Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 IOsua nu de sone Nun hadde twee mannen, die heymelick verspieden souden, gesonden van Sittim, seggende, Gaet henen besichticht het lant, ende Iericho: Sy dan gingen, ende quamen ten huyse eener vrouwe, eener hoere, wiens name was Rachab, ende sy sliepen daer. |
| 2 Doe wert den Koninck te Iericho gebootschapt, seggende: Siet, in deser nacht zijn hier mannen gekomen van de kinderen Israëls, om dit lant te doorsoecken. |
| 3 Daerom sondt de Koninck van Iericho tot Rachab, seggende: Brengt de mannen uyt die tot u gekomen zijn, die t’uwen huyse gekomen zijn, want sy zijn gekomen om het gantsche lant te doorsoecken. |
| 4 Maer die vrouwe hadde die beyde mannen genomen, ende sy hadse verbergt, ende seyde aldus: Daer zijn mannen tot my gekomen, maer ick en wist niet van waer sy waren. |
| 5 Ende ’t geschiedde, alsmen de poorte soude sluyten, als het duyster was, dat die mannen uytgingen, ick en weet niet waer henen die mannen gegaen zijn: jaegtse haestelick nae, want ghy sultse achter-halen. |
| 6 Maer sy haddese op het dack doen klimmen: ende sy haddese versteken onder de vlas-stoppelen, die van haer op het dack beschickt waren. |
| 7 Die mannen nu jaegdense na op den wech der Iordane, tot aen de veyren: ende men sloot de poorte toe, na dat sy uyt gegaen waren, diese najaechden. |
| 8 Eer sy nu sliepen, so klom sy tot hen op, op het dack. |
| 9 Ende sy sprack tot die mannen, Ick weet dat de Heere u dit lant gegeven heeft: ende dat ulieder verschrickinge op ons gevallen is, ende dat alle de inwoonders deses lants voor ulieder aengesicht gesmolten zijn. |
| 10 Want wy hebben gehoort, dat de HEERE de wateren der schelf-zee uytgedroogt heeft voor ulieder aengesichte, doe ghy uyt Egypten ginckt: ende wat ghylieden den twee Koningen der Amoriten, Sihon ende Og gedaen hebt, die op gene zijde der Iordane waren, dewelcke ghylieden, verbannen hebt. |
| 11 Als wy het hoorden, so versmolt ons herte, ende daer en bestaet geen moet meer in yemant van wegen ulieder tegenwoordicheyt: want de HEERE ulieder Godt is een Godt boven inden hemel, ende beneden op der aerde. |
| 12 Nu dan, sweert my doch by den HEERE, dewijle ick weldadicheyt aen ulieden gedaen hebbe: dat ghy oock weldadicheyt doen sult aen mijns vaders huys, ende geeft my een waerteecken, |
| 13 Dat ghy mijnen vader ende mijne moeder in ’t leven sult behouden, als oock mijne broeders, ende mijne susters, met alles dat sy hebben: ende dat ghy onse zielen van den doot redden sult. |
| 14 Doe spraken die mannen tot haer, Onse ziele zy voor ulieden om te sterven, indien ghy lieden dese onse sake niet te kennen en geeft: ’T sal dan geschieden, wanneer de HEERE ons dit lant geeft, so sullen wy aen u weldadicheyt ende trouwe bewijsen. |
| 15 Sy lietse dan neder met een zeel door de venster: want haer huys was op de stadts-muer, ende sy woonde op den muer. |
| 16 Ende sy seyde tot hen, Gaet op ’t geberchte, op dat niet misschien de vervolgers u en ontmoeten, ende verbergt u aldaer drye dagen, tot dat de vervolgers wedergekeert sullen zijn, ende gaet daer na uwen wech. |
| 17 Oock seyden die mannen tot haer: Wy sullen onschuldich zijn van desen uwen eedt, dien ghy ons hebt doen sweeren: |
| 18 Siet, wanneer wy in ’t lant komen, so sult ghy dit snoer van scharlaken-draet aen de venster binden, door dewelcke ghy ons sult nedergelaten hebben, ende ghy sult tot u in ’t huys vergaderen uwen vader, ende uwe moeder, ende uwe broederen, ende ’t gantsche huysgesin uwes vaders. |
| 19 So sal ’t geschieden, al wie uyt de deuren uwes huyses nae buyten gaen sal, sijn bloet zy op sijnen kop, ende wy sullen onschuldich zijn: maer al wie by u in den huyse zijn sal, diens bloet zy op onsen kop, indien een hant tegen hem zijn sal. |
| 20 Maer indien ghy dese onse sake te kennen sult geven, so sullen wy onschuldich zijn van uwen eedt, dien ghy ons hebt doen sweeren. |
| 21 Sy nu seyde, Het zy alsoo nae uwe woorden: doe liet syse gaen, ende sy gingen henen: ende sy bondt het scharlaken-snoer aen de venster. |
| 22 Sy dan gingen henen, ende quamen op ’t geberchte, ende bleven aldaer drye dagen, tot dat de vervolgers weder gekeert waren: want de vervolgers haddense op al den wech gesocht, maer niet gevonden. |
| 23 Alsoo keerden die twee mannen weder, ende gingen af van ’t geberchte, ende voeren over, ende quamen tot Iosua den sone Nun: ende sy vertelden hem al wat haer wedervaren was. |
| 24 Ende sy seyden tot Iosua, Sekerlick de HEERE heeft dat gantsche lant inonse handen gegeven: want oock alle de inwoonders des lants voor onse aengesichten gesmolten zijn. |
