Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 DAER was een man in den lande Uz, sijn naem was Iob: ende deselve man was oprecht, ende vroom ende Godtvreesende, ende wijckende van ’t quaet. |
| 2 Ende hem wierden seven sonen, ende drie dochteren geboren. |
| 3 Daer toe was sijn vee seven duysent schapen, ende drie duysent kemelen, ende vijf hondert jock ossen, ende vijf hondert eselinnen; oock was sijn dienst-volck seer veel: so dat dese man grooter was dan alle die van ’t Oosten. |
| 4 Ende sijne sonen gingen ende maeckten maeltijden in yeders huys op sijnen dach: ende sy sonden henen, ende noodichden hare drie susteren, om met hen te eten, ende te drincken. |
| 5 ’T geschiedde dan, als de dagen der maeltijden om-gegaen waren, dat Iob henen sondt, ende hen heyligde, ende des smorgens vroech opstont, ende brand-offeren offerde, [nae] harer aller getal; want Iob seyde, Misschien hebben mijne kinderen gesondiget, ende Godt in haer herte gesegent: alsoo dede Iob alle die dagen. |
| 6 Daer was nu een dach, als de kinderen Godts quamen, om sich voor den HEERE te stellen, dat de Satan oock in’t midden van hen quam. |
| 7 Doe seyde de HEERE tot den Satan; Van waer komt ghy? ende de Satan antwoordde den HEERE, ende seyde; Van om te trecken op de aerde, ende van die te doorwandelen. |
| 8 Ende de HEERE seyde tot den Satan; Hebt ghy [oock] acht geslagen op mijnen knecht Iob? want niemant en is op der aerde gelijck hy, een man oprecht, ende vroom, Godt-vreesende, ende wijckende van’t quaet. |
| 9 Doe antwoordde de Satan den HEERE, ende seyde: Ist om niet dat Iob Godt vreest? |
| 10 Hebt ghy niet eene betuyninge gemaeckt voor hem, ende voor sijn huys, ende voor al dat hy heeft rontom? het werck sijner handen hebt ghy gesegent, ende sijn vee is [in menichte] uytgebroken in den lande. |
| 11 Maer doch streckt nu uwe hant uyt, ende tast aen alles wat hy heeft: so hy u niet in u aengesichte en sal segenen! |
| 12 Ende de de HEERE seyde tot den Satan: Siet al wat hy heeft zy in uwe hant; alleen aen hem en streckt uwe hant niet uyt: ende de Satan ginck uyt van het aengesichte des HEEREN. |
| 13 Daer was nu een dach, als sijne sonen, ende sijne dochteren aten, ende wijn droncken, in den huyse hares broeders des eerst-geborenen; |
| 14 Dat een bode tot Iob quam, ende seyde: De runderen waren ploegende, ende de eselinnen weydende aen hare zijden. |
| 15 Doch de Sabeers deden eenen inval, ende namense, ende sloegen de jongers met de scherpte des sweerts: ende ick ben maer alleen ontkomen om het u aen te seggen. |
| 16 Als dese noch sprack, so quam een ander, ende seyde; Het vyer Godts viel uyt den Hemel, ende ontstack onder de schapen, ende onder de jongens, ende verteerdese: ende ick ben maer alleen ontkomen om het u aen te seggen. |
| 17 Als dese noch sprack, so quam een ander, ende seyde; De Chaldeen stelden drie hoopen, ende vielen op de kemelen aen ende namense, ende sloegen de jongers met de scherpte des sweerts: ende ick ben maer alleen ontkomen, om het u aen te seggen. |
| 18 Als dese noch sprack, so quam een ander, ende seyde: Uwe sonen, ende uwe dochteren aten, ende droncken wijn in’t huys hares broeders, des eerst-geborenen: |
| 19 Ende siet, een groote wint quam van over de woestijne, ende stiet aen de vier hoecken van het huys, ende het viel op de jongelingen, datse storven: ende ick ben maer alleen ontkomen, om het u aen te seggen. |
| 20 Doe stont Iob op, ende scheurde sijnen mantel, ende schoer sijn hooft, ende viel op de aerde, ende booch sich neder: |
| 21 Ende hy seyde: Naeckt ben ick uyt mijns moeders buyck gekomen, ende naeckt sal ick daer henen wederkeeren; de HEERE heeft gegeven, ende de HEERE heeft genomen: de Naem des HEEREN zy gelooft. |
| 22 In dit alles en sondichde Iob niet, ende en schreef Gode niet ongerijmts toe. |
