Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
1 IACOBUS een dienstknecht Godts ende des Heeren Iesu Christi, den twaelf stammen die in de verstroyinge zijn, saligheyt. |
2 Acht het voor groote vreughde, mijne broeders, wanneer ghy in velerley versoeckingen valt: |
3 Wetende dat de beproevinge uwes geloofs lijdsaemheyt werckt. |
4 Doch de lijdsaemheyt hebbe een volmaeckt werck, op dat ghy moogt volmaeckt zijn ende gheheel oprecht, in geen dinck gebreckelick, |
5 Ende indien yemant van u wijsheyt ontbreeckt, dat hy’se van Godt begeere, die een yegelick mildelick geeft, ende niet en verwijt: ende sy sal hem gegeven worden. |
6 Maer dat hy’se begeere in geloove, niet twijfelende: want die twijfelt is een bare der zee gelijck, die van de wint gedreven ende op ende neer geworpen wort. |
7 Want die mensche en meyne niet dat hy yet ontfangen sal van den Heere: |
8 Een dobbelhertigh man [is] ongestadich in alle sijne wegen. |
9 Maer de broeder die nedrich is, roeme in sijne hoocheyt: |
10 Ende de rijcke in sijne vernederinge: want hy sal als een bloeme des gras voor by gaen. |
11 Want de Sonne is opgegaen met de hitte, ende heeft het gras dorre gemaeckt, ende sijn bloeme is af-gevallen, ende de schoone gedaente hares aenschijns is vergaen: alsoo sal oock de rijcke in sijne weegen verwelckeren. |
12 Salich is de man die versoeckinge verdraeght: want als hy beproeft sal geweest syn, so sal hy de kroone des levens ontfangen, welcke de Heere belooft heeft den genen die hem lief hebben. |
13 Niemant als hy versocht wordt, en segge, Ick worde van Godt versocht: want Godt en kan niet versocht worden met het quade, ende hy selve en versoeckt niemant. |
14 Maer een yegelick wort versocht als hy van sijne eygene begeerlickheyt afgetrocken ende verlockt wort. |
15 Daer na de begeerlickheyt ontfangen hebbende baert sonde: ende de sonde voleyndight zijnde baert de doodt. |
16 En dwaelt niet, mijne geliefde broeders. |
17 Alle goede gave, ende alle volmaeckte gifte is van boven, van den Vader der Lichten af-komende, by welcken geen veranderinge en is, ofte schaduwe van omkeeringe. |
18 Nae sijnen wille geeft hy ons gebaert door het woort der waerheyt, op dat wy souden sijn [als] eerstelingen sijner schepselen. |
19 Soo dan, mijne geliefde broeders, een yeghelick mensche zy rasch om te hooren, traegh om te spreken, traegh tot toorn. |
20 Want de toorn des mans en werckt Godts gerechtigheyt niet. |
21 Daerom afgeleght hebbende alle vuylicheyt ende overvloedt van boosheyt, ontfanght met sachtmoedicheydt het woordt dat in [u] geplant wordt, ’t welck uwe zielen kan saligh maken. |
22 Ende zijt daders des woordts, ende niet alleen hoorders, u selven met valsche overlegginge bedriegende. |
23 Want soo yemandt een hoorder is des woordts, ende niet een dader, die is een man gelijck, welcke zijn aengeboren aengesicht bemerckt in eenen spiegel. |
24 Want hy heeft hem selven bemerckt, ende is wech gegaen, ende heeft terstont vergeten hoedanich hy was. |
25 Maer die insiet in de volmaeckte Wet, die der vryheydt is, ende daer by blijft, dese geen vergetelick hoorder geworden zijnde, maer een dader des wercks, dese [segge ick], sal gelucksaligh zijn in dit sijn doen. |
26 Indien yemandt onder u dunckt dat hy Godtsdienstigh is, ende sijne tonge niet in toom en houdt, maer sijn herte verleydt, deses Godtsdienst is ydel. |
27 De suyvere ende onbevleckte Godtsdienst voor Godt ende den Vader is dese, Weesen ende Weduwen besoecken in hare verdruckinge, [ende] hem selven onbesmet bewaren van de werelt. |