Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 EEne sachte antwoorde keert de grimmicheyt af: maer een smertende woort doet den toorn oprijsen. |
| 2 De tonge der wijsen maeckt de wetenschap goet: maer de mont der sotten stort overvloedichlick dwaesheyt uyt. |
| 3 De oogen des HEEREN zijn in alle plaetse, beschouwende de quade, ende de goede. |
| 4 De medecine der tonge is een boom des levens: maer de verkeertheyt in de selve, is eene breucke inden geest. |
| 5 Een dwaes sal de tucht sijns vaders versmaden: maer die de bestraffinge waerneemt sal kloeksinnichlick handelen. |
| 6 [In] het huys des rechtveerdigen is een grooten schat: maer in des godtloosen inkomste is beroerte. |
| 7 De lippen der wijsen sullen de wetenschap uytstroyen: maer het herte der sotten, niet alsoo. |
| 8 Het offer des godtloosen is den HEERE een grouwel: maer het gebedt der oprechten is sijn welgevallen. |
| 9 De wech der godtloosen is den HEERE een grouwel: maer dien die de gerechticheyt na-jaecht, sal hy lief hebben. |
| 10 De tucht is onaengenaem voor den genen, die het padt verlaet, [ende] die de bestraffinge haet, sal sterven. |
| 11 De helle, ende het verderf zijn voor den HEERE: hoe veel te meer de herten van des menschen kinderen? |
| 12 De spotter en sal niet lief hebben, die hem bestraft: hy en sal niet gaen tot de wijse. |
| 13 Een vrolick herte sal het aengesichte blijde maken: maer door de smerte des herten wort de geest verslagen. |
| 14 Een verstandich herte sal de wetenschap op soecken: maer de mont der sotten sal met dwaesheyt gevoedt worden. |
| 15 Alle de dagen des bedruckten zijn quaet: maer een vrolick herte is eene geduerige maeltijt. |
| 16 Beter is weynich met de vreese des HEEREN, dan een grooten schat; ende onruste daer by. |
| 17 Beter is een gerichte van groen-moes, daer oock liefde is; dan een gemeste os, ende haet daer by. |
| 18 Een grimmich man sal gekijf verwecken: maer de lanckmoedige sal den twist stillen. |
| 19 De wech des luyaerts is als een doorn-hegge: maer het padt der oprechten is wel gebaent. |
| 20 Een wijs soon sal den vader verblijden: maer een sot mensche veracht sijne moeder. |
| 21 De dwaesheyt is den verstandeloosen blijdschap: maer een man van verstant sal recht wandelen. |
| 22 De gedachten worden vernieticht, alsser geenen raet en is: maer door veelheyt der raetslieden sal elck een bestaen. |
| 23 Een man heeft blijdschap in de antwoorde sijnes monts: ende hoe goet is een woort op sijnen tijt? |
| 24 De wech des levens is den verstandigen nae boven; op dat hy afwijcke vande helle, beneden. |
| 25 Het huys der hooveerdigen sal de HEERE afrucken: maer de lant-pale der weduwe sal hy vast setten. |
| 26 Des boosen gedachten zijn den HEERE een grouwel: maer der reynen zijn lieflicke redenen. |
| 27 Die giericheyt pleecht, beroert sijn huys: maer die geschencken haet, sal leven. |
| 28 Het herte des rechtveerdigen bedenckt sich, om te antwoorden: maer de mont der godtloosen sal overvloedelick quade dingen uytstorten. |
| 29 De HEERE is verre vande godtloose: maer het gebedt der rechtveerdigen sal hy verhooren. |
| 30 Het licht der oogen verblijdt het herte: een goet geruchte maeckt het gebeente vet. |
| 31 De oore, die de bestraffinge des levens hoort, sal in’t midden der wijsen vernachten. |
| 32 Die de tucht verwerpt die versmaedt sijne ziele: maer die de bestraffinge hoort, krijcht verstant. |
| 33 De vreese des HEEREN is de tucht der wijsheyt: ende de nedericheyt [gaet] voor de eere. |
