Statenvertaling.nl

sample header image

Leviticus 13 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Leviticus 13

Wetten vande Melaetscheyt des menschen, ende de verscheydene soorten der selver, ordinerende door wien, ende door wat teeckenen sy moesten onderscheyden, ende geoordeelt worden, vers 1, etc. Vande melaetsheyt des geswels, 9. der versweeringe, 18. des vyerigen brants, 24. der schurftheyt, 29. der bladeren, 38. der kaelheyt, ende blesheyt, 40. Vanden schuldigen plicht des Melaetschen, 45. ende vande Melaetscheyt in kleederen, lijnen, wollen, ende Vellen, 47.
 
1 VOorder sprack de HEERE tot Mose, ende tot Aaron, seggende:
2 Een mensche, als in het vel sijnes vleesches een 1 geswel, ofte gesweer, ofte witte blare sal zijn, dewelcke in het vel sijnes vleesches tot eene 2 plage der melaetscheyt soude worden: hy sal dan tot den Priester Aaron, ofte tot eenen uyt sijne sonen, de Priesteren, gebracht worden.
1 Hebr. verheffinge.
2 Ofte, een teecken van de plage der melaetscheyt: die wel met rechten een plage genaemt wort, niet alleen in dit cap. maer oock ond. 14.3. Deuter. 24.8. etc. want dese melaetscheyt was een soorte van quade schurfdicheyt, seer smettelick, ende by den menschen ongeneselick geacht, onderscheyden vande sieckte, die wy in dese landen laserye, ofte, melaetscheyt noemen, als veel swaerder dan dese zijnde.
 
3 Ende de Priester sal de plage in het vel des vleesches besien, so het hayr in die plage 3 [in] wit verandert is, ende 4 het aensien der plage dieper is dan het vel sijnes vleesches, het is de plage der melaetsheyt: als de Priester hem besien sal hebben, dan sal hy hem 5 onreyn verklaren:
3 Het woordeken in wort hier, gelijck in eenige volgende verssen, ingevoegt uyt het vers ond. 16. ende 17. alwaer het uytgedruckt staet.
4 D. het uytwijsen der plage, nae datse haer in ’t gesichte, ende oordeel des Priesters vertoont.
5 Hebr. ontreynigen, ofte onreyn maken. D. onreyn verklaren, ende uytspreken. Alsoo ond. vers 11. ende 15. etc. soo is reynigen ende reyn maken soo veel, als reyn verklaren ende uytspreken, ond. vers 6. ende 13. etc.
 
4 Maer so de blare in het vel 6 sijnes vleesches wit is, ende haer aensien niet dieper en is dan het vel, ende het hayr niet [in] wit verandert en is: so sal de Priester 7 hem die de plage heeft, seven dagen opsluyten.
6 T.w. des genen, die de plage heeft.
7 Hebr. die plage. dat is, de persoon die de plage heeft, ofte, met de plage bevangen is. Alsoo ond. versen 12, 13, 17, 31, etc.
 
5 Daerna sal de Priester op den sevenden dach hem besien: indien, siet, de plage, 8 nae dat hy sien kan, is staende gebleven, [nochte] de plage in het vel niet uytgespreydt en is; so sal de Priester hem seven andere dagen opsluyten.
8 Heb. in sijnen oogen. D. nae dat hy met sijne oogen sien, ende met sijn verstant oordeelen kan. Alsoo ond. vers 37.
 
6 Ende de Priester sal hem andermael op den sevenden dach besien; indien, siet, de plage 9 ingetrocken, ende de plage in het vel niet uytgespreydt en is, so sal de Priester hem 10 reyn verklaren; het was eene versweeringe: ende hy sal sijne kleederen wasschen, so is hy 11 reyn.
9 Ofte, ingekrompen, ofte, verduystert.
10 Hebr. reynigen, ofte reyn maken. dat is, reyn verklaren, uytspreken. Siet bov. op. vers 3.
11 T.w. vande plage der melaetscheyt: gelijck af te nemen is uyt het volgende vers 8.
 
7 Maer so de versweeringe in ’t vel 12 gantschelick uytgespreydt is, na dat hy aen den Priester tot sijne reyniginge sal vertoont zijn: so sal hy andermael aen den Priester vertoont worden.
12 Hebr. uytspreydende uytgespreyt. D. gantschelick, ofte, seer uytgespreyt. Soo oock ond. vers 22, 27, 35.
 
8 Indien de Priester mercken sal, dat, siet, de versweeringe in ’t vel uytgespreydt is: so sal de Priester hem onreyn verklaren; het is melaetscheyt.
9 Wanneer 13 de plage der melaetsheyt in een mensche sal zijn: so sal hy tot den Priester gebracht worden.
13 Siet bov. op het vers 2.
 
10 Indien de Priester mercken sal, dat, siet, een wit geswel in het vel is, ’t welck het hayr in wit verandert heeft: ende 14 gesontheyt des 15 levendigen vleesches in dat geswel is;
14 Hebr. levendichheyt.
15 Verstaet, dat noch sijn gevoelen heeft. Want door de melaetscheyt wort het als verstorven, dat het ongevoelich wort. Ende merct hier, als oock ond. vers 14. een algemeyn teecken om wel van dese melaetscheyt te oordeelen: namelick waer levendich oft gesont vleesch, met het ongesonde van verscheydene coleuren vermengt was, dat sulcx de rechte melaetschheyt was: daer en tegen waer eenderley coleur gesien wert, dat sulcx eenich ander gesweer, ofte gebreck was.
 
11 Dat is eene verouderde melaetscheyt in ’t vel sijnes vleesches: daerom sal hem de Priester onreyn verklaren; hy en sal hem niet doen opsluyten: want hy onreyn is.
12 Ende so de 16 melaetscheyt in ’t vel 17 gantschelick uytbott, ende de melaetscheyt 18 het geheele vel des genen, die de plage heeft, van sijnen hoofde tot sijne voeten, bedeckt heeft; nae al het 19 gesichte vande oogen des Priesters;
16 D. geswel, dat schijnt melaetscheyt te wesen, ofte het teecken der melaetschheyt. Alsoo in ’t volgende vers.
17 Hebr. uytbottende uytbott.
18 Hebr. het geheele vel der plage. D. des genen, die de plage heeft. Siet bov. op het vers 4. ende op het volgende.
19 D. aenschouwen, ende oordeelen des Priesters.
 
13 Ende de Priester mercken sal, dat, siet, de melaetscheyt sijn geheele vleesch bedeckt heeft, so sal hy 20 hem die de plage heeft, reyn verklaren: 21 sy is geheel in wit verandert; 22 hy is reyn.
20 Hebr. de plage reyn verklaren: dat is, hem die de plage heeft. also ond. 17. etc.
21 T.w. de plage.
22 D. hy, die de plage der melaetscheyt scheen te hebben, is vry van de selve.
 
14 Maer ten welcken dage 23 levendich vleesch daer in gesien sal worden, sal hy onreyn zijn.
23 T.w. vermengt met ’tvleesch dat wit geworden was, zijnde de verscheydentheyt der coleuren een teecken der melaetscheyt, maer de gelijckformicheyt een teecken der gesontheyt, ofte eenige andere versweeringe. Siet bov. op het vers 10.
 
15 Als dan de Priester dat levendich vleesch gesien sal hebben, sal hy hem onreyn verklaren: dat levendich vleesch is onreyn; ’t is melaetscheyt.
16 Ofte als dat levendich vleesch verkeert, ende in wit verandert sal worden: so sal hy tot den Priester komen.
17 Als de Priester hem besien sal hebben, dat, siet, de plage in wit verandert is: so sal de Priester 24 hem die de plage heeft, 25 reyn verklaren; hy is reyn.
24 Siet bov. op het vers 13.
25 Hebr. reynigen. siet bov. op het vers 6.
 
18 Het vleesch oock, als in ’t vel des selven eene sweere sal geweest zijn, so’t genesen is,
19 Ende in de plaetse van die sweere een wit geswel, ofte eene witte roodachtige blader worden sal, so 26 sal ’t aen den Priester vertoont worden.
26 T.w. het vleesch, daer aen dat wit geswel, etc. gekomen is.
 
20 Indien de Priester mercken sal, dat, siet, 27 haer aensien leeger is dan het vel, ende haer hayr in wit verandert is: so sal de Priester hem onreyn verklaren; ’t is de plage der melaetscheyt, sy is door de sweere uytgebott.
27 T.w. der blader, ofte, des geswels. dit byvoegsel is onder vers 25. uytgedruckt.
 
21 Wanneer nu de Priester die besien sal hebben, dat, siet, geen wit hayr daer aen en is, ende die niet leeger dan het vel, maer in getrocken is: so sal de Priester hem seven dagen opsluyten.
22 Sose daerna gantsch in ’t vel uytgespreydt sal zijn: so sal de Priester hem onreyn verklaren; 28 ’t is de plage.
28 T.w. der melaetscheyt. Siet bov. vers 20.
 
23 Maer indien de blare in hare plaetse sal blijven staende, niet uytgespreydt zijnde, ’t is de 29 rove van die sweere, so sal de Priester hem reyn verklaren.
29 D. een lijckteecken des brants: anders, eene verbrandinge. alsoo ond. vers 28.
 
24 Ofte wanneer in het vel des vleesches een vyerige brant sal geweest zijn: ende 30 het gesonde van dien brant, eene witte roodachtige ofte 31 witte blare is;
30 Hebr. de levendicheyt, ofte, de gesontheyt des brants. Verstaet het deel des vleesches, dat van den brant genesen, ende weder gesont geworden is.
31 Verstaet, alleen witte.
 
25 Ende de Priester die gesien sal hebben, dat, siet, het hayr op de blare in wit verandert is, ende haer aensien dieper is dan het vel, ’t is melaetscheyt, door den brant is sy uytgebott: daerom sal hem de Priester onreyn verklaren; ’t is de plage der melaetscheyt.
26 Maer indien de Priester die mercken sal, dat, siet, op de blare geen wit hayr en is, ende sy niet leeger dan het vel, maer ingetrocken is: so sal de Priester hem seven dagen opsluyten.
27 Daerna sal de Priester hem op den sevenden dach besien: indiense 32 gantsch uytgespreydt is in het vel, so sal de Priester hem onreyn verklaren: het is de plage der melaetscheyt.
32 Hebr. uytspreydende uytgespreydt is. Siet bov. vers 7.
 
28 Maer indien de blader in hare plaetse staende sal blijven, nochte in ’t vel uytgespreydt, maer ingetrocken sal zijn, het is een geswel des brants: daerom sal de Priester hem reyn verklaren; want het de 33 rove des brants is.
33 Verg. bov. de aent. op vers 23.
 
29 Voorder als in een man, ofte vrouwe, eene plage sal zijn in’t hooft, ofte in den baert;
30 Ende de Priester de plage sal besien hebben, dat, siet, haer aensien dieper is dan het vel, ende geelachtich dunne hayr daer op is: so sal de Priester hem onreyn verklaren, het is schurftheyt, het is melaetsheyt des hoofts, ofte des baerts.
31 Maer als de Priester de plage der schurftheyt sal besien hebben, dat, siet, haer aensien niet dieper en is dan het vel, ende geen 34 swart hayr daer op en is: so sal de Priester hem, die de plage der schurftheyt heeft, seven dagen doen opsluyten.
34 Het welcke een teecken was van reynicheyt ende gesontheyt, ond. vers 37. gelijck de geelicheyt een teecken van onreynicheyt, ende ongesontheyt, bov. vers 30.
 
32 Daerna sal de Priester die plage op den sevenden dach besien; indien, siet, de schurftheyt niet uytgespreydt, ende daer op geen geelachtich hayr en is, nochte het aensien der schurftheyt dieper dan het vel is:
33 So 35 sal hy sich scheeren laten, maer de schurftheyt en sal hy niet scheeren, ende de Priester sal hem, die de schurftheyt heeft, andermael seven dagen doen opsluyten.
35 Hebr. hy sal sich scheeren; D. scheeren laten.
 
34 Daerna sal de Priester die schurftheyt op den sevenden dach besien; indien, siet, de schurftheyt in ’t vel niet uytgespreydt en is, ende haer aensien niet dieper en is dan het vel: so sal de Priester hem 36 reyn verklaren, ende hy sal sijne kleederen wasschen, ende reyn zijn.
36 T.w. vande plage der melaetscheyt, alsoo bov. vers 6., 13. ende ond. vers 37, 39, 40, 41.
 
35 Maer indien die schurftheyt in het vel gantsch uytgespreydt is, na sijne reyniginge,
36 Ende de Priester hem sal besien hebben, dat, siet, de schurftheyt in ’t vel uytgespreydt is: de Priester en sal nae het geelachtich hayr 37 niet soecken; hy is onreyn.
37 D. daer op niet meer letten, oft acht geven.
 
37 Maer indien die schurftheyt 38 nae dat hy sien kan, is staende gebleven, ende swart hayr daer op gewassen is, die schurftheyt is genesen; hy is reyn: daerom sal de Priester hem reyn verklaren.
38 Hebr. in sijne oogen. Siet bov. op ’t vers 5.
 
38 Voorder als een man, ofte vrouwe, aen het vel hares vleesches blaren sullen hebben, witte blaren;
39 Ende de Priester sal gemerckt hebben, dat, siet, ingetrockene witte blaren in het vel hares vleesches zijn: het is eene witte 39 puyste in’t vel uytgebott; 40 hy is reyn.
39 Ofte, witte vlecke.
40 T.w. van de plage der melaetscheyt. Siet bov. 3.4. alsoo inde 2. volgende versen.
 
40 Ende als een man sijns hoofts hayr sal uytgevallen zijn: hy is kael, hy is reyn.
41 Ende so van 41 de zijde sijns aengesichts het hayr sijnes hoofts sal uytgevallen zijn: hy is bles, hy is reyn.
41 D. van de kruyne tot aen het voorhooft, ende den slach vanden hoofde: welcke kaelheyt eene blesse genaemt wort, ende diese heeft bles.
 
42 Maer so inde 42 kaelheyt, ofte inde blesse, eene witte roodachtige plage is: dat is melaetscheyt, uytbottende in sijne kaelheyt, ofte in sijne blesse.
42 Hier uyt blijckt dat hier wort gesproken van de kaelheyt ofte blesse, niet die uyt ouderdom, ofte eenich ander accident, maer uyt melaetscheyt voorcomt, ende dat dese, ende niet die onreyn verklaert wort.
 
43 Als de Priester hem sal besien hebben, dat, siet, het geswel van die plage in sijne kaelheyt, of blesse wit roodachtich is; 43 gelijck het aensien der melaetscheyt van het vel des vleesches:
43 D. hebbende de gedaente, die der melaetscheyt, haer vertoonende in het vel des vleesches, gelijck is.
 
44 Die man is melaetsch, hy is onreyn: de Priester sal hem 44 gantschelick onreyn verklaren, sijne plage is op sijn hooft.
44 Hebr. onreyn verklarende, sal hy onreyn verklaren.
 
45 Voorts sullen de kleederen des 45 melaetschen, inden welcken die plage is, 46 gescheurt zijn, ende sijn hooft sal ontbloot zijn, ende hy sal de 47 bovenste lippe bewimpelen: daer toe sal hy a roepen, Onreyn, onreyn.
45 Die voor soodanich van den Priester verklaert was. den sulcken wort opgelegt, 1. verscheurde kleederen te dragen. 2. het hooft bloot te hebben. 3. sijne opperste lippe te bewinden, ende soo sijnen baert te bedecken. 4. uyt te roepen wanneer hy yemant sage, dat hy onreyn was. 5. buyten het geselschap der menschen te woonen: ende dit alles, eensdeels voor hem selven tot een teecken van droefheyt, ende rouwe, eensdeels voor andere, op datse hem mijden souden, ende van hem niet besmet worden.
46 Verg. Genes. 37. de aent. op ’t vers 29.
47 And. knevel-baert. Verg. Ezech. 24.17. ende Micha 3.7.
a Thren. 4.15.
 
46 Alle de dagen, in de welcke dese plage aen hem sal zijn, sal hy onreyn zijn, onreyn is hy, 48 hy sal alleen woonen: buyten den leger sal sijne wooninge wesen.
48 Siet Num. 5.2. ende 12.14. 2.Reg. 15.5. 2.Chr. 26.21. Luc. 17.12.
 
47 Voorder als aen een kleet de plage der melaetscheyt sal zijn; aen een wollen kleet, ofte aen een lijnen kleet.
48 Ofte aen den 49 scheer-draet, ofte aen den inslach van lijnen, ofte van wollen, ofte aen vel, ofte aen eenich 50 vellenwerck.
49 And. genaemt scheeringe, werpte, ofte keten.
50 Ofte, bontwerck.
 
49 Ende die plage aen het kleet, ofte aen het vel, ofte aen den scheer-draet, ofte aen den inslach, ofte aen eenich vellentuych groenachtich, ofte roodachtich is; het is de plage der melaetscheyt: daerom salse den Priester vertoont worden.
50 Ende de Priester sal de plage besien: ende hy sal 51 ’tgene dat de plage heeft, seven dagen doen opsluyten.
51 Hebr. de plage 7 dagen opsluyten. dat is, dat de plage heeft, ofte, daer aen de plage is. Verg. bov. de aent. op ’t vers 4.
 
51 Daerna sal hy op den sevenden dach de plage besien; so de plage uytgespreydt is aen het kleet, ofte aen den scheer-draet, of aen den inslach, ofte aen het vel, tot wat werck dat vel soude mogen gemaeckt zijn; die plage is eene 52 knagende melaetscheyt, 53 het is onreyn.
52 And. steeckende, of, weedoende. D. die smerte, ende schade den mensche, die dat kleet gebruyckt, veroorsaken sal.
53 T.w. de stoffe, dinck, ofte goet, daer aen de plage is: alsoo in ’t eynde van het volgende vers.
 
52 Daerom sal hy dat kleet, ofte die werpte, ofte dien inslach van wollen, ofte van linnen, ofte alle vellentuych, daer in die plage sal zijn, verbranden: want het is eene knagende melaetscheyt; ’t sal met vyer verbrant worden.
53 Doch indien de Priester sal sien, dat, siet, de plage aen het kleet, ofte aen den scheer-draet, oft aen den inslach, ofte aen eenich vellentuych niet uytgespreydt en is:
54 So sal de Priester gebieden, datmen het gene, daer aen die plage is, wassche; ende hy sal dat andermael seven dagen doen opsluyten.
55 Als de Priester na dat het gewasschen is, de plage sal besien hebben, dat, siet, de plage hare 54 gedaente niet verandert en heeft, ende de plage niet uytgespreydt en is; het is onreyn, ghy sult het met den vyere verbranden: het is eene 55 ingravinge 56 aen sijne achterste, ofte, aen sijne voorste zijde.
54 Hebr. oogen.
55 Ofte inetinge, inbytinge.
56 Hebr. in sijne kaelheyt, ofte in sijne blesse. Verstaet door de kaelheyt de achterste ofte binnenste zijde van een cleet, genaemt de averechte zijde, die in ’t dragen naest het lichaem is; ende door de blesse, de voorste, ofte buytenste zijde, die in ’t dragen voor de oogen is, genaemt de rechte zijde. Andere verstaen door de kaelheyt een kleet dat door outheyt sijn wolle ende hayr verloren heeft, ende melaetsch geworden is; maer door de blesse, als eenige melaetscheyt het kleet van sijne wolle berooft heeft.
 
56 Indien nu de Priester mercken sal, dat, siet, die plage, na datse sal gewasschen zijn, ingetrocken is: dan sal hyse van het kleet, ofte van het vel, ofte van den scheer-draet, of vanden inslach afscheuren.
57 Maer sose noch aen het kleet, ofte aen den scheer-draet, ofte aen den inslach, ofte aen eenich vellentuych gesien wort, het is uytbottende [melaetscheyt]: ghy sult het gene daer aen de plage is, met vyer verbranden.
58 Maer het kleet, ofte de werpte, ofte den inslach, ofte alle vellen-tuych, dat ghy gewasschen sult hebben; als de plage daer van geweken sal zijn; dat sal andermael gewasschen worden, ende het sal reyn zijn.
59 Dit is de Wet vande plage der melaetscheyt, van een wollen, ofte linnen cleet, ofte eene werpte, ofte eenen inslach, ofte alle vellentuych: om dat reyn te verklaren, ofte onreyn te verklaren.

Einde Leviticus 13