Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 SWijgt voor my, ghy Eylanden, ende laet de volckeren de cracht vernieuwen: laetse toe treden, laetse dan spreken: laett ons t’ samen ten gerichte naederen. |
| 2 Wie heeft van den opganck dien rechtveerdigen verweckt? heeft hem geroepen, op sijnen voet? de heydenen voor sijn aengesichte gegeven, ende gemaeckt dat hy [over] Coningen heerschte? heeftse sijnen sweerde gegeven als stof, sijnen boge als eenen voortgedrevenen stoppel? |
| 3 Dat hyse najaechde, [ende] trock door [met] vrede, door een padt, [’t welck] hy met sijne voeten niet gegaen en hadde? |
| 4 Wie heeft [dit] gewrocht ende gedaen roepende de geslachten van den beginne? Ick de HEERE, die de eerste ben, ende met de laetste ben ick de selve. |
| 5 De Eylanden sagen ’t, ende sy vreesden; de eynden der aerde beefden: sy naederden sich, ende quamen toe: |
| 6 D’ een hielp den anderen, ende seyde tot sijnen metgeselle, Weest sterck. |
| 7 Ende de werckmeester versterckte den gout-smit: die met den hamer glat maeckt, dien die op het aenbeelt slaet, seggende van het soudeersel, Het is goet: daer na maeckt hy ’t vast met nagelen, dat het niet en wanckele. |
| 8 Maer ghy Israël, mijn knecht, ghy Iacob, dien ick verkoren hebbe: het zaet Abrahams mijnes liefhebbers: |
| 9 Ghy, welcken ick gegrepen hebbe van de eynden der aerde, ende uyt hare bysonderste geroepen hebbe: ende seyde tot u: Ghy zijt mijn knecht, u hebb’ ick uytverkoren, ende en hebbe u niet verworpen. |
| 10 En vreest niet, want ick ben met u, en zijt niet verbaest, want ick ben uw’ Godt, ick stercke u, oock helpe ick u, oock ondersteune ick u. met de rechter-hant mijner gerechticheyt. |
| 11 Siet sy sullen beschaemt ende te schande worden, alle die tegen u ontsteken zijn: sy sullen worden als niet, ende die lieden die met u twisten, sullen vergaen. |
| 12 Ghy sultse soecken, maer en sultse niet vinden: de lieden die met u kyven, sullen worden als niet, ende die lieden die met u oorlogen, als een nietich dinck. |
| 13 Want ick de HEERE uwe Godt grype uwe rechterhant aen, die tot u segge, En vreest niet, ick helpe u. |
| 14 En vreest niet, ghy wormken Iacobs, ghy volcxken Israëls: Ick helpe u, spreeckt de HEERE, ende u Verlosser is de Heylige Israëls. |
| 15 Siet, ick hebbe u tot eene scherpe nieuwe dorsch-slede gestelt, die scherpe pinnen heeft: ghy sult bergen dorschen ende vermalen, ende heuvelen sult ghy stellen gelijck caf. |
| 16 Ghy sultse wannen, ende de wint salse wechnemen, ende de storm-wint salse verstroyen, maer ghy sult u verheugen in den HEERE, in den Heyligen Israëls sult ghy u roemen. |
| 17 De elendige ende nootdurftige soecken water, maer daer en is geen, hare tonge versmacht van dorst: ick de HEERE salse verhooren, ick de Godt Israëls en salse niet verlaten. |
| 18 Ick sal rivieren op de hooge plaetsen openen, ende fonteynen in’t midden der valleyen, ick sal de woestijne tot eenen water-poel setten, ende het dorre lant tot water-tochten. |
| 19 Ick sal in de woestyne den cederboom, den sitten-boom, ende den myrthen-boom, ende den olyachtigen-boom setten: Ick sal in de wildernisse stellen den denneboom, den beuken, ende den busboom te gelijcke. |
| 20 Op dat sy sien ende bekennen, ende overleggen, ende te gelijcke verstaen, dat de hant des HEEREN sulcx gedaen, ende dat de Heylige Israëls sulcx geschapen heeft. |
| 21 Brengt u lieder twistsake voor, seyt de HEERE, brengt uwe vaste bewijs-redenen by, seyt de Coninck Iacobs. |
| 22 Laetse voortbrengen ende ons verkondigen de dingen die gebeuren sullen: verkondicht die voorige dingen welcke die geweest zijn, op dat wy het ter herten nemen, ende het eynde daer van weten, of doet ons de toekomende dingen hooren. |
| 23 Verkondicht dingen die hierna komen sullen, op dat wy weten, dat ghy Goden zijt, ja doet goet, ende doet quaet, dat wy verbaest staen, ende t’samen toesien. |
| 24 Siet, ghylieden zijt min dan niet, ende u lieder werck is erger dan een adder: hy is een grouwel die u lieden verkiest. |
| 25 Ick verwecke [eenen] van’t Noorden, ende hy sal komen van den opganck der Sonne, hy sal mijnen name aenroepen: ende hy sal komen [over] de Overheden als [over] leem, ende gelijck een pottebacker het slijck tredet . |
| 26 Wie heeft [wat] verkondigt van den aenbeginne, dat wy ’t weten mogen, ofte van te vooren, dat wy seggen mogen, hy is rechtveerdich: maer daer en is niemant die ’t verkondigt, oock niemant die [wat] hooren doet, oock niemant die u lieder woorden hoort. |
| 27 [Ick] de eerste [segge] tot Zion, Siet, sietse [daer]: ende tot Ierusalem, Ick sal eenen blyden-bootschapper geven . |
| 28 Want ick sach toe, maer daer en was niemant, selfs onder dese, maer daer en was geen raetgever, dat ick haer soude vragen, ende sy my antwoort geven souden. |
| 29 Siet, sy zijn altemael ydelheyt, hare wercken zijn een nietich dinck, hare gegotene-beelden zijn wint, ende een ydel dinck. |
