Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
1 ENde de kinderen Israëls voeren voort te doen, dat quaet was in de oogen des HEEREN: so gafse de HEERE in de hant der Philistijnen veertich jaer. |
2 Ende daer was een man van Zora, uyt het geslachte eens Daniters, wiens naem was Manoah: ende sijne huysvrouwe was onvruchtbaer, ende en baerde niet. |
3 Ende een Engel des HEEREN verscheen aen dese vrouwe: ende hy seyde tot haer; Siet nu, ghy zijt onvruchtbaer, ende en hebt niet gebaert, maer ghy sult swanger worden, ende eenen sone baren. |
4 So wacht u doch nu, ende en drinckt geenen wijn, nochte stercken dranck: ende en eet niet onreyns. |
5 Want siet, ghy sult swanger worden, ende eenen sone baren, op wiens hooft geen scheermes sal komen; want dat knechtken sal een Nazireer Godes zijn, van [moeders] buyck af: ende hy sal beginnen Israël te verlossen uyt der Philistijnen hant. |
6 Doe quam dese vrouwe in, ende sprack tot haren man, seggende; Daer quam een man Godts tot my, wiens aensicht was als het aensicht van een Engel Godes, seer vreeslick: ende ick en vraechde hem niet, van waer hy was, ende sijnen name en gaf hy my niet te kennen. |
7 Maer hy seyde tot my; Siet, ghy sult swanger worden, ende eenen sone baren: so en drinckt nu geenen wijn, noch stercken dranck, ende en eet niet onreyns; want dat knechtken sal een Nazireer Godes zijn, van [moeders] buyck af, tot op den dach sijnes doots. |
8 Doe aenbadt Manoah den HEERE vyerichlick, ende seyde: Och Heere, dat doch de man Godts, dien ghy gesonden hebt, weder tot ons kome, ende ons leere, wat wy dat knechtken doen sullen, dat geboren sal worden. |
9 Ende Godt verhoorde de stemme van Manoah: ende de Engel Godes quam wederom tot de vrouwe; sy nu sat in ’t velt, doch haer man Manoah en was niet by haer. |
10 So haestede de vrouwe, ende liep, ende gaf’t haren man te kennen: ende sy seyde tot hem; Siet die man is my verschenen, de welcke op dien dach tot my quam. |
11 Doe stont Manoah op, ende ginck sijne huysvrouwe na: ende hy quam tot dien man, ende seyde tot hem; Zijt ghy die man, de welcke tot dese vrouwe gesproken hebt? ende hy seyde; Ick ben ’t. |
12 Doe seyde Manoah; Nu, dat uwe woorden komen: [maer] wat sal des knechtkens wijse ende sijn werck zijn? |
13 Ende de Engel des HEEREN seyde tot Manoah: Van alles, dat ic tot de vrouwe geseyt hebbe, salse haer wachten. |
14 Sy en sal niet eten van yets, dat van den wijnstock des wijns voortkomt; ende wijn nochte stercken dranck en sal sy niet drincken, nochte yet onreyns eten: al wat ick haer geboden hebbe, sal sy onderhouden. |
15 Doe seyde Manoah tot den Engel des HEEREN: Laet ons u doch ophouden, ende een geytenbocxken voor u aengesichte bereyden. |
16 Maer de Engel des HEEREN seyde tot Manoah; Indien ghy my sult ophouden, ick en sal van u broot niet eten; Ende indien ghy een brantoffer sult doen, dat sult ghy den HEERE offeren: want Manoah wiste niet dat het een Engel des HEEREN was. |
17 Ende Manoah seyde tot den Engel des HEEREN; Wat is uwe naem? op dat wy u vereeren, wanneer u woort sal komen. |
18 Ende de Engel des HEEREN seyde tot hem; Waerom vraegt ghy dus nae mijnen name? Die is doch wonderlick. |
19 Doe nam Manoah een geytenbocxken, ende het spijsoffer, ende offerde ’t op den rotzsteen, den HEERE: ende hy handelde wonderlick in [sijn] doen; Ende Manoah ende sijne huysvrouwe sagen toe. |
20 Ende het geschiedde, als de vlamme van den altaer opvoer nae den hemel, so voer de Engel des HEEREN op in de vlamme des altaers: als Manoah ende sijne huysvrouwe [dat] sagen, so vielen sy op hare aengesichten, ter aerden. |
21 Ende de Engel des HEEREN en verscheen niet meer aen Manoah ende aen sijne huysvrouwe: doe bekende Manoah, dat het een Engel des HEEREN was. |
22 Ende Manoah seyde tot sijne huysvrouwe; Wy sullen sekerlick sterven: om dat wy Godt gesien hebben. |
23 Maer sijne huysvrouwe seyde tot hem; So de HEERE lust hadde ons te dooden, hy en hadde het brantoffer ende spijsoffer van onse hant niet aengenomen, nochte ons dit alles getoont, nochte ons om desen tijt laten hooren [sulcx] als dit is. |
24 Daer na baerde dese vrouwe eenen sone, ende sy noemde sijnen name Simson: ende dat knechtken wert groot, ende de HEERE segende het. |
25 Ende de Geest des HEEREN begost hem by wijlen te drijven, in het leger Dan: tusschen Zora ende tusschen Esthaol. |