Statenvertaling.nl

sample header image

Lukas 10 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Lukas 10

1 ENde na desen stelde de Heere noch andere tseventich, ende sond’se henen voor sijn aengesicht twee en twee, in een yeder stadt ende plaetse, daer hy komen soude.
2 Hy seyde dan tot haer, Den oogst is wel groot, maer de arbeyders zijn weynige: daerom biddet den Heere des oogsts, dat hy arbeyders in sijnen oogst uytstoote.
3 Gaet henen: siet, ick sende u als lammeren in’t midden der wolven.
4 En draeght geenen buydel noch male, noch schoenen, ende en groet niemant op den wegh.
5 Ende in wat huys ghy sult ingaen, seght eerst, Vrede [zy] desen huyse.
6 Ende indien aldaer een sone des vredes is, soo sal uwen vrede op hem rusten, maer indien niet, so sal [uwen vrede] tot u wederkeeren.
7 Ende blijft in dat selve huys, etende ende drinckende ’t gene van haer [voorgeset wort]. Want de arbeyder is sijns loons weerdigh. En gaet niet over van [’t eene huys] in [’t ander] huys.
8 Ende in wat stadt ghy sult ingaen, ende sy u ontfangen, eet het gene u lieden voor geset wort.
9 Ende geneest de crancke die daer in zijn, ende seght tot haer, Het Coninckrijcke Godts is na by u gekomen.
10 Maer in wat stadt ghy sult ingaen, ende sy u niet ontfangen, uytgaende op hare straten, so seght,
11 Oock het stof, dat uyt uwe stadt aen ons cleeft, schudden wy af op u lieden: nochtans soo weet dit, dat het Coninckrijcke Godts na by u gekomen is.
12 Ende ick segge u, dat het [dien van] Sodoma verdraeghlicker wesen sal in dien dage, dan de selve stadt.
13 Wee u Chorazin, wee u Bethsaida: want soo in Tyrus ende Sidon de krachten geschiet waren, die in u geschiet zijn, sy souden eertijts in sack ende assche sittende haer bekeert hebben.
14 Doch het sal Tyrus ende Sidon verdraeghlicker zijn in het oordeel, dan u lieden.
15 Ende ghy Capernaum, die tot den hemel toe verhooght zijt, ghy sult tot der hellen toe neder gestooten worden.
16 Wie u hoort die hoort my: ende wie u verwerpt die verwerpt my: ende wie my verwerpt, die verwerpt den genen die my gesonden heeft.
17 Ende de tseventich zijn weder gekeert met blijdschap, seggende, Heere, oock de Duyvelen zijn ons onderworpen in uwen Name.
18 Endy hy seyde tot haer, Ick sagh den Satan, als een blicksem, uyt den hemel vallen.
19 Siet ick geve u de macht om op slangen ende scorpioenen te treden, ende over alle kracht des vyandts: ende geen dinck en sal u eenichsins beschadigen.
20 Doch en verblijdt u daer in niet, dat de geesten u onderworpen zijn: maer verblijdt u veel meer dat uwe namen geschreven zijn inde Hemelen.
21 Te dier uyre verheughde hem Iesus inden geest, ende seyde, Ick dancke u Vader, Heere des hemels ende der aerde, dat ghy dese dingen voor den wijsen ende verstandigen verborgen hebt, ende hebt de selve den kinderkens geopenbaert: jae Vader, want alsoo is geweest het welbehagen voor u.
22 Alle dingen zijn my van mijnen Vader over gegeven: ende niemant en weet wie de Sone is, dan de Vader: ende wie de Vader is, van de Sone, ende dien het de Sone sal willen openbaren.
23 Ende hem keerende na de Discipelen, seyde hy [tot haer] alleen, Saligh zijn de oogen die sien ’t gene ghy siet.
24 Want ick segge u, dat vele Propheten ende Coningen hebben begeert te sien ’t gene ghy siet, ende en hebben’t niet gesien: ende te hooren ’t gene ghy hoort, ende en hebben’t niet gehoort.
25 Ende siet, een seker Wet-geleerde stont op, hem versoeckende, ende seggende, Meester wat doende sal ick het eeuwige leven be-erven?
26 Ende hy seyde tot hem, Wat is in de Wet geschreven? hoe leeft ghy?
27 Ende hy antwoordende seyde, Ghy sult den Heeren uwen Godt lief hebben uyt geheel uw’ herte, ende uyt geheel uwe ziele, ende uyt geheel uwe kracht, ende uyt geheel uw’ verstant: ende uwen naesten als u selven.
28 Ende hy seyde tot hem, Ghy hebt recht geantwoordt: Doet dat, ende ghy sult leven.
29 Maer hy willende hem selven rechtveerdigen, seyde tot Iesum, Ende wie is mijnen naesten?
30 Ende Iesus antwoordende seyde, Een seker mensche quam af van Ierusalem na Iericho, ende viel onder de moordenaers welcke hem oock uytgetogen, ende daer toe [sware] slagen gegeven hebbende, gingen henen, ende lieten [hem] half doot liggen.
31 Ende by gevalle quam een seker Priester den selven wegh af, ende hem siende ginck hy tegen over [hem] voor by.
32 Ende desgelijcks oock een Levijt, als hy was by die plaetse, quam hy ende sach [hem], ende ginck tegen over [hem] voorby.
33 Maer een seker Samaritaen reysende quam ontrent hem, ende hem siende wiert hy met innerlicke ontferminge beweeght.
34 Ende hy tot [hem] gaende verbandt sijne wonden, gietende daer in olye ende wijn: ende hem heffende op sijn eygen beest, voerde hem inde herberge, ende versorghde hem.
35 Ende des anderen daeghs wech gaende langhde hy twee penningen uyt, ende gaf’se den weerdt, ende seyde tot hem, Draeght sorge voor hem: ende so wat ghy meer [aen hem] te koste sult leggen, dat sal ick u weder geven, als ick weder kome.
36 Wie dan van dese dry dunckt u den naesten geweest te zijn, des genen die onder de moordenaers gevallen was?
37 Ende hy seyde, Die barmherticheyt aen hem gedaen heeft. Soo seyde dan Iesus tot hem, Gaet henen ende doet ghy desgelijcks.
38 Ende het geschiedde, als sy reysden, dat hy quam in een vleck: ende een seker vrouwe met namen Martha ontfinck hem in haer huys.
39 Ende dese hadde een suster genaemt Maria, welcke oock sittende aende voeten Iesu sijn woort hoorde.
40 Doch Martha was zeer besich met veel dienens, ende daer by komende seyde, Heere, en treckt ghy u dat niet aen, dat mijne suster my alleen laet dienen? Seght dan haer, dat sy my helpe.
41 Ende Iesus antwoordende seyde tot haer, Martha, Martha, ghy bekommert ende ontrust u over vele dingen:
42 Maer een dinck is noodigh: doch Maria heeft het goede deel uytgekoren, het welcke van haer niet en sal wech genomen worden.

Einde Lukas 10