Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 DOorsoeckt u selven naeuwe, ja doorsoeckt naeuwe, ghy volck dat met geenen lust bevangen en wort. |
| 2 Eer het besluyt bare, ( gelijck kaf gaet de dach voorby) terwijlen de hitticheyt van des Heeren toorn over u-lieden noch niet en komt: terwijlen de dach des toorns des Heeren over ulieden noch niet en komt. |
| 3 Soeckt den HEERE alle ghy sachtmoedige des lants, die sijn recht wercken: soeckt gerechticheyt, soeckt sachtmoedicheydt, misschien sult ghy verborghen worden in den dach des toorns des HEEREN. |
| 4 Want Gaza sal verlaten wesen, ende Askelon sal ter verwoestinghe wesen: Asdod salmen in den middage verdrijven, ende Ekron sal uytgewortelt worden. |
| 5 Wee den inwoonderen der lant-streke der Zee, den volcke der Cherethim: het woort des HEEREN sal tegen u-lieden zijn, ghy Canaan der Philistijnen lant, ende ick sal u verdoen, datter geen inwoonder sal zijn. |
| 6 Ende de lant-streke der zee, sal wesen [tot] hutten, uytgegravene putten der herderen, ende betuyningen der cudden. |
| 7 Ende de landt-streke sal wesen voor het overblijfsel des huyses Iuda, dat sy daer in weyden: Des avonts sullen sy in de huysen Askelons legeren, als de HEERE haer-lieder Godt haer sal besocht, ende hare gevangenisse sal gewendt hebben. |
| 8 Ick hebbe de beschimpinge Moabs gehoort, ende de scheldt-woorden der kinderen Ammons, daer mede sy mijn volck beschimpt hebben, ende hebben sich groot gemaeckt tegen des selfs lant-pale. |
| 9 Daerom, [soo waerachtich als] ick leve, spreeckt de Heere der heyrscharen, de Godt Israëls, Moab sal sekerlick zijn als Sodom, ende de kinderen Ammons als Gomorra, een netel-heyde, ende een sout-groeve, ende eene verwoestinghe tot in eeuwicheydt: de overighe mijnes volcks sullense berooven, ende het overige mijnes volcks sullense erflick besitten. |
| 10 Dat sullense hebben in plaetse van haren hoochmoedt, want sy hebben beschimpt, ende hebben haer groot gemaeckt teghen het volck des HEEREN der heyrscharen. |
| 11 Vreeslick sal de HEERE tegen haer wesen, want hy sal alle de Goden der aerde doen uyt-teeren: ende een yeghelick uyt sijne plaetse sal hem aenbidden; alle de eylanden der heydenen. |
| 12 Oock ghy Mooren sult de verslagene mijnes sweerts zijn. |
| 13 Hy sal oock sijne hant uytstrecken tegen het Noorden, ende hy sal Assur verdoen: ende hy sal Ninive stellen tot eene verwoestinge, drooge als een woestijne. |
| 14 Ende in het midden van haer sullen de kudden legeren, al ’t gedierte der volckeren: oock de roerdomp, oock de nachtuyl, sullen op hare granaet-appelen vernachten: een stemme sal inde venster singen, verwoestinghe sal in den dorpel zijn, als hy haer ceder-werck sal ontbloott hebben. |
| 15 Dit is die Stadt die opspringht van vreuchde, die seker woont, die in haer herte seyt, Ick ben’t, ende buyten my en is geene meer: hoe is sy geworden tot woestheyt! een rust-plaetse van’t ghedierte! een yeder die daer door treckt, salse aensfluyten, hy sal sijne hant bewegen. |
