Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| De Propheet verschrickt zijnde door ’t voorgaende gesichte, wort van Godt opgericht, vers 1, 2. ende beroepen tot het Propheetlick ampt onder de kinderen Israëls, met onderwijs ende versterckinge tegen hare hartneckicheyt, 3. ende ’t gesichte van eene rolle, die van binnen ende buyten beschreven was, 9. |
| |
| 1 1 ENde hy seyde tot my; 2 Menschen kint, 3 staet op uwe voeten, ende ick sal met u spreken. |
| 1 T.w. hy, wiens stemme hy gehoort hadde, bov. 1.28. dewelcke sonder twijffel was die op den throon sat, vers 26. des selven cap. |
| 2 Soo naemt hem de Heere, op dat hy sich niet verheffen en soude door de uytnemende openbaringe van het voorbeschreven hemelsch gesichte, maer veel meer vernederen door de bedenckinge sijner menschelijcker swackheyt. Oock diende dese naem den Propheet tot vertroostinge: als of Godt seyde: Ick weet, dat ghy een swack mensche zijt, ende daerom voor mijne Majesteyt vreesende, ja dat ghy oock ontstelt sult zijn door de verachtingen, die u vande Ioden sullen wedervaren: maer siet op my, die u beroepe tot dit ampt, ende niet op u selven, die maer een swack mensche en zijt. |
| 3 Want de Propheet lach nedergevallen op sijn aengesichte, verslagen door het vreeselick gesichte, dat hem vertoont wiert. |
| |
| 2 a So quam in my, als hy tot my sprack, 4 de Geest, die my stelde op mijne voeten: ende ick hoorde 5 dien die tot my sprack. |
| a Ezech. 3.24. Dan. 10.10. |
| 4 Verstaet den Geest Godts, die hem bequaem maeckte, om te doen, dat Godt hem beval. Ies. 48.16. ende 61.1. alsoo ond. 3.24. |
| 5 T.w. den Heere, die op den throon sat. |
| |
| 3 Ende hy seyde tot my; Menschen kint, ick sende u tot de 6 kinderen Israëls, tot de rebellerende 7 volckeren, die tegen my gerebelleert hebben: b sy, ende hare vaderen hebben overtreden tegen my 8 tot op desen selven huydigen dach. |
| 6 Verstaet de Ioden, die uyt haer vaderlant Iudea, in Babylonien met Iojachin gevanckelick wechgevoert waren, ond. 3. vers 11. hoewel daer onder oock begrepen konnen zijn de 10 stammen, die uyt haer lant onder de Heydenen verstroyt waren. Sommige verstaen daer by oock de Ioden, die noch in haer vaderlant woonden, tot de welcke de Prophete Ieremias van Godt gesonden was. |
| 7 Hier is het woort Goijm, beteeckenende Heydenen, Soo schijnt de Heere sijn volck hier te noemen, om dattet soo verre door de afgoderije van hem afgeweken was, dattet niet beter en was dan de Heydenen: hoewel het oock in ’t goede den Israëliten toegeschreven wort, Exod. 19.6. Ios. 3.17. ende 5.8. etc. |
| b Ierem. 3.25. |
| 8 Hebr. tot op het been, ofte wesen deses selven daegs. alsoo Gen. 7.13. ende 17.26. Lev. 23.14. ende ond. 24.2. ende 40.1. |
| |
| 4 Ende dese kinderen zijn 9 hart van aengesichte, ende 10 stijf van herten: ick sende u tot hen; ende ghy sult tot hen seggen, 11 Soo seyt de Heere HEERE. |
| 9 D. sonder schaemte. Vergel. Ierem. 3.3. ende 5.3. ende ond. 3.7. |
| 10 Stijf van herten zijn, die haer herte verstijven, ofte verstocken. Wie dese zijn, siet Exod. 4. op vers 21. |
| 11 Dit was gemeynelick de voorrede der Propheten, als sy yets nae Godts bevel verkondigen moesten. Ezechiel nu tot een Propheet beroepen zijnde, wort hier mede het vermogen gegeven, om aldus te spreken, ende oock verplicht om niet anders te spreken, dan dat Godt tot hem gesproken hadde. |
| |
| 5 Ende sy, 12 het zy datse ’t hooren sullen, ofte het zy datse ’t laten sullen, (want sy zijn een 13 wederspannich huys): c 14 so sullen sy weten dat 15 een Propheet in ’t midden van hen geweest is. |
| 12 De Heere wil dat de Prophete alleen sie op sijn bevel, ende niet op de uytkomste. alsoo onder vers 7. ende 3.11, 27. |
| 13 Hebr. een huys der wederspannicheyt. Te weten, tegen den Heere sijnen Godt. Huys voor volck, alsoo onder vers 6. ende 3.26, 27. etc. item, kinderen der wederspannicheyt, Num. 17.10. een volck der wederspannicheyt. Iesa. 30.9. |
| c Ezech. 3.17. |
| 14 D. overtuygt zijn, dat de Heere hen door sijnen Dienaer gewaerschout heeft, ende vermaent tot bekeeringe, ende sy nochtans hartneckich gebleven zijnde, gantsch geen onschult en hebben. |
| 15 D. een persoon onmiddelick van Godt gesonden, om sijnen wille te verkondigen, den vervallenen stant der kercke op te richten, de godtloose te dreygen, de vroome te vertroosten, toekomende dingen te voorseggen, voornemelick van den Messias, ende oock politijcke ofte burgerlicke persoonen hares ampts te vermanen. etc. |
| |
| 6 Ende ghy, menschen kint, d en vreest niet voor hen, ende en vreest niet voor hare woorden; hoe wel wederwillige, ende 16 doornen by u zijn, ende ghy by 17 scorpioenen woont: en vreest voor hare woorden niet, e ende en ontset u niet voor haer aengesichte; want sy zijn een wederspannich huys. |
| d Ier. 1.8, 17. Luc. 12.4. |
| 16 Verstaet menschen, die steken, ende quaet doen met woorden, ofte wercken. |
| 17 And. distelen. verstaet seer listige, ende schadelicke lieden, die het verderffelick venijn harer boosheyt weten behendelick uyt te schieten. |
| e Ezech. 3.9. 1.Pet. 3.14. |
| |
| 7 Maer ghy sult mijne woorden tot hen spreken, het zy datse hooren sullen, ofte het zy datse ’t laten sullen: want sy zijn 18 wederspannich. |
| 18 Hebr. wederspannicheyt. alsoo Prov. 17.11. ende hier in ’t volgende vers Vergel. Iob 24. op vers 20. ende 35. op vers 13. |
| |
| 8 Doch ghy, menschen kint, hoort het gene dat ick tot u spreke; en weest ghy niet wederspannich, gelijck dat wederspannich huys: opent uwen mont, f ende 19 eet, dat ick u geve. |
| f Apoc. 10.9. |
| 19 Met dit teecken wort Ezechiel het Prophetisch ampt overgegeven, ende belast de openbaringen Godts niet alleen geerne te hooren, maer oock neerstelick te overleggen, ende trouwelick uyt te richten. Alsoo zijn oock andere mannen Godts door sekere teeckenen in haer officie ingestelt, ende bevestigt geweest, siet Exod. 4.2, 3, 4. Ies. 6.6, 7. Ier. 1.9. Apoc. 10.8, 9, 10. |
| |
| 9 Doe sach ick, ende siet, daer was een hant tot my uytgesteken: ende siet, daer in wasde 20 rolle eenes boecks. |
| 20 Ofte, een ’tsamengerolden brief. Voortijts wierden de schriften, ofte boecken in pampieren, ofte parckement aen een gehecht, rontom eenen stock gewonden, ende ’t samen ingerolt: uyt welcke oorsake sy eene rolle genaemt worden. Siet Psal. 40. op ’t vers 8. item Ies. 8.1. ende 34.4. Ierem. 36.2. Ezr. 6. op ’t vers 2. |
| |
| 10 Ende hy spreydde die voor mijn aengesichte uyt; ende 21 sy was beschreven 22 voor, ende achter: ende daer in waren geschreven 23 claeg-liederen, ende suchtinge, ende wee. |
| 21 T.w. de rolle des boecks. |
| 22 Dat beteeckende, dat de straffen, die Godt over de Ioden senden wilde, veelderhande waren. |
| 23 T.w. die te kennen gaven den jammerlicken staet, die door Godts rechtveerdich oordeel over de Ioden komen soude. |
