Statenvertaling.nl

sample header image

Lukas 23 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Lukas 23

1 Christus wort tot Pilatum gebracht, voor hem beschuldicht, ende van hem onschuldigh verklaert. 7 welcke hem versendt tot Herodem, die hem veracht, ende hem wedersendt. 13 Pilatus tracht hem los te laten, maer door hardt aendringen der Ioden, ontslaet hy Barabbam, ende geeft Christum over om gekruyst te worden. 26 Simon van Cyrenen draeght hem het kruys na. 27 De vrouwen van Ierusalem beweenen hem, den welcken hy voorseght d’elende die haer ende hare kinderen soude overkomen. 32 Wort gekruyst tusschen twee moordenaers, ende bidt voor sijne vyanden. 35 Wort aen ’t kruys gelastert ende bespot. 38 Het opschrift des kruyces. 39 Een van de quaetdoenders lastert hem, ende d’ander wort bekeert, ende van Christo getroost. 44 Duysternisse komt op de aerde, het voorhanghsel des tempels scheurt, ende Christus geeft den geest. 47 De hooft-man bekent dat hy rechtveerdigh is, gelijck oock de scharen. 50 Wort van Ioseph van Arimathea begraven. 54 De vrouwen sien waer hy geleght wert, ende koopen specerye, om hem te salven.
 
1 a ENde 1 de geheele menichte van haer stondt op ende leydde hem tot 2 Pilatum.
a Matth. 27.2. Marc. 15.1. Ioan. 18.28.
1 D. den gantschen Raedt. Luc. 22.66.
2 N. den Stadt-houder der Romeynen, van welcken siet Matth. 27.2.
 
2 Ende sy begonden hem te beschuldigen, seggende, Wy hebben bevonden dat dese 3 het volck verkeert, ende b verbiedt den Keyser schattingen te geven, c seggende, dat hy selve Christus de 4 Coninck is.
3 N. der Ioden.
b Matth. 17.25. ende 22.21. Marc. 12.17. Luc. 20.25. Rom. 13.7.
c Actor. 17.7.
4 N. der Ioden.
 
3 d Ende Pilatus vraeghde hem, seggende, Zijt ghy de Coninck der Ioden? ende hy antwoordde hem ende seyde, 5 Ghy seght het.
d Matth. 27.11. Marc. 15.2. Ioan. 18.33.
5 D. ja ick ben’t. Siet Matt. 26.25. Ioan.18.37.
 
4 Ende Pilatus seyde tot de Overpriesters ende de scharen, Ick en vinde geen 6 schult in desen mensche.
6 Gr. oorsake, N. die hem soude schuldigh maken des doodts.
 
5 Ende sy 7 hielden te stercker aen, seggende, Hy beroert het volck, leerende door geheel Iudea, begonnen hebbende van Galilea tot hier toe.
7 Ofte, stijfden haer daer tegen.
 
6 Als nu Pilatus van Galilea hoorde, vraeghde hy, of die mensche een Galileer was.
7 e Ende verstaende dat hy uyt het gebiedt van 8 Herodes was, sondt hy hem henen tot Herodem, die oock selve in die dagen 9 binnen Ierusalem was.
e Luc. 3.1.
8 Dese was toe-genaemt Antipas, een sone Herodis des Grooten, een Vier-vorst over Galilea, die Ioannem den Dooper hadde doen onthalsen. Siet van hem Luc. 3.1, 19.
9 N. om het feest van Pascha met sijn volck te houden.
 
8 f Ende als Herodes Iesum sach, wiert hy seer verblijdt: want hy hadde van over lange begeerich geweest hem te sien, om dat hy veel van hem hoorde: ende hoopte eenich 10 teecken te sien, dat van hem gedaen soude worden.
f Luc. 9.7.
10 D. mirakel: uyt enckele nieuws-giericheyt, welcke Christus niet en heeft willen voeden.
 
9 Ende hy vraeghde hem met vele woorden: Doch hy en antwoordde hem niets.
10 Ende de 11 Overpriesters ende de Schriftgeleerde stonden, ende beschuldighden hem heftichlick.
11 N. die Pilatus met Christo tot Herodem gesonden hadde. vers 15.
 
11 Ende Herodes met sijne 12 krijghs-lieden, hem 13 veracht ende bespot hebbende, dede hem een 14 blinckende kleedt aen, ende sondt hem weder tot Pilatum.
12 Gr. heyren, D. van sijne trawanten.
13 Gr. vernietight.
14 Ofte, cierlick, hoedanige kleederen de Coningen ende Princes plachten te dragen. Gen. 41.42. Esth. 8.15. ’twelck hy doet om te spotten met sijn Coninckrijck, gelijck oock doen de soldaten, Matth. 27.28. als sy hem eenen purperen rock aendoen.
 
12 g Ende op den selven dagh wierden Pilatus ende Herodes vrienden met malkanderen: want sy waren te voren in vyantschap tegen den anderen.
g Actor. 4.27.
 
13 h Ende 15 als Pilatus de Overpriesters ende de Overste, ende het volck by een geroepen hadde, seyde hy tot haer,
h Matth. 27.23. Marc. 15.14. Ioan. 18.38. ende 19.4.
15 N. na dat Herodes Christum weder tot Pilatum gesonden hadde.
 
14 Ghy hebt desen mensche tot my gebracht, als eenen die het volck afkeerigh maeckt, ende siet ick hebbe [hem] in uwe tegenwoordigheyt 16 ondervraeght, ende en hebbe in desen mensche geen schult gevonden, van’t gene daer ghy hem mede beschuldight:
16 Het Gr. woort beteeckent somwijlen rechtelick ondervragen, ofte examineren. Siet diergelijck Actor. 12.19.
 
15 Iae oock Herodes niet: want ick hebbe ulieden tot hem gesonden, ende siet, daer en is 17 van hem niet gedaen, dat des doots weerdigh is.
17 N. Christo. andere verstaen het van Herode, N. dat hy Christo niet en heeft aen-gedaen, daer uyt blijcken kan dat hy hem oordeelde des doodts weerdigh te zijn.
 
16 So sal ick hem dan 18 castijden ende los laten.
18 D. geesselen, gelijc verklaert wort Ioan. 19.1.
 
17 i Ende hy 19 moest haer op 20 het Feest eenen los laten.
i Matth. 27.15. Marc. 15.6. Ioan. 18.39.
19 N. door een gewoonte by den Ioden gebruyckelick. Siet Matth. 27.15. ende Marc. 15.68.
20 N. van Paschen. Siet Ioan. 18.39.
 
18 Doch alle de menichte riep gelijckelijck, seggende, k 21 Wech met desen, ende laet ons Barabbam los.
k Actor. 3.14.
21 Gr. neemt desen wech, N. van der aerde, D. doodt hem: gelijck Act. 21.36. ende 22.22.
 
19 De welcke was om sekeren oproer, die in de stadt geschiet was, ende [om] eenen doodt-slag, in de gevanckenisse geworpen.
20 Pilatus dan riep [haer] wederom toe, willende Iesum los laten.
21 Maer sy riepen daer tegen, seggende, Cruyst [hem], cruyst hem.
22 Ende hy seyde ten derdemael tot haer, Wat heeft dese dan quaets gedaen? Ick en hebbe geen schult des doots in hem gevonden: So sal ick hem dan 22 kastijden ende los laten.
22 D. geesselen, gelijck vers 16.
 
23 Maer sy hielden aen 23 met groot geroep, eysschende dat hy soude gekruyst worden: ende haer ende der Overpriesteren geroep wiert 24 geweldiger.
23 Gr. met groote stemmen.
24 D. hoe langer hoe stercker: nam de overhandt.
 
24 l Ende Pilatus 25 oordeelde dat haren eysch geschieden soude.
l Matth. 27.26. Marc. 15.15. Ioan. 19.16.
25 Ofte, stondt haer toe.
 
25 Ende hy liet haer los den genen, die om oproer ende doodslagh inde gevanckenisse geworpen was, welcken sy ge-eyscht hadden: maer Iesum gaf hy over 26 tot haren wille.
26 N. om na haren wille van de soldaten gekruycight te worden.
 
26 m Ende als sy hem wech leydden, namen sy eenen Simon van Cyrenen, komende van den acker, ende 27 leyden hem het cruyce op, dat hy het achter Iesum droege.
m Matth. 27.32. Marc. 15.21.
27 N. na dat Christus eenen tijdt lanck ’t selve gedragen hadde. Siet hier van de aenteeckeninge op Matth. 27.32. ende Ioan. 19.17.
 
27 Ende een groote menichte van volck, ende van vrouwen volghde hem: 28 welcke oock 29 weenden ende hem beclaeghden.
28 N. vrouwen.
29 Gr. op hare borst sloegen, D. misbaer maeckten.
 
28 Ende Iesus hem tot haer keerdende seyde, 30 Ghy dochters van Ierusalem, en weent 31 niet over my, maer 32 weent over u selven, ende over uwe kinderen.
30 D. ghy vrouwen, die binnen Ierusalem woont.
31 D. niet so seer.
32 N. veel meer.
 
29 Want siet daer komen dagen, in welcke 33 men seggen sal, Saligh [zijn] 34 de onvruchtbare, ende de buycken die niet gebaert en hebben, ende de borsten die niet gesooght en hebben.
33 Gr. sy sullen seggen.
34 N. om datse sulcke swaricheden aen hare kinderen niet en sullen sien.
 
30 Als dan sullen sy beginnen 35 te seggen tot de bergen, n Valt op ons: ende tot de heuvelen, Bedeckt ons.
35 N. uyt grooten schrick ende benautheyt, gelijck Hos. 10. vers 8. Apoc. 6.16.
n Iesa. 2.19. Hose. 10.8. Apoc. 6.16. ende 9.6.
 
31 o Want indien sy dit doen aen het 36 groene houdt, 37 wat sal aen het dorre geschieden?
o Ierem. 25.29. 1.Petr. 4.17.
36 Gr. vochtigh, D. aen my die onschuldigh ende rechtveerdigh ben.
37 D. wat sal dan den godtloosen ende schuldigen wedervaren. Siet diergelijck 1.Pet. 4.17, 18.
 
32 p Ende daer wierden oock twee andere, zijnde quaetdoenders, geleydt, om met hem gedoodt te worden.
p Ioan. 19.18.
 
33 q Ende doe sy quamen op de plaetse genaemt 38 Hooftscheel-[plaetse], cruycighden sy hem aldaer, ende de quaetdoenders, den eenen ter rechter, ende den anderen ter slincker [zijde].
q Matth. 27.33, 38. Marc. 15.22. Ioan. 19.18.
38 D’oorsake van desen name siet Matth. 27.33.
 
34 Ende Iesus seyde, r Vader, vergeeft het haer, want 39 sy en weten niet 40 wat sy doen. s Ende verdeelende sijne cleederen, wierpen sy het lot.
r Actor. 7.60. 1.Cor. 4.12.
39 D. het meerderen-deel van haer. Want sommige van haer wisten het wel, ende sondighden in den heyligen Geest. Matth. 12.32.
40 Dat sy namelick den waren Messiam kruycigen. Siet Actor. 3.17. 1.Cor. 2.8.
s Matth. 27.35. Marc. 15.24. Ioan. 19.23. Psal. 22.19.
 
35 Ende het volck stont ende sagh het aen: Ende oock t de Overste met haer beschimpten [hem], seggende, Andere heeft hy verlost, dat hy nu hem selven verlosse, so hy is de Christus 41 de uytvercoren Godts.
t Matth. 27.39. Marc. 15.29.
41 D. van Godt verkoren om te wesen de ware Massias. 1.Pet. 1.20.
 
36 Ende oock de crijghsknechten tot [hem] komende, bespotteden hem, 42 ende brachten hem edick:
42 N. voor de tweede reyse. waer van siet Matth. 27. versen 34, 48.
 
37 Ende seyden, Indien ghy de Coninck der Ioden zijt, so verlost u selven.
38 v Ende daer was oock een 43 opschrift 44 boven hem geschreven, met Griecksche, ende Romeynsche, ende Hebreeusche letters, Dese is de Coninck der Ioden.
v Matth. 27.37. Marc. 15.26. Ioan. 19.19.
43 N. sijner beschuldinge. Marc. 15.26.
44 D. boven sijn hooft, op het kruyce gehecht. Ioa. 19.19.
 
39 Ende een van de quaetdoenders, die gehangen waren, lasterde hem, seggende, Indien ghy de Christus zijt, verlost u selven ende ons.
40 Maer de andere antwoordende bestrafte hem, seggende, En vreest ghy oock Godt niet, daer ghy in het selve oordeel zijt?
41 Ende wy doch rechtveerdelick: want wy ontfangen [straffe] weerdigh ’t gene wy gedaen hebben: maer dese en heeft niet onbehoorlicks gedaen.
42 Ende hy seyde tot Iesum, Heere, gedenckt mijner, als ghy in uw’ 45 Conincrijcke sult gekomen zijn.
45 N. van uwe heerlickheyt.
 
43 Ende Iesus seyde tot hem, Voorwaer segge ick u, heden sult ghy met my 46 in het paradijs zijn.
46 D. inden hemel. 2.Cor. 12.4.
 
44 x Ende het was ontrent 47 de seste uyre, ende daer wiert duysternisse 48 over de geheele aerde, tot de negende uyre toe.
x Matth. 27.45. Marc. 15.33.
47 Siet van ’t tellen deser uyren, Marc. 15.25.
48 Ofte, over het geheele landt.
 
45 Ende de 49 sonne wiert verduystert, y ende het 50 voorhanghsel des tempels scheurde midden [door].
49 Siet hier van Matth. 27.45.
y Matth. 27.51. Marc. 15.38.
50 Siet Matth. 27.51.
 
46 Ende Iesus roepende met grooter stemme seyde, z Vader in uwe handen 51 bevele ick 52 mijnen geest. Ende als hy dat geseght hadde, gaf hy den geest.
z Psal. 31.6. Matth. 27.50. Marc. 15.37. Ioan. 19.30. Actor. 7.6.
51 Ofte, sal ick bevelen. D. in bewaringe geven, als een pandt, dat yemandt vertrouwt wort, om te sijner tijdt weder te geven.
52 D. mijn ziele.
 
47 a Als nu de hooftman over hondert sagh dat daer geschiet was, 53 verheerlickte hy Godt, ende seyde, Waerlick dese mensche was rechtveerdigh.
a Matth. 27.54. Marc. 15.39.
53 N. openbaerlick belijdende dat Christus onschuldich ende de Sone Godts was, also Godt daer van so klare teeckenen gegeven hadde. Matth. 27.51, etc.
 
48 Ende alle de scharen, die daer te samen gekomen waren om dit te aenschouwen, siende de dingen, die geschiet waren, keerden wederom 54 slaende op hare borsten.
54 N. tot een teecken van droefheyt ende verslagenheyt.
 
49 Ende alle sijne bekende stonden van verre, oock de vrouwen, die hem te samen gevolght waren van Galileen, ende sagen dit aen.
50 b Ende siet, een man met name Ioseph, zijnde een Raedsheer, een goet ende rechtveerdigh man,
b Matth. 27.57. Marc. 15.43. Ioan. 19.38.
 
51 (Dese en hadde niet mede bewillight in haren raedt ende handel) van Arimathea, een stadt der Ioden, ende die oock selve het Coninckrijcke Godts 55 verwachtede.
55 Ofte, ontfingh, nam aen.
 
52 Dese ginck tot Pilatum, ende begeerde het lichaem Iesu.
53 Ende als hy ’t selve afgenomen hadde, wondt hy dat in een fijn lijnwaet, c ende leyde het in een graf, in een rotze gehouwen, daer noch noyt yemant in geleght en was.
c Matth. 12.40. ende 26.12. ende 27.59. Marc. 15.46.
 
54 Ende 56 het was de dagh der Voorbereydinge, ende de Sabbath 57 quam aen.
56 Gr. ende de dagh was de voorbereydinge, N. vanden Sabbath. ende met eenen van het Pascha der Ioden. siet Marc. 15.42. Ioan. 19.14.
57 Gr. lichte aen, D. begonde aen te breken, met het opgaen van de sterren. Want by de Ioden nam de dagh sijn begin van den onderganck der Sonne, ende wiert gerekent van den eenen avont tot den anderen.
 
55 Ende oock de vrouwen, d die met hem gekomen waren uyt Galileen, volghden na, ende aenschouwden het graf, ende hoe sijn lichaem geleght wiert.
d Luc. 8.2.
 
56 Ende wedergekeert zijnde bereydden sy speceryen ende salven, ende op den Sabbath rusteden sy 58 na het gebodt.
58 N. het vierde gebodt. Exod. 20. vers 10.

Einde Lukas 23