Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
1 DOe riep de Prophete Elisa eenen van de sonen der Propheten: ende hy seyde tot hem; Gordt uwe lendenen, ende neemt dese Oly-kruycke in uwe hant, ende gaet henen nae Ramoth in Gilead. |
2 Als ghy daer sult gekomen zijn, so siet waer Iehu de soon Iosaphats, des soons Nimsi is; ende gaet in, ende doet hem opstaen uyt het midden sijner broederen, ende brengt hem in eene binnenste kamer. |
3 Ende neemt de oly-kruycke, ende gietse uyt op sijn hooft, ende segt: Soo seyt de HEERE; Ick hebbe u tot Coninck gesalft over Israël: Doet daerna de deure open, ende vliedt, ende en vertoeft niet. |
4 So ginck de jongelinck, die jongelinck des Propheten, nae Ramoth in Gilead. |
5 Ende doe hy in-quam, siet, daer saten de Hooft-mannen des heyrs, ende hy seyde; Ick hebbe een woort aen u, ô Hooft-man: ende Iehu seyde; Tot wien van ons allen? ende hy seyde; Tot u, ô Hooft-man. |
6 Doe stont hy op, ende ginck in huys, hy dan goot de olye op sijn hooft: ende hy seyde tot hem: Soo seyt de HEERE de Godt Israëls; Ick hebbe u gesalft tot Coninck, over het volck des HEEREN, over Israël. |
7 Ende ghy sult het huys Achabs uw’s heeren slaen; dat ick het bloet mijner knechten der Propheten, ende het bloet aller knechten des HEEREN wreke vander hant Izebel. |
8 Ende het gantsche huys Achabs sal om-komen: ende ick sal van Achab uytroeyen dien, die aen de wandt pist, oock den beslotenen, ende verlatenen in Israël. |
9 Want ick sal het huys Achabs maken, als het huys Ierobeams, des soons Nebats; ende als het huys van Baësa den sone van Ahia. |
10 Oock sullen de honden Izebel eten, op ’t stuck [lants] van Iizreël, ende daer en sal niemant zijn die [haer] begrave: doe dede hy de deure op, ende vloedt. |
11 Ende als Iehu uyt-ginck tot de knechten sijns heeren, seyde men tot hem; Is ’t al wel? waerom is dese onsinnige tot u gekomen? ende hy seyde tot hen; Ghy kent den man, ende sijne sprake. |
12 Maer sy seyden; ’T is leugen, geeft het ons nu te kennen: ende hy seyde; Soo, ende soo heeft hy tot my gesproken, seggende; Soo seyt de HEERE; Ick hebbe u gesalft tot Coninck over Israël. |
13 Doe haesteden sy hen, ende een yegelick nam sijn kleet, ende leyde het onder hem, op den hoochsten trap, ende bliesen met de basuyne, ende seyden; Iehu is Coninck geworden. |
14 Alsoo maeckte Iehu de soon Iosaphats, des soons Nimsi eene verbintenisse tegen Ioram: (Ioram nu hadde Ramoth in Gilead bewaert, hy, ende gantsch Israël, uyt oorsake van Hazaël, den Coninck van Syrien. |
15 Maer de Coninck Ioram was weder-gekeert, op dat hy sich te Iizreël heelen liete van de slagen, die hem de Syriers geslagen hadden, als hy streedt tegen Hazaël den Coninck van Syrien) ende Iehu seyde; So ’t u lieder wille is, laet niemant van de stadt uyt trecken, die ontkome, om [dit] in Iizreël te gaen vercondigen. |
16 Doe reedt Iehu, ende tooch nae Iizreël; want Ioram lach aldaer: ende Ahazia de Coninck van Iuda was afgekomen, om Ioram te besien. |
17 De wachter nu stont op den toren te Iizreël, ende sach den hoop van Iehu, als hy aenquam, ende seyde; Ick sie eenen hoop: doe seyde Ioram; Neemt eenen ruyter, ende sendt [dien] haer-lieden te gemoete, ende dat hy segge, Is ’t vrede? |
18 Ende de ruyter te peerde tooch henen hem te gemoete, ende seyde; Soo seyt de Coninck, Is ’t vrede? ende Iehu seyde; Wat hebt ghy met den vrede te doen? Keert om nae achter my: ende de wachter gaf ’t te kennen, seggende; De bode is tot hen gekomen, maer hy en komt niet weder. |
19 Doe sondt hy eenen anderen ruyter te peerde, ende als dese tot hen gekomen was, seyde hy; Soo seyt de Coninck, Is ’t vrede? ende Iehu seyde; Wat hebt ghy met de vreden te doen? keert om nae achter my. |
20 Ende de wachter gaf dit te kennen, seggende; Hy is tot aen hen gekomen, maer hy en komt niet weder: ende het drijven is als het drijven van Iehu, den soon van Nimsi, want hy drijft onsinnichlick. |
21 Doe seyde Ioram; Spant aen; ende men spande sijnen wagen aen: So tooch Ioram de Coninck Israëls uyt, ende Ahazia de Coninck van Iuda, een yeder op sijnen wagen; ende sy togen uyt Iehu te gemoete, ende vonden hem op het stuck [lants] van Naboth de Iizreëliter. |
22 Het geschiedde nu, als Ioram Iehu sach, dat hy seyde; Is ’t oock vrede, Iehu? maer hy seyde; Wat vrede, soo lange als de hoererijen uwer moeder Izebels, ende hare tooverijen soo vele zijn? |
23 Doe keerde Ioram, sijne hant, ende vloodt, ende seyde tot Ahazia; ’Tis bedroch, Ahazia. |
24 Maer Iehu spande den boge met voller hant, ende schoot Ioram tusschen sijne armen, dat de pijl door sijn hert uytginck; ende hy kromde sich in sijnen wagen. |
25 Doe seyde [Iehu] tot Bidkar sijnen Hooft-man; Neemt, werpt hem op dat stuck lants van Naboth de Iizreëliter: want gedenckt, als ick, ende ghy neffens malkanderen achter sijnen vader Achab reeden, dat hem de HEERE desen last op leyde, [seggende]: |
26 So ick gister avont niet gesien en hebbe het bloet Naboths, ende het bloet sijner sonen, seyt de HEERE! ende ick u dat niet en vergelde op dit stuck [lants] ! seyt de HEERE: Nu dan neemt, werpt hem op dat stuck [lants], nae het woort des HEEREN. |
27 Als Ahazia de Coninck van Iuda [dat] sach; so vloodt hy door den wech van het huys des hofs: doch Iehu vervolchde hem achter na, ende seyde; Slaet hem oock op den wagen, aenden opganck nae Gur, die by Iibleam is; ende hy vloodt nae Megiddo, ende sterf aldaer. |
28 Ende sijne knechten voerden hem nae Ierusalem, ende sy begroeven hem in sijn graf, by sijne vaderen inde stadt Davids. |
29 In het elfde jaer nu van Ioram den soon Achabs, was Ahazia Coninck geworden over Iuda. |
30 Ende Iehu quam te Iizreël: als Izebel [dat] hoorde, so blanckettede sy haer aengesicht, ende vercierde haer hooft, ende keeck ter venster uyt. |
31 Doe nu Iehu ter poorten in quam, seyde sy; Is ’t wel, O Zimri sijnes heeren doot-slager? |
32 Ende hy hief sijn aengesicht op nae de venster, ende seyde; Wie is met my? wie? Doe sagen op hem twee drie Kamerlingen. |
33 Ende hy seyde; Stootse van boven neder: ende sy sietense van boven neder, so dat van haer bloet aen den wandt, ende aen de peerden gesprengt wert, ende hy vertradtse. |
34 Als hy nu ingekomen was, ende gegeten, ende gedroncken hadde, seyde hy: Siet nu nae die vervloeckte, ende begraeftse: want sy is eens Conincks dochter. |
35 Ende sy gingen henen om haer te begraven: doch sy en vonden niet van haer, dan het beckeneel, ende de voeten, ende de palmen harer handen. |
36 Doe quamen sy weder, ende gaven ’t hem te kennen, ende hy seyde; Dit is het woort des HEEREN, dat hy gesproken heeft door den dienst sijnes knechts Elia, des Thisbiters, seggende: Op het stuck [lants] van Iizreël sullen de honden het vleesch Izebels eten. |
37 Ende het doode lichaem Izebels sal zijn gelijck mest op den velde, in ’t stuck [lants] van Iizreël; datmen niet sal konnen seggen, Dit is Izebel. |