Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
1 ENde tot hem vergaderden de Phariseen, ende sommige der Schriftgeleerde, die van Ierusalem gecomen waren. |
2 Ende siende dat sommige van sijne Discipelen met onreyne, dat is, met ongewasschen handen broodt aten, berispten sy [haer]. |
3 Want de Phariseen ende alle de Ioden en eten niet, ten zy dat sy [eerst] de handen dickmael wasschen, houdende de insettinge der Ouden. |
4 Ende van de merckt [comende] en eten sy niet, ten zy datse [eerst] gewasschen zijn. Ende vele andere dingen zijnder, die sy aengenomen hebben te houden, [als namelick] de wasschingen der drinck-bekeren, ende cannen, ende copere vaten, ende bedden. |
5 Daer na vraeghden hem de Phariseen ende de Schriftgeleerde, Waerom en wandelen uwe discipelen niet na de insettinge der Ouden, maer eten het broodt met ongewasschen handen? |
6 Maer hy antwoordde ende seyde tot haer, Wel heeft Esaias van u geveynsde gepropheteert, gelijck geschreven is, Dit volck eert my met de lippen, maer haer herte houdt hem verre van my. |
7 Doch te vergeefs eeren sy my leerende leeringen, [die] geboden [zijn] der menschen. |
8 Want nalatende het gebodt Godts, houdt ghy de insettingen der menschen, [als namelick] wasschinge der cannen, ende drinck-bekers, ende andere, diergelijcke dingen doet ghy vele. |
9 Ende hy seyde tot haer, Ghy doet [seker] Godts gebodt wel te niete, op dat ghy uwe insettinge soudet onderhouden. |
10 Want Moses heeft gesegt, Eert uwen vader ende uwe moeder. Ende, Wie vader ofte moeder vloeckt, die sal den doodt sterven. |
11 Maer ghy-lieden segt, Soo een mensche tot vader ofte moeder segt, [het is] Corban (dat is [te seggen] een gave) so wat u van my soude connen te nutte komen, [die voldoet], |
12 Ende ghy en laet hem niet meer toe, yet aen sijnen vader ofte sijne moeder te doen. |
13 Maeckende [alsoo] Godts woordt crachteloos door uwe insettinge, die ghy ingeset hebt, ende diergelijcke dingen doet ghy vele. |
14 Ende tot hem de gantsche schare geroepen hebbende, seyde hy tot haer, Hoort my alle ende verstaet: |
15 Daer en is niet van buyten den mensche in hem ingaende, ’t welck hem can ontreynigen. Maer de dingen die van hem uytgaen, die zijn’t welcke den mensche ontreynigen. |
16 Soo yemandt ooren heeft om te hooren, die hoore. |
17 Ende doe hy van de schare in huys gecomen was, vraeghden hem sijne Discipelen van de gelijckenisse. |
18 Ende hy seyde tot haer, Zijt oock ghy alsoo onwetende? En verstaet ghy niet, dat al wat van buyten in den mensche ingaet, hem niet en can ontreynigen? |
19 Want het en gaet niet in sijn herte, maer inden buyck, ende gaet inde heymelickheyt uyt, reynigende alle de spijsen. |
20 Ende hy seyde, Het gene uytgaet uyt den mensche, dat ontreynight den mensche. |
21 Want van binnen uyt het herte der menschen comen voort, quade gedachten, overspelen, hoererien, dootslagen, |
22 Dieverien, giericheden, boosheden, bedroch, ontuchticheyt, boose ooge, lasteringe, hooveerdie, onverstandt. |
23 Alle dese boose dingen comen voort van binnen, ende ontreynigen den mensche. |
24 Ende van daer opstaende ginck hy wech na de landtpalen van Tyrus ende Sidon: ende in een huys gegaen zijnde, en wilde hy niet dat het yemandt wiste, ende hy en conde [nochtans] niet verborgen zijn. |
25 Want een vrouwe, welckers dochterken eenen onreynen geest hadde, van hem gehoort hebbende, quam ende viel neder aen sijne voeten. |
26 Dese nu was een Griecksche vrouwe, van geboorte uyt Syrophenicien, ende sy badt hem, dat hy den Duyvel uytwierpe uyt hare dochter. |
27 Maer Iesus seyde tot haer, Laet eerst de kinderen versadight worden: Want het en is niet betamelick, datmen het broot der kinderen neme, ende den hondekens [voor] werpe. |
28 Maer sy antwoordde ende seyde tot hem, Iae Heere, doch oock de hondekens eten onder de tafel van de kruymkens der kinderen. |
29 Ende hy seyde tot haer, Om deses woorts wille gaet henen, de Duyvel is uyt uwe dochter uytgevaren. |
30 Ende als sy in haer huys quam, vont sy dat de Duyvel uytgevaren was, ende de dochter liggende op het bedde. |
31 Ende hy wederom wech gegaen zijnde van de lantpalen Tyri ende Sidonis, quam aen de Zee van Galilea, door het midden der lantpalen van Decapolis. |
32 Ende sy brachten tot hem eenen dooven, die swaerlick sprack, ende baden hem dat hy de handt op hem leyde. |
33 Ende hem van der schare alleen genomen hebbende, stack hy sijne vingeren in sijne oren, ende gespogen hebbende raeckte hy sijne tonge aen. |
34 Ende opwaerts siende nae den Hemel, suchtede hy, ende seyde tot hem, Ephphatha, dat is, wort geopent. |
35 Ende terstont wierden sijne ooren geopent, ende de bant sijner tonge wierd los, ende hy sprack recht. |
36 Ende hy geboodt henlieden dat sy het niemant seggen en souden: maer wat hy haer oock geboodt, soo vercondighden sy het des te meer. |
37 Ende sy ontsetteden haer boven maten seer, seggende, hy heeft alles wel gedaen, ende hy maeckt dat de doove hooren, ende de stomme spreken. |