Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 HEt woordt des HEEREN, dat tot den Propheet Ieremia geschiet is, tegen de heydenen. |
| 2 Tegen Egypten: tegen het heyr van Pharao Necho, Coninck van Egypten; dat aen de riviere Phrath, by Carchemis was: dat Nebucadrezar, de Coninck van Babel, sloech, in den vierden jare Iojakims, des soons Iosia, des Conincks van Iuda. |
| 3 Rustet den schilt ende de rondasse toe, ende naederet tot den strijt. |
| 4 Spannet de peerden aen, ende klimmet op, ghy ruyters, ende stellet u met helmen: vaecht de spiessen, trecket de pantziers aen. |
| 5 Waerom sie ick, [dat] sy vertsaecht [ende] achterwaerts gedreven zijn? selfs hare helden zijn verslagen, ende nemen de vlucht, ende en sien niet om: daer is schrick van rontomme, spreeckt de HEERE. |
| 6 De snelle en ontvliede niet, ende de heldt en ontkome niet: tegen ’t Noorden, aen den oever der riviere Phrath zijnse gestruyckelt ende gevallen. |
| 7 Wie is dese, [die] optreckt als een stroom? wiens wateren sich bewegen als de rivieren. |
| 8 Egypten treckt op als een stroom, ende [sijne] wateren bewegen sich als de rivieren: ende hy seyt; Ick sal optrecken, ick sal de aerde bedecken, ick sal de stadt, ende die daer in woonen, verderven. |
| 9 Trecket op, ghy peerden, ende raset, ghy wagens; ende laet de helden uyttrecken: de Mooren, ende de Puteers, die den schilt handelen, ende de Lydiers, die den boge handelen [ende] spannen. |
| 10 Maer dese dach is des Heeren, des HEEREN der heyrscharen; een dach der wrake, dat hy sich wreke van sijne wederpartijders, ende het sweert sal vreten, ende versadicht, ende droncken worden van haer bloet: want de Heere HEERE der heyrscharen, heeft een slachtoffer in den lande van’t Noorden aen de riviere Phrath. |
| 11 Gaet henen op nae Gilead, ende haelt balsem, ghy Ionckvrouwe dochter van Egypten: te vergeefs vermenichvuldicht ghy de medicinen, daer en is geen heelinge voor u. |
| 12 De volcken hebben uwe schande gehoort, ende het lant is vol van u gekrijt: want sy hebben sich gestooten, helt tegen helt, sy zijn beyde t’ samen gevallen. |
| 13 Het woort, dat de HEERE tot den Propheet Ieremia sprack; van de aenkomste Nebucadrezars, des Conincks van Babel, om Egypten-lant te slaen. |
| 14 Verkondiget in Egypten, ende doet’et hooren te Migdol; doet’et oock hooren te Noph, ende te Thachpanhes: segget; Stelter u nae, ende maeckt u gereet; want het sweert heeft verteert wat rontom u is. |
| 15 Waerom zijn uwe stercke wechgeveecht? sy en stonden niet, om datse de HEERE voortdreef. |
| 16 Hy maeckte der struyckelenden vele: ja d’een viel op den anderen: so datse seyden, Staet op, ende laet ons wederkeeren tot ons volck, ende tot het lant onser geboorte, van wegen het verdruckende sweert. |
| 17 Daer riepen sy: Pharao de Coninck van Egypten, is [maer] een gedruys; hy heeft den gesetten tijt laten voor by gaen. |
| 18 [Soo waerachtich als] ick leve, spreeckt de Coninck, wiens naem is HEERE der heyrscharen; hy sal voorseker, als Thabor onder de bergen, ende als Carmel by de zee, aenkomen. |
| 19 Maeckt voor u gereetschap der gevanckelicke wechvoeringe, ghy inwoonersse, ghy dochter van Egypten: want Noph sal ter verwoestinge worden, ende sal verbrant worden, datter niemant in en woone. |
| 20 Egypten is een seer schoone veerse: de slachter komt, hy komt van ’t Noorden. |
| 21 Selfs hare gehuerde, in haer midden, zijn als gemeste kalvers; maer die hebben sich oock gewendt, sy zijn t’ samen gevlucht, sy en hebben niet gestaen: want de dach haers verderfs is over hen gekomen, de tijt harer besoeckinge. |
| 22 Haer stemme sal gaen als eener slange: want sy sullen met krijchsmacht daer henen trecken, ende tot haer met bijlen komen, gelijck houthouwers. |
| 23 Sy hebben haer wout afgehouwen, spreeckt de HEERE, hoewel het niet en is te ondersoecken: want sy zijn meerder dan de sprinckhanen, so datmense niet tellen en kan. |
| 24 De dochter van Egypten is beschaemt: sy is gegeven in de hant des volcx van ’t Noorden. |
| 25 De HEERE der heyrscharen, de Godt Israëls, seyt; Siet ick sal besoeckinge doen over de menichte van No, ende over Pharao, ende over Egypten, ende over hare Goden, ende over hare Coningen: Ia over Pharao, ende over de gene die op hem vertrouwen. |
| 26 Ende ick salse geven in de hant der gener die haerlieder ziele soecken, ende in de hant Nebucadrezars, des Conincks van Babel, ende in de hant sijner knechten: Maer daerna salse bewoont worden als [in] de dagen van outs, spreeckt de HEERE. |
| 27 Maer ghy, mijn knecht Iacob, en vreest niet, ende en ontset u niet, ô Israël; want siet ick sal u verlossen uyt verre [landen], ende u zaet uyt den lande harer gevanckenisse: ende Iacob sal wederkomen, ende stille ende gerust zijn, ende niemant en sal [hem] verschricken. |
| 28 Ghy [dan], mijn knecht Iacob, en vreest niet, spreeckt de HEERE; want ick ben met u: want ick sal eene voleyndinge maken met alle de heydenen, daer ick u henen gedreven sal hebben, doch met u en sal ick geene voleyndinge maken, maer u castijden met mate, ende u niet gantsch ontschuldich houden. |
