Statenvertaling.nl

sample header image

Jozua 8 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Jozua 8

1 DOe seyde de HEERE tot Iosua, En vreest niet, ende en ontsett u niet, neemt met u al het krijchs-volck, ende maeckt u op, treckt op nae Ai; siet, ick hebbe den Koninck van Ai, ende sijn volck, ende sijne stadt, ende sijn lant, in uwe hant gegeven.
2 Ghy nu sult Ai, ende haren Koninck doen, gelijck als ghy Iericho, ende haren Koninck gedaen hebt, behalven dat ghy haren roof, ende haer vee, voor ulieden rooven sult: stelt u eene achterlage tegen de stadt, van achter deselve.
3 Doe maeckte hem Iosua op, ende al het krijchs-volck, om op te trecken nae Ai: ende Iosua verkoos dertich duysent mannen, strijtbare helden, ende hy sondtse by nachte uyt.
4 Ende geboodt hen, seggende: Siet toe, ghylieden sult der stadt lagen leggen van achter de stadt, houdt u niet seer verre van de stadt: ende weest ghy alle bereydt.
5 Ick nu ende al het volck dat by my is, sullen tot de stadt naederen: ende ’t sal geschieden, wanneer sy ons te gemoete sullen uyt gaen, gelijck als in ’t eerste, so sullen wy voor haer aengesichte vlieden.
6 Laetse dan uytkomen achter ons, tot dat wyse van de stadt aftrecken, want sy sullen seggen, Sy vlieden voor onse aengesichten, gelijck als in ’t eerste, so sullen wy vlieden voor hare aengesichten.
7 Dan sult ghy lieden opstaen, uyt de achterlage, ende ghy sult de stadt innemen: want de HEERE uwe Godt salse in uwe hant geven.
8 Ende ’t sal geschieden, wanneer ghy de stadt ingenomen hebt, so sult ghy de stadt met vyere aensteken, nae den woorde des HEEREN sult ghylieden doen, siet ick hebbet ulieden geboden.
9 Also sondtse Iosua henen, ende sy gingen nae de achterlage, ende sy bleven tusschen Bethel ende tusschen Ai tegen ’t westen van Ai: maer Iosua overnachtte dien nacht in het midden des volcx.
10 Ende Iosua maeckte hem des morgens vroech op, ende hy monsterde het volck: ende hy trock op, hy ende de Outste van Israël, voor het aengesichte des volcx, nae Ai.
11 Oock trock al het krijchs-volck op dat by hem was, ende sy naederden, ende quamen tegen over de stadt: ende sy legerden haer tegen ’t Noorden van Ai, ende daer was een dal tusschen hem ende tusschen Ai.
12 Hy nam oock ontrent vijf duysent man: ende hy steldese tot een achterlage tusschen Bethel, ende tusschen Ai aen ’t westen der stadt.
13 Ende sy stelden het volck, het gantsche leger, dat aen het noorden der stadt was, ende sijne lage was aen ’t westen der stadt: ende Iosua ginck in de selve nacht in het midden des dals.
14 Ende het geschiedde, doe de Koninck van Ai [dat] sach, soo haesteden sy, ende maeckten hen vroech op, ende de mannen der stadt quamen uyt, Israël te gemoete, ten strijde, hy ende al sijn volck, ter bestemder tijt, voor het vlacke velt: want hy en wiste niet dat hem yemant een achterlage leyde van achter de stadt.
15 Iosua dan ende gantsch Israël wert geslagen voor hare aengesichten: ende sy vloden door den wech der woestijne.
16 Daerom wert t’samen geroepen al het volck dat in de stadt was, om hen na te jagen: ende sy joegen Iosua na, ende werden van de stadt afgetrocken.
17 Ende daer en wert niet een man overich gelaten in Ai, nochte Beth-el, die niet uyt en trocken Israël na: ende sy lieten de stadt open staen, ende joegen Israël achter na.
18 Doe sprack de HEERE tot Iosua, Streckt de spiesse uyt, die in uwe hant is, nae Ai, want ick salse in uwe hant geven: Doe streckte Iosua de spiesse die in sijne hant was nae de stadt aen.
19 Doe rees de achterlage haestelick op van hare plaetse, ende liepen toe met dat hy sijne hant uytgestreckt hadde, ende quamen aen de stadt, ende sy namense in: ende sy haesteden haer, ende staken de stadt aen met den vyere.
20 Als de mannen van Ai haer achter om keerden, so sagen sy, ende siet de roock der stadt ginck op nae den Hemel, ende sy en hadden geene ruymte, om herwaerts of derwaerts te vlieden: want het volck, dat nae de woestijne vluchtte, keerde sich tegen de gene die [hen] najoegen.
21 Ende Iosua ende gantsch Israël siende, dat de achterlage de stadt ingenomen hadde, ende dat de roock der stadt op ginck, soo keerden sy haer om, ende sloegen de mannen van Ai.
22 Oock quamen die uyt de stadt haer te gemoete, so dat sy in ’t midden der Israëliten waren, dese van hier ende gene van daer: ende sy sloegense tot dat geen overige onder hen over en bleef, nochte die ontquam.
23 Doch den Koninck van Ai grepen sy levendich: ende sy brachten hem tot Iosua.
24 Ende ’t geschiedde doe de Israëliten een eynde gemaeckt hadden van alle de inwoonders van Ai te dooden op het velt, inde woestijne, in dewelcke sy haer nagejaecht hadden, ende dat sy alle door de scherpte des sweerts gevallen waren, tot dat sy alle vernielt waren: so keerde sich gantsch Israël nae Ai, ende sloegense met de scherpte des sweerts.
25 Ende ’t geschiedde, dat alle die te dien dage vielen, soo mannen als vrouwen, waren twaelf duysent, al t’samen lieden van Ai.
26 Iosua en trock oock sijne hant niet te rugge, die hy met de spiesse hadde uytgestreckt, tot dat hy alle de inwoonders van Ai verbannen hadde.
27 Alleenlick roofden de Israëliten voor haer selven, ’t vee, ende den buyt der selver stadt, nae den woorde des HEEREN, dat hy Iosua geboden hadde.
28 Iosua nu verbrandde Ai, ende hy steldese tot eenen eeuwigen hoop, ter verwoestinge, tot op desen dach.
29 Ende den Coninck van Ai hinck hy aen een hout tot aen den avont stont: ende ontrent den onder-ganck der Sonne geboodt Iosua, datmen sijn doode lichaem vanden houte afname, ende sy wierpen het aen de deure der stadt-poorte, ende richteden daer op eenen grooten steen-hoop, zijnde tot op desen dach.
30 Doe bouwde Iosua eenen altaer den HEERE den Godt Israëls, op den berch Ebal;
31 Gelijck als Mose de knecht des HEEREN den kinderen Israëls geboden hadde, achtervolgens ’t gene dat geschreven is in ’t Wet-boeck Mose, eenen altaer van geheele steenen, over de welcke men geen yser bewogen en hadde: ende daer op offerden sy den HEERE brand-offeren, oock offerden sy danck-offeren.
32 Aldaer schreef hy oock op steenen een dobbel van de Wet Mose, het welcke hy geschreven heeft voor het aengesichte der kinderen Israëls.
33 Ende gantsch Israël met sijne Outste, ende Amptlieden, ende sijne Rechters, stonden aen dese ende aen gene zijde der Arke, voor de Levitische Priesteren, die de Arke des verbonts des HEEREN droegen, soo vreemdelingen als inboorlingen, eene helft daer van tegen over den berch Gerizim, ende eene helft daer van tegen over den berch Ebal: gelijck als Mose de knecht des HEEREN bevolen hadde, om het volck van Israël in ’t eerste te segenen .
34 Ende daerna las hy overluyt alle de woorden der Wet, de segeninge ende den vloeck, nae alles dat in het Wet-boeck geschreven staet.
35 Daer en was niet een woort van al ’t gene dat Mose geboden hadde, dat Iosua niet overluyt en las voor de geheele gemeynte Israëls, ende de wijven, ende de kleyne kinderen, ende de vreemdelingen, die in ’t midden van hen wandelden.

Einde Jozua 8