Statenvertaling.nl

sample header image

Lukas 17 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Lukas 17

1 Christus waerschouwt voor ergernisse. 3 Leert damen sijnen broeder soo dickwijls vergeven moet, als hy leetwesen heeft. 5 De Discipelen bidden om vermeerderinge des geloofs, welckes kracht hy beschrijft. 7 Door de gelijckenisse van een dienstknecht comende van den acker verklaert hy, datmen voor Godt niet en verdient, als men doet dat men schuldich is. 11 Hy reynight tien melaetsche, van welke maer een danckbaer is. 20 Leert hoedanigh de komste van sijn Coninckrijck sal zijn. 26 Beschrijft de laetste tijden, welcke hy vergelijckt met de tijden van Noë ende Lot.
 
1 a ENde hy seyde tot de Discipelen, 1 Het en can niet wesen, datter geen ergernissen en komen: doch wee [hem] door welcken sy komen.
a Matth. 18.7. Marc. 9.42.
1 Gr. het is ongebeurlick. D. ’t en kan niet gebeuren. Siet hier van Mat. 18.7.
 
2 Het soude hem 2 nutter zijn, dat eenen meulensteen om sijnen hals gedaen ware, ende hy in de zee geworpen, dan dat hy een van dese 3 cleyne soude ergeren.
2 Gr. het is hem nut. D. het ware minder quaet voor hem, dat hem die straffe aengedaen ware, eer hy ergernisse soude geven, dan dat hy na gegevene ergernisse met de eeuwige doot soude gestraft worden, gelijck Christus hier dreyght.
3 D. oock de geringhste onder de geloovige. siet Matt. 18.6.
 
3 Wacht u selven. b Ende indien uw’ broeder tegen u sondight, so bestraft hem: ende 4 indien het hem leet is, so vergeeft het hem.
b Matth. 18.15. Levit. 19.17. Prov. 17.10. Iac. 5.19.
4 Gr. indien hy hem bekeert, D. sijn schult bekent ende vergevinge begeert. waermede nochtans Christus niet en wil seggen, datmen die niet en sal vergeven, die sulcx noch niet en doen. Want hy anders met sijn exempel geleert heeft, Lu. 23.34. gelijck oock Stephanus gedaen heeft. Act. 7.60. ende Paulus 1.Cor. 4.12.
 
4 c Ende indien hy 5 sevenmael ’sdaeghs tegen u sondight, ende sevenmael ’sdaeghs tot u wederkeert, seggende, Het is my leet, so sult ghy’t hem vergeven.
c Matth. 18.21.
5 D. dickmael, gelijck Prov. 24.16. Psal. 119.164.
 
5 Ende de Apostelen seyden tot den Heere, Vermeerdert ons het geloove.
6 Ende de Heere seyde, d Soo ghy een geloove haddet 6 als een mostaert zaedt, ghy soudet tegen desen 7 moerbesie-boom seggen, Wort 8 ontwortelt, ende in de zee geplant: ende hy soude u gehoorsaem zijn.
d Matth. 17.20. ende 21.21. Marc. 11.23.
6 D. al waer het oock seer kleyn, als het maer oprecht is. Siet Matth. 17.20.
7 Gr. Sycaminos, welcke een soorte is van een moerbesie-boom, ofte als sommige meynen, van een Vijge-boom.
8 D. met de wortel uyt-getrocken, ofte uyt-geroeyt.
 
7 Ende wie van u heeft eenen 9 dienstknecht ploegende ofte [de beesten] hoedende, die tot hem, als hy van den acker inkomt, terstont sal seggen, Komt by, ende sit aen?
9 D. een slave, ofte lijf-eygen, die sijnen heere alles schuldigh is, wat hy doen kan.
 
8 Maer sal hy niet tot hem seggen, Bereydt dat ick t’avondt sal eten, ende 10 omgordt u ende dient my, tot dat ick sal gegeten ende gedroncken hebben: ende eet ende drinckt ghy daer na?
10 N. na de wijse van die landen, daer men lange kleederen droegh. Siet Luc. 12.37.
 
9 11 Danckt hy oock den selven dienstknecht, om dat hy gedaen heeft ’t gene hem bevolen was? Ick meyne, neen.
11 D. weet hy hem dat oock danck, als of hy daer door in hem gehouden ware.
 
10 Alsoo oock ghy, wanneer ghy sult gedaen hebben al het gene u bevolgen is, so seght, Wy zijn 12 onnutte dienstknechten, want wy hebben [maer] gedaen ’t gene wy schuldigh waren te doen.
12 D. die onsen Heere geen nut, ofte profijt toe en brengen. Rom. 11.35. Hoewel daer niemandt en is die doet selfs ’tgene hy schuldich is. Iob 9.3. 1.Reg. 8.46. Mat. 6.12.
 
11 Ende het geschiedde, als hy nae Ierusalem reysde, dat hy door het midden 13 van Samarien ende Galileen ginck.
13 D. van het lant, waer van de Stadt Samarien de hooft-stadt was. Want van Galileen na Ierusalem was de naeste wech door ’t lant van Samarien.
 
12 Ende als hy in een seker vleck quam, ontmoetteden hem tien melaetsche mannen, welcke stonden 14 van verre.
14 D. buyten het volck, volgens de wet, Num. 5.2.
 
13 Ende sy verhieven [hare] stemme, seggende, Iesu, 15 Meester, ontfermt u onser.
15 Gr. voorstander.
 
14 Ende als hyse sach, seyde hy tot haer, Gaet henen ende 16 vertoont u selven e den Priesteren. Ende het geschiedde terwijle sy henen gingen, dat sy gereynight wierden.
16 De oorsake hier van siet Matt. 8.4.
e Levit. 13.2. ende 14.2. Matth. 8.4. Luc. 5.14.
 
15 Ende een van haer siende dat hy genesen was, keerde wederom, met grooter stemme Godt verheerlickende.
16 Ende hy viel op het aengesicht voor sijne voeten, hem danckende: ende de selve was een Samaritaen.
17 Ende Iesus antwoordende seyde, En zijn niet de tien gereynight geworden? Ende waer zijn de negen?
18 En zijnder geene gevonden die wederkeeren, om Godt eere te geven, dan dese 17 vremdelingh?
17 D. die van een ander, als van het Iodische geslachte is. want de Samaritanen waren van de heydenen gesproten. 2.Reg. 17.24.
 
19 Ende hy seyde tot hem, Staet op, ende gaet henen: uw’ geloove heeft u behouden.
20 Ende gevraeght zijnde vande Phariseen, wanneer het Coninckrijcke Godts komen soude, heeft hy haer geantwoordt ende geseght, Het Coninckrijcke Godts en komt niet 18 met uyterlick gelaet.
18 Gr. met waerneminge, D. in sulcker voegen, dat het te voren kan gemerckt worden, gelijck het toegaet in de komste van wereltsche princen, die om den grooten uyterlicken pracht te voren konnen waer-genomen, ende verwacht worden.
 
21 Noch men en sal niet seggen, f Siet hier, ofte siet daer: Want siet het Coninckrijcke Godts is 19 binnen u lieden.
f Matth. 24.23. Marc. 13.21. Luc. 21.7, 8.
19 Ofte, in ’t midden van u. ’T welck verstaen kan worden, ofte van de Ioden in ’t gemeyn, overmits de Messias nu midden onder haer was. Ioan. 1.26. ofte oock van de geloovige onder deselve, in welcker herten hy door sijn woordt ende Geest sijn rijck oprechtede.
 
22 Ende hy seyde tot de Discipelen, Daer sullen dagen komen, wanneer ghy sult begeeren 20 eenen der dagen vanden Sone des menschen te sien, ende ghy en sult [dien] niet sien.
20 N. om sijne lichamelicke tegenwoordicheyt te genieten, ende uyt sijnen mondt selve het woort te hooren.
 
23 g Ende sy sullen tot u seggen, Siet hier, ofte siet daer is hy, en gaet niet henen, noch en volght niet.
g Matth. 24.23. Marc. 13.21.
 
24 Want gelijck de blicksem, die van ’t een [eynde] onder den hemel blicksemt, tot het ander onder den hemel schijnt, alsoo sal oock de Sone des menschen wesen 21 in sijnen dagh.
21 N. so in de snelle verbreydinge des Euangeliums door de geheele werelt. Rom. 10.18. als in sijne laetste toekomste ten oordeele. 2.Pet. 3.10. 1.Cor. 15.52.
 
25 h Maer eerst moet hy veel lijden, ende 22 verworpen worden van 23 dit geslachte.
h Matth. 16.21. ende 17.22. ende 20.18. Marc. 8.31. ende 9.31. ende 10.33. Luc. 9.22. ende 18.31. ende 24.6, 7.
22 Gr. afgekeurt.
23 N. der Ioden.
 
26 i Ende gelijck het geschiet is in de dagen van Noë, also sal het oock zijn in de dagen des Soons des menschen.
i Matth. 24.37, 38. Genes. 6.2. ende 7.7. 1.Pet. 3.20.
 
27 24 Sy aten, sy droncken, 25 sy namen ten houwelicke, 26 sy wierden ten houwelicke gegeven, tot den dagh op welcken Noë in de arcke ginck, ende de sund-vloet quam, ende verderfse alle.
24 D. sy en sorghden nergens anders voor, als voor dese ende diergelijcke wereltsche ofte lichamelicke dingen, sonder te letten op ’tgene voorseght was.
25 N. de mannen.
26 N. de vrouwen, ofte dochters.
 
28 Desgelijcks oock, gelijck het geschiedde in de dagen Lots, sy aten, sy droncken, sy kochten, sy verkochten, sy planteden, sy bouwden:
29 k Maer op welcken dag Lot van Sodoma uytginck, regende het vyer ende sulpher van den hemel, ende verderfse alle.
k Gen. 19.24. Deut. 29.23. Iesa 13.19. Ierem. 50.40. Hose. 11.8. Amos 4.11. Iud. vers 7.
 
30 Even alsoo sal het zijn 27 inden dagh, op welcken de Sone des menschen 28 geopenbaert sal worden.
27 N. der wrake ende des oordeels, ’t welck hy sal uytvoeren, so in’t bysonder tegen de Ioden ende de stadt van Ierusalem, als in ’t gemeen over de geheele werelt. Siet Matth. 24.3.
28 Gr. geopenbaert wort.
 
31 In dien selven dagh, wie op het dack sal zijn, ende 29 sijnen huysraet in huys, die en kome niet af, om den selven wech te nemen: Ende wie op den acker zijn sal, die en keere desgelijcks niet nae het gene dat achter is.
29 Gr. sijne vaten.
 
32 l 30 Gedenckt aen het wijf Lots.
l Gen. 19.26.
30 N. op dat ghy met uwe herten niet te ser en hanght aen de aerdschte dingen, ende na de selve ommesiende, gelijck sy dede, ghy met haer niet gestraft en wort.
 
33 m So wie sijn 31 leven sal soecken te behouden, die sal ’t verliesen, ende soo wie het selve sal verliesen, die sal het 32 in ’t leven behouden.
m Matth. 10.39. ende 16.25. Marc. 8.35. Luc. 9.24. Ioan. 12.25.
31 Gr. ziele. Siet Matth. 10.39.
32 Gr. levendich teelen, D. in het eeuwige leven behouden.
 
34 n Ick segge u, in dien 33 nacht sullen twee op een bedde zijn: de een sal 34 aengenomen, ende de ander sal 35 verlaten worden.
n Matth. 24.40, 41. 1.Thes. 4.17.
33 N. als Christus ten oordeel sal komen.
34 N. van Godt in genade.
35 N. om rechtveerdelick veroordeelt te worden.
 
35 Twee [vrouwen] sullen t’samen 36 malen: de eene sal aengenomen, ende de andere sal verlaten worden.
36 Siet hier van d’aenteeckeninge op Matth. 24.40.
 
36 Twee sullen op den acker zijn, de een sal aengenomen, ende de ander sal verlaten worden.
37 Ende sy antwoordden ende seyden tot hem, Waer Heere? Ende hy seyde tot haer, o 37 Waer het lichaem is, al daer sullen de arenden vergadert worden.
o Iob 39.33. Matth. 24.28.
37 Siet hier van de verklaringe. Matt. 24.28.

Einde Lukas 17