt, ende hy verhuerde dien aen landt-lieden, ende trock eenen langen tijdt buyten ’s landts. |
| 10 Ende als’t de tijdt was, sandt hy tot de landt-lieden eenen dienstknecht, op dat sy hem van de vrucht des wijngaerts geven souden: maer de landt-lieden sloegen den selven, ende sonden [hem] ledigh henen. |
| 11 Ende wederom sandt hy noch eenen anderen dienstknecht, maer oock dien geslagen ende smadelick gehandelt hebbende, sonden sy [hem] ledigh henen. |
| 12 Ende wederom sandt hy noch eenen derden: maer sy verwondden oock desen, ende wierpen [hem] uyt. |
| 13 Ende de heere des wijngaerts seyde, Wat sal ick doen? Ick sal mijnen geliefden sone senden: mogelick desen siende sullen sy [hem] ontsien. |
| 14 Maer als de landtlieden hem sagen, overleyden sy onder malcanderen, ende seyden, Dese is de erfgenaem, komt, laet ons hem dooden, op dat de erfenisse onse worde. |
| 15 Ende als sy hem buyten den wijngaert uytgeworpen hadden, doodden sy [hem]. Wat sal dan de heere des wijngaerts haer doen? |
| 16 Hy sal komen ende dese landt-lieden verderven, ende sal den wijngaert aen andere geven. Ende als sy [dat] hoorden, seyden sy, Dat zy verre. |
| 17 Maer hy sagh’se aen, ende seyde, Wat is dan dit, ’t welck geschreven staet, De steen dien de bouwlieden verworpen hebben, dese is tot een hooft des hoecks geworden? |
| 18 Een yegelick die op dien steen valt, sal verplettert worden, ende op wien hy valt, dien sal hy vermorselen. |
| 19 Ende de Overpriesters ende de Schriftgeleerde sochten te dier selver uyre de handen aen hem te slaen: maer sy vreesden het volck: want sy verstonden dat hy dese gelijckenisse tegen haer gesproken hadde. |
| 20 Ende sy namen [hem] waer, ende sonden verspieders uyt, die haer selven veynsden rechtveerdigh te zijn: op dat sy hem in [sijne] reden vangen mochten, om hem der heerschappie ende der macht des Stadthouders over te leveren. |
| 21 Ende sy vraeghden hem, seggende, Meester wy weten dat ghy recht spreeckt, ende leert, ende den persoon niet aen en neemt, maer leert den wegh Godts in der waerheyt, |
| 22 Is’t ons geoorlooft den Keyser schattinge te geven, ofte niet? |
| 23 Ende hy hare archlisticheyt bemerckende, seyde tot haer, Wat versoeckt ghy my? |
| 24 Toont my eenen penninck: wiens beeldt ende opschrift heeft hy? Ende sy antwoordende seyden, Des Keysers. |
| 25 Ende hy seyde tot haer, Geeft dan den Keyser dat des Keysers is, ende Gode dat Godes [is]. |
| 26 Ende sy en konden hem in [sijn] woort niet vatten voor den volcke: ende haer verwonderende over sijne antwoorde swegen sy stille. |
| 27 Ende tot hem quamen sommige der Sadduceen, welcke tegensprekende [seggen] datter geen opstandinge en is ende vraeghden hem, |
| 28 Seggende, Meester, Moses heeft ons geschreven, So yemants broeder sterft, die een wijf heeft, ende hy sterft sonder kinderen, dat sijn broeder het wijf nemen sal, ende sijnen broeder zaet verwecken. |
| 29 Daer waren nu seven broeders: ende de eerste nam een wijf, ende hy stierf sonder kinderen. |
| 30 Ende de tweede nam dat wijf, ende [oock] dese stierf sonder kinderen. |
| 31 Ende de derde nam het selve [wijf:] ende desgelijcks oock de seven, ende en hebben geen kinderen na gelaten, ende zijn gestorven. |
| 32 Ende ten laetsten na alle stierf oock het wijf. |
| 33 Inde opstandinge dan, wiens wijf van desen sal sy zijn? Want die seven hebben de selve tot een wijf gehadt. |
| 34 Ende Iesus antwoordende seyde tot haer, De kinderen deser eeuwe trouwen, ende worden ten houwelicke uytgegeven: |
| 35 Maer die weerdigh sullen geacht zijn die eeuwe te verwerven, ende de opstandinge uyt den dooden, en sullen noch trouwen, noch ten houwelicke uytgegeven worden. |
| 36 Want sy en konnen niet meer sterven: want sy zijn, den Engelen gelijck. Ende sy zijn kinderen Godts, dewijle sy kinderen der opstandinge zijn. |
| 37 Ende dat de doode opgeweckt sullen worden, heeft oock Moses aengewesen by den doornen-bosch, als hy den Heere noemt den Godt Abrahams, ende den Godt Isaacs, ende den Godt Iacobs. |
| 38 [Godt] nu en is niet een Godt der doode, maer der levende: want sy leven hem alle. |
| 39 Ende sommige der Schriftgeleerde antwoordende seyden, Meester ghy hebt wel geseght. |
| 40 Ende sy en dorfden hem niet meer yet vragen. |
| 41 Ende hy seyde tot haer, Hoe seggen sy, dat de Christus Davids sone is? |
| 42 Ende David selve seght in het boeck der Psalmen, De Heere heeft geseght tot mijnen Heere, Sit aen mijner rechter [handt]. |
| 43 Tot dat ick uwe vyanden sal geset hebben tot een voetbanck uwer voeten. |
| 44 David dan noemt hem sijnen Heere, ende hoe is hy sijn sone? |
| 45 Ende daer alle het volck [het] hoorde, seyde hy tot sijne Discipelen, |
| 46 Wacht u van de Schriftgeleerde, die daer willen wandelen in lange cleederen, ende beminnen de groetingen op de merckten, ende de voor-gestoelten in de Synagogen, ende de voor-aen-sittingen in de maeltijden: |
| 47 Die der weduwen huysen opeten, ende onder eenen schijn lange gebeden doen: Dese sullen swaerder oordeel ontfangen. |
