Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 MAnasse was twaelf jaer out, als hy Coninck wert, ende regeerde vijf-en-vijftich jaer te Ierusalem. |
| 2 Ende hy dede dat quaet was in de oogen des HEEREN; nae de grouwelen der Heydenen, die de HEERE voor het aengesichte der kinderen Israëls uyt de besittinge verdreven hadde. |
| 3 Want hy bouwde de hoochten weder op, die sijn vader Iehizkia afgebroken hadde, ende richtede den Baalim altaren op, ende maeckte bosschen, ende booch sich neder voor al het heyr des Hemels, ende diendese. |
| 4 Ende bouwde altaren in het Huys des HEEREN, van het welcke de HEERE geseyt hadde; Te Ierusalem sal mijnen Naem zijn tot in eeuwicheyt. |
| 5 Daer toe bouwde hy altaren al den heyre des hemels, in beyde de Voor-hoven van het Huys des HEEREN. |
| 6 Ende hy dede sijne sonen door het vyer gaen, in het dal des soons Hinnoms, ende pleechde guychelrye, ende gaf op vogel-geschrey acht, ende tooverde, ende hy stelde waerseggers, ende duyvels-konstenaren: hy dede [seer] veel quaets in de oogen des HEEREN; om hem tot toorn te verwecken. |
| 7 Hy stelde oock eens gesnedenen beelts gelijckenisse, die hy gemaeckt hadde, in het huys Godts, van het welcke Godt geseyt hadde tot David, ende tot sijnen sone Salomo; In dit Huys, ende te Ierusalem, dat ick uyt allen stammen Israëls verkoren hebbe, sal ick mijnen Naem setten tot in eeuwicheyt, |
| 8 Ende ick en sal den voet Israëls niet meer doen wijcken van het lant, dat ick uwen vaderen bestelt hebbe: alleenlick sose waernemen te doen, al ’t gene dat ick hen geboden hebbe, nae de gantsche wet, ende insettingen, ende rechten, door de hant Mose. |
| 9 So dede Manasse Iuda, ende de inwoonderen te Ierusalem dwalen; dat sy erger deden dan de Heydenen, die de HEERE voor het aengesicht der kinderen Israëls verdelcht hadde. |
| 10 De HEERE sprack wel tot Manasse, ende tot sijn volck; maer sy en merckten daer niet op. |
| 11 Daerom bracht de HEERE over hen de Krijchs-overste, die de Coninck van Assyrien hadde, dewelcke Manasse gevangen namen onder de doornen: ende sy bonden hem met twee koperen ketenen, ende voerden hem nae Babel. |
| 12 Ende als hy hem benauwde, badt hy het aengesicht des HEEREN sijnes Godts, eernstelick aen, ende vernederde sich seer voor het aengesicht des Godts sijner vaderen: |
| 13 Ende badt hem, ende hy liet sich van hem verbidden, ende hoorde sijne smeeckinge, ende hy bracht hem weder te Ierusalem, in sijn Coninckrijcke: Doe kende Manasse, dat de HEERE, Godt is. |
| 14 Ende na desen bouwde hy den buyten muer aen de stadt Davids, aen de west-zijde van Gihon in het dal, ende tot den inganck van de visch-poorte, ende omcingelde Ophel, ende verhief dien seer: hy leyde oock Krijchs-oversten in alle vaste steden in Iuda. |
| 15 Ende hy nam de vreemde Goden, ende die gelijckenisse uyt het Huys des HEEREN wech, mitsgaders alle de altaren, die hy gebouwt hadde op den berch van het Huys des HEEREN, ende te Ierusalem: ende hy wierpse buyten de stadt. |
| 16 Ende hy richtede den Altaer des HEEREN toe, ende offerde daer op danck-offeren, ende lof-offeren, ende seyde tot Iuda, dat sy den HEERE den Godt Israëls dienen souden. |
| 17 Maer het volck offerde noch op de hoochten, hoewel den HEERE haren Godt. |
| 18 Het overige nu der geschiedenissen Manasse, ende sijn gebedt tot sijnen Godt, oock de woorden der Sienderen, die tot hem gesproken hebben, inden naem des HEEREN des Godts Israëls; siet, die zijn inde geschiedenissen der Coningen Israëls: |
| 19 Ende sijn gebedt, ende hoe sich [Godt] van hem heeft laten verbidden, oock alle sijne sonde, ende sijne overtredinge, ende de plaetsen, daer hy hoochten opgebouwt, ende bosschen, ende gesnedene beelden gestelt heeft, eer hy vernedert wert, siet, dat is beschreven inde woorden der Sienders. |
| 20 Ende Manasse ontsliep met sijnen vaderen, ende sy begroeven hem in sijn huys: ende sijn sone Amon wert Coninck in sijne plaetse. |
| 21 Amon was twee en twintich jaer out, als hy Coninck wert: ende regeerde twee jaren te Ierusalem. |
| 22 Ende hy dede dat quaet was inde oogen des HEEREN, gelijck als sijn vader Manasse gedaen hadde: want Amon offerde allen den gesnedenen beelden, die sijn vader Manasse gemaeckt hadde, ende diendese. |
| 23 Maer hy en vernederde sich niet voor het aengesichte des HEEREN, gelijck Manasse sijn vader sich vernedert hadde: maer dese Amon vermenichvuldichde de schult. |
| 24 Ende sijne knechten maeckten eene verbintenisse tegen hem, ende doodden hem in sijn huys. |
| 25 Maer het volck des lants sloechse alle, die de verbintenisse tegen den Coninck Amon gemaeckt hadden: ende het volck des lants maeckte sijnen sone Iosia Coninck in sijne plaetse. |
