Statenvertaling.nl

sample header image

Numeri 9 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Numeri 9

Verhael van het Paesschen gehouden inde woestijne, vers 1, etc. ende van de gene, die het Paesschen op den ordinaren dach niet en hadden konnen houden, uyt oorsake van hare onreynicheyt, 6. Wet ordinerende voor sulcke, ende die op verre reysen zijn, wat se doen moesten; met verklaringe vanden tijt, wanneer, ende de wijse hoe, 9. Straffe der gener, die geen beletsel hebbende, op den gesetten tijt dat souden nalaten, 13. Gebodt voor de vreemdelingen, zijnde Ioden-genooten, datse het selve mede houden, 14. De maniere hoe Godt den Israëliten sijne tegenwoordicheyt betuygde, 15. mitsgaders hoese wisten, wanneerse reysen, ende waerse legeren moesten, 17.
 
1 ENde de HEERE 1 sprack tot Mose inde woestijne Sinai, in het tweede jaer, na dat sy uyt Egyptenlant uytgetogen waren, 2 in de eerste maent, seggende:
1 And. hadde gesproken. (ende alsoo voorts in ’t vervolch deses texts tot vers 7. toe) T.w. voor de tellinge der Israëliten bov. 1. vers 1. beschreven, de welcke geschiedde op de tweede maent des tweeden jaers: maer dit verhael wort nu hier achter ingevoecht, uyt oorsake van de onreyne, ende reysende lieden, die het Pascha in d’ eerste maent niet en konden houden, ende daerom tot de tweede maent verstelt wierden. Siet ond. vers 11.
2 Genaemt by den Hebreen Nisan, Neh. 2.1. Esth. 3.7. and. Abib. Siet Exod. 13. op vers 4. ende 23.15. ende quam meest over een met onse Meerte.
 
2 Dat de kinderen Israëls het 3 a Paesschen houden souden, op sijnen 4 gesetten tijt.
3 Siet van dit woort Exod. 12. op vers 11. ende Lev. 23. op vers 5.
a Exod. 12.1. etc. Levit. 23.5. Num. 28.16. Deuter. 16.2.
4 Siet Exod. 12.6.
 
3 Op den veertienden dach in dese maent, 5 tusschen de twee avonden sult ghy dat houden, op sijnen gesetten tijt: nae alle sijne 6 insettingen, ende nae alle sijne rechten sult ghy dat houden.
5 Siet van dese maniere van spreken Exod. 12. op vers 6.
6 Siet van dese Exod. capp. 12. ende 23. ende Levit. 23.
 
4 Mose dan sprack tot de kinderen Israëls, dat sy het Paesschen souden houden.
5 Ende sy hielden het Paesschen op den veertienden dach der eerster maent, tusschen de twee avonden in de woestijne Sinai: nae alles dat de HEERE Mose geboden hadde, alsoo deden de kinderen Israëls.
6 Doe warender 7 lieden geweest, die over 8 het doode lichaem eens menschen 9 onreyn waren, ende 10 op den selven dach het Paesschen niet en hadden 11 konnen houden: daerom naederden sy voor het aengesicht Mose, ende voor het aengesicht Aarons op dien selven dach.
7 Onder het Hebr. woort eygentlick beteeckenende mannen, zijn hier oock vrouwen begrepen, als Gen. 39.11, 14.
8 Hebr. ziele. Siet Levit. 19. op vers 28. ende alsoo in ’t volgende vers.
9 T.w. nae de wet der ceremonien, beteeckenende de geestelicke onreynicheyt. verstaet dan die onreyn waren, om datse een doot lichaem aengeroert hadden, ofte in ’t huys, daer in een doode was, waren ingegaen, ofte het lijck ten grave vergeselschapt hadden. Siet Levit. 21. vers 1. ende 11.
10 D. op den ordinaren ende gesetten dach.
11 Siet Levit. 7.2. alwaer den onreynen verboden wort van den danck-offeren te eten.
 
7 Ende die selve lieden seyden tot hem, Wy zijn onreyn over het doode lichaem eens menschen: waerom souden wy 12 verkort worden, dat wy 13 de offerhande des HEEREN op sijnen gesetten tijt niet en souden offeren, in ’t midden der kinderen Israëls?
12 Ofte, achtergehouden, ofte, afgehouden worden.
13 Verst. het Paesch-lam, het welcke soo genoemt wort hier ende ond. vers 13. ende Exod. 12.27. eensdeels om dat de slachtinge daer van naeden beveele Godes geschiedde, om de gedachtenisse van hare verlossinge uyt Egypten te onderhouden, ende daer voor Gode dancksegginge te offeren, Exod. 12. vers 27. anderdeels, om dat die slachtinge een voorbeelt is geweest op de offerhande onses Heeren Iesu Christi. 1.Cor. 5.7.
 
8 Ende Mose seyde tot hen: Blijft staende, dat ick hoore wat de HEERE u gebieden sal.
9 Doe sprack de HEERE tot Mose, seggende:
10 Spreeckt tot de kinderen Israëls, seggende: Wanneer yemant onder u, ofte onder uwe geslachten, over een doodt lichaem onreyn, ofte op eenen verren wech sal zijn, hy sal dan noch den HEERE het Paesschen houden.
11 In de tweede maent op den veertienden dach, tusschen de twee avonden sullen sy dat houden: met ongesuerde [brooden] ende 14 bittere sause sullen sy 15 dat eten.
14 Hebr. bitterheden.
15 T.w. het Pascha, dat is, voorby ganck. Siet oock dese maniere van spreken, Deut. 16.7. 2.Chron. 30.18. Ioh. 18.18. ende verstaet het Paeschlam, ’t welcke een voorbyganck genoemt wort, om de reden vermelt Levit. 23. op vers 5. de selve wijse van spreken is, het Pascha slachten. Exod. 12.21. Deut. 16.2, 6. het Pascha koken, Deuter. 16.7.
 
12 Sy en sullen b daer van niet overlaten tot den morgen, ende en sullen daer aen geen been breken: nae alle insettinge des Paesschen sullen sy dat houden.
b Exod. 12.46. Ioan. 19.33, 36.
 
13 Als een man die reyn is, ende op den wech niet en is, ende nalaten sal het Paesschen te houden, so sal die selve ziele 16 uyt hare volckeren uytgeroeyt worden: want hy de offerhande des HEEREN op sijnen gesetten tijt niet en heeft geoffert; 17 die selve man sal sijne sonde dragen.
16 Siet Gen. 17. op vers 14.
17 Siet Levit. 5. op vers 1.
 
14 Ende wanneer een vreemdelinck by u als vreemdelinck verkeert, ende hy het Paesschen den HEERE oock houden sal, nae de insettinge van het Paesschen, ende nae 18 sijne wijse, alsoo sal hy het houden: c het sal eenderley insettinge voor u lieden zijn, beyde den vreemdelinck ende den inboorlinck des lants.
18 Siet Levit. 5. op vers 10.
c Exod. 12.49.
 
15 Ende d op den dach van het oprichten des Tabernakels bedeckte de 19 wolcke den Tabernakel, 20 op de Tente 21 der getuygenisse: ende inden avont was over den Tabernakel als een gedaente des vyers, tot aen den morgen.
d Exod. 40.34.
19 Siet van dese Exod. 13. op vers 21.
20 D. niet eygentlick over het Voorhof, maer eenichsins over het Heylige, doch voornemelick over het Alderheylichste, alwaer de Arke der getuygenisse was.
21 Siet bov. cap. 1. op vers 50.
 
16 Alsoo geschieddet gedurichlick; de wolcke 22 bedeckte 23 den selven: ende des nachts was een gedaente des vyers.
22 T.w. des daechs, als te sien is Exod. 13.21. ende af te nemen uyt het voorgaende vers.
23 T.w. Tabernakel.
 
17 Maer na dat de wolcke opgeheven wert van boven de Tente, alsoo verreysden oock daerna de kinderen Israëls: ende in de plaetse daer de wolcke bleef, daer legerden hen de kinderen Israëls.
18 Nae 24 den mont des HEEREN verreysden de kinderen Israëls, ende nae des HEEREN mont legerden sy hen: e alle de dagen in de welcke de wolcke over den Tabernakel bleef, legerden sy hen.
24 D. nae het bevel, ofte voorschrift des Heeren: verstaet nae dat Godt door de wolcke, die een teecken sijner tegenwoordicheyt was, te kennen gaf, ’t zy datse verheven wert, ofte stille stont. Want dat was de Israëliten als een bevel des Heeren, het welcke zy in ’t verreysen, ende in het blijven volgen moesten.
e 1.Corinth. 10.1
 
19 Ende als de wolcke vele dagen over den Tabernakel 25 verbleef, so 26 namen de kinderen Israëls de wacht des HEEREN waer, ende en verreysden niet.
25 Hebr. verlengde.
26 D. sy onderhielden neerstelick inden Tabernakel de oeffeninge van allen Godesdienst. Verg. Levit. 8.35. ende bov. 3.7. sy namen oock acht op het gene dat de Heere dede: namelick of hy de wolcke dede verheffen, ofte het rusten, daerna sy, ofte verreysen, ofte stille blijven moesten.
 
20 Alst nu was, dat de wolcke 27 weynige dagen op den Tabernakel was, nae den mont des HEEREN legerden sy hen, ende nae den mont des HEEREN verreysdense.
27 Hebr. dagen des getals. D. weynige. Siet dese maniere van spreken Genes. 34. vers 30. ende de aent.
 
21 Maer wast dat de wolcke van den avont tot den morgen daer was, ende de wolcke in den morgen opgeheven wert, so verreysdense: ofte des daechs, ofte des nachts, als de wolcke opgeheven wert, so verreysdense.
22 Ofte als de wolcke twee dagen, ofte een maent, ofte 28 [vele] dagen vertooch op den Tabernakel, blijvende daer op, f so legerden hen de kinderen Israëls, ende en verreysden niet: ende als sy verheven wert, verreysdense.
28 Hebr. dagen. Dit woort alleen gestelt zijnde, beteeckent somtijts eenige, ofte, vele dagen, Siet Genes. 4. op vers 3. ofte een geheel jaer. Siet Levit. 25. op vers 29.
f Exod. 40.36, 37.
 
23 Nae den mont des HEEREN legerden sy hen, ende nae den mont des HEEREN verreysdense: sy namen de wacht des HEEREN waer, nae den mont des HEEREN, door 29 de hant Mose.
29 D. door den dienst van Mose. Siet Exod. 4. op vers 13. ende Levit. 8. op vers 36.

Einde Numeri 9