Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
1 SImson nu ginck henen nae Gaza: ende hy sach aldaer eene vrouwe, die eene hoere was; ende hy ginck tot haer in. |
2 Doe wert den Gaziten geseyt; Simson is hier ingekomen: so gingen sy ront-om, ende leyden hem den gantschen nacht lagen in de Stadt-poorte: doch sy hielden sich den gantschen nacht stille, seggende; Tot aen het morgen-licht, dan sullen wy hem dooden. |
3 Maer Simson lach tot middernacht toe, doe stont hy op ter middernacht; ende hy greep de deuren der stadtpoorte met de beyde posten, ende namse wech met den grendel-boom, ende leydese op sijne schouderen, ende droechse opwaerts op de hoochte des berchs, die in ’t gesichte van Hebron is. |
4 Ende het geschiedde daerna, dat hy eene vrouwe lief kreech, aen de beke Sorek, welcker naem was Delila. |
5 Doe quamen de Vorsten der Philistijnen tot haer op, ende seyden tot haer; Over-reedt hem, ende siet waerin sijne groote kracht zy, ende waermede wy sijner souden machtich worden, ende hem binden, om hem te plagen: so sullen wy u geven, een yegelijck, duysent ende hondert silverlingen. |
6 Delila dan seyde tot Simson; Verklaert my doch, waer in uwe groote kracht zy, ende waermede ghy soudt konnen gebonden worden, datmen u plage. |
7 Ende Simson seyde tot haer; Indien sy my bonden met seven versche zeelen, die niet verdroocht zijn, so soude ick swack worden, ende wesen als een ander mensche. |
8 Doe brachten de Vorsten der Philistijnen tot haer op, seven versche zeelen, die niet verdroocht en waren: ende sy bondt hem daer mede. |
9 De achterlage nu sat by haer in eene camer; so seyde sy tot hem; De Philistijnen over u, Simson: doe verbrack hy de zeelen, gelijck als een snoerken van grof vlas verbroken wort, als het vyer rieckt: also wert sijne kracht niet bekent. |
10 Doe seyde Delila tot Simson; Siet, ghy hebt met my gespott, ende leugenen tot my gesproken: verclaert my doch nu, waer mede ghy soudt konnen gebonden worden? |
11 Ende hy seyde tot haer; Indien sy my vast bonden met nieuwe touwen, met dewelcke geen werck gedaen en is, so soude ick swack worden, ende wesen als een ander mensche. |
12 Doe nam Delila nieuwe touwen, ende bondt hem daer mede, ende seyde tot hem; De Philistijnen over u Simson; (de achterlage nu was sittende in eene camer) doe verbrack hyse van sijne armen, als eenen draet. |
13 Ende Delila seyde tot Simson; Tot hier toe hebt ghy met my gespott, ende leugenen tot my sproken; verklaert my [doch nu] waer mede ghy soudt konnen gebonden worden: ende hy seyde tot haer; Indien ghy de seven hayrlocken mijns hoofts vlochtet aen eenen wevers-boom. |
14 Ende sy maecktese vast met een pinne, ende seyde tot hem; De Philistijnen over u Simson: doe waeckte hy op uyt sijnen slaep, ende nam wech de pinne der gevlochtene [hayrlocken] ende den wevers-boom. |
15 Doe seyde sy tot hem; Hoe sult ghy seggen, Ick heb u lief, daer u herte niet met my en is? Ghy hebt nu driemael met my gespott, ende my niet verklaert, waer in uwe groote kracht zy. |
16 Ende het geschiedde, als sy hem alle dagen met hare woorden perste, ende hem moeyelick viel; dat sijne ziele verdrietich wert tot sterven toe: |
17 So verklaerde hy haer zijn gantsche herte, ende seyde tot haer; Daer en is noyt scheermes op mijn hooft gekomen, want ick ben een Nazireer Godes van mijns moeders buyck af: Indien ick geschoren wierde, so soude mijne kracht van my wijcken, ende ick soude swack worden, ende wesen als alle de menschen. |
18 Als nu Delila sach, dat hy haer sijn gantsche herte verklaert hadde, so sondt sy henen, ende riep de Vorsten der Philistijnen, seggende; Komt ditmael op, want hy heeft my sijn gantsche herte verklaert: ende de Vorsten der Philistijnen quamen tot haer op, ende brachten dat gelt in hare hant. |
19 Doe dede sy hem slapen op hare knyen, ende riep eenen man, ende liet hem de seven hayr-locken sijns hooft afscheeren, ende sy begost hem te plagen, ende sijne kracht weeck van hem. |
20 Ende sy seyde; De Philistijnen over u Simson: ende hy ontwaeckte uyt sijnen slaep, ende seyde; Ick sal ditmael uytgaen, als op andere malen, ende my uytschudden; want hy en wiste niet, dat de HEERE van hem geweken was. |
21 Doe grepen hem de Philistijnen ende groeven sijne oogen uyt: ende sy voerden hem af nae Gaza, ende bonden hem met twee kopere ketenen, ende hy was malende in ’t gevangenhuys. |
22 Ende het hayr sijns hoofts begon [weder] te wassen, gelijck doe hy geschoren wert. |
23 Doe versamelden hen de Vorsten der Philistijnen, om haren Godt Dagon een groot offer te offeren, ende tot vrolickheyt: ende sy seyden; Onse Godt heeft onsen vyant Simson in onse hant gegeven. |
24 Desgelijcx als hem het volck sach, loofden sy haren Godt: want sy seyden; Onse Godt heeft in onse hant gegeven onsen vyant, ende die ons lant verwoestede, ende die onser verslagenen vele maeckte. |
25 Ende het geschiedde, als haer herte vrolick was, dat sy seyden; Roept Simson, dat hy voor ons spele: ende sy riepen Simson uyt het gevangenhuys, ende hy speelde voor hare aengesichten, ende sy deden hem staen tusschen de pilaren. |
26 Doe seyde Simson tot den jongen, die hem by de hant hielt; Laet my gaen, dat ick de pilaren betaste, op de welcke het huys gevestigt is, dat ick daer aen lene. |
27 Het huys nu was vol mannen ende wijven; oock waren daer alle Vorsten der Philistijnen: ende op het dack waren omtrent drye duysent mannen ende vrouwen, die toesagen als Simson speelde. |
28 Doe riep Simson tot den HEERE, ende seyde: Heere, HEERE, gedenckt doch mijner, ende sterckt my doch alleenlick ditmael, o Godt; Dat ick my met eene wrake voor mijne twee oogen aen de Philistijnen wreke. |
29 Ende Simson vattede de twee middelste pilaren, op dewelcke het huys was gevesticht, ende waerop het steunde; den eenen met sijne rechterhant, ende den anderen met sijne slinckerhant. |
30 Ende Simson seyde; Mijne ziele sterve met de Philistijnen; ende hy booch sich met kracht, ende het huys viel op de Vorsten, ende op al het volck, dat daer in was: ende der dooden, die hy in sijn sterven gedoodt heeft, waren meer, als die hy in sijn leven gedoodt hadde. |
31 Doe quamen sijne broeders af, ende sijns vaders gantsche huys, ende namen hem op, ende brachten [hem] opwaerts, ende begroeven hem tusschen Zora ende tusschen Esthaol, in’t graf sijns vaders Manoah: hy nu, hadde Israël gerichtt twintich jaer. |