Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
1 NIet ons, o HEERE, niet ons: maer uwen Name geeft eere, om uwer goedertierenheyt, om uwer waerheyt wille. |
2 Waeromme souden de heydenen seggen, Waer is nu haren Godt? |
3 Onse Godt is doch in den hemel, hy doet al wat hem behaegt. |
4 Haerlieder afgoden zijn silver ende gout, het werck van ’s menschen handen: |
5 Sy hebben eenen mont, maer en spreken niet: sy hebben oogen, maer en sien niet: |
6 Ooren hebben sy, maer en hooren niet: sy hebben een neuse, maer sy en riecken niet: |
7 Hare handen [hebben sy], maer en tasten niet: hare voeten, maer en gaen niet: sy en geven geen geluyt door hare kele. |
8 Dat diese maken hen gelijck worden: [ende] al wie op haer vertrouwt. |
9 Israel, vertrouwt ghy op den HEERE, hy is hare hulpe, ende haren schilt. |
10 Ghy huys Aarons vertrout op den HEERE: hy is hare hulpe, ende haren schilt. |
11 Ghylieden die den HEERE vreest, vertrouwt op den HEERE: hy is hare hulpe, ende haren schilt. |
12 De HEERE is onser gedachtich geweest, hy sal segenen, hy sal’t huys Israëls segenen, hy sal’t huys Aarons segenen. |
13 Hy sal segenen die den HEERE vreesen, de kleyne met de groote. |
14 De HEERE sal [den segen] over ulieden vermeerderen, over ulieden, ende over uwe kinderen. |
15 Ghylieden zijt den HEERE gesegent, die den hemel ende d’ aerde gemaeckt heeft. |
16 Aengaende den hemel, de hemel is des HEEREN: maer d’ aerde heeft hy der menschen kinderen gegeven. |
17 De doode en sullen den HEERE niet prijsen, nochte die in de stilte nedergedaelt zijn. |
18 Maer wy sullen den HEERE loven van nu aen tot in der eeuwicheyt. Halelu-Jah. |