Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 MAer Iob antwoordde, ende seyde: |
| 2 Trouwens, om dat ghy lieden het volck zijt; so sal de wijsheyt met u lieden sterven: |
| 3 Ick hebbe oock een herte even als ghy lieden, ick en swichte niet voor u: ende by wien en zijn niet dergelijcke dingen? |
| 4 Ick ben’t [die] sijnen vrient een spot is, [maer] roepende tot Godt, die hem verhoort: de rechtveerdige, [ende] oprechte is een spot. |
| 5 Hy is een verachtte fackel, nae de meyninge des genen die gerust is: hy is gereet met de voet te struyckelen. |
| 6 De tenten der verwoesters hebben ruste, ende die Godt tergen hebben versekertheden, om ’tgene dat Godt met sijne hant toebrengt: |
| 7 Ende waerlick vraecht doch de beesten, ende elck een van die sal’t u leeren: ende het gevogelte des Hemels, dat sal’t u te kennen geven. |
| 8 Ofte spreeckt tot de aerde, ende sy sal’t u leeren: oock sullen’t u de visschen der zee vertellen. |
| 9 Wie en weet niet uyt alle dese, dat de hant des HEEREN dit doet? |
| 10 In wiens hant de ziele is van al dat leeft, ende de geest van alle vleesch des menschen. |
| 11 Sal niet de oore de woorden proeven, gelijck het gehemelte voor sich de spijse smaeckt? |
| 12 In de stock-oude is de wijsheyt; ende in de lanckheyt der dagen het verstant. |
| 13 By hem is wijsheyt, ende macht: hy heeft raet, ende verstant. |
| 14 Siet, hy breeckt af, ende ’t en sal niet herbouwt worden: hy besluyt yemant, ende daer en sal niet open gedaen worden. |
| 15 Siet, hy houdt de wateren op, ende sy droogen uyt: oock laet hyse uyt, ende sy keeren de aerde om. |
| 16 By hem is kracht, ende wijsheyt: sijne is de dwalende, ende die doet dwalen. |
| 17 Hy voert de Raets-heeren berooft wech: ende de Richters maeckt hy uytsinnich. |
| 18 Den bant der Coningen maeckt hy los: ende hy bindt den gordel aen hare lendenen. |
| 19 Hy voert de Overste berooft wech: ende de Machtige keert hy om. |
| 20 Hy beneemt den getrouwen de sprake: ende der Ouden oordeel neemt hy wech. |
| 21 Hy giet verachtinge over de Princen uyt: ende hy verslapt den riem der geweldigen. |
| 22 Hy openbaert de diepten uyt de duysternisse, ende des doots schaduwe brengt hy voort in’t licht. |
| 23 Hy vermenichvuldicht de volckeren, ende verderftse: hy breydt de volckeren uyt, ende leydtse. |
| 24 Hy neemt het herte van de Hoofden des volcks der aerde wech, ende doetse dwalen in’t woeste daer geen wech en is. |
| 25 Sy tasten in de duysternisse, daer geen licht en is: ende hy doetse dwalen, als eenen dronckaert. |
