Statenvertaling.nl

sample header image

Jeremia 34 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Jeremia 34

Godt laet den Coninck Zedekia door den Propheet aenseggen, wat Ierusalem, ende sijn persoon sal over komen, ende wat eynde hy sal hebben, vers 1. etc. Ende dewijle het volck met een solemneel verbont alle dienstboden, nae de wet, hadden vrygelaten, maer daerna, als de Babyloniers vande stadt eens waren opgebroken, weder in dienstbaerheyt getrocken, voorseyt haer Godt, dat hy den vyant sal doen wederkomen, Ierusalem ende ’t gantsche lant verwoesten, ende dese verbontbrekers bysonderlick straffen, 8.
 
1 HEt woort, dat tot Ieremia geschiet is van den HEERE; a (als 1 Nebucadnezar Coninck van Babel, ende sijn gantsche heyr, ende alle Coninckrijcken der aerde, die [onder] de heerschappye sijner hant waren, ende alle de volcken tegen Ierusalem streden ende tegen alle hare steden,) seggende:
a 2.Reg. 25.1, etc. Ierem. cap. 52.
1 Anders in dit boeck, ende by Ezechiel, meest genoemt Nebucadrezar
 
2 Soo seyt de HEERE de Godt Israëls; Gaet henen ende spreeckt tot Zedekia den Coninck van Iuda, ende segt tot hem; Soo seyt de HEERE; Siet ick geve dese stadt in de hant des Conincks van Babel, ende hy salse met vyer b verbranden.
b Ierem. 21.10. ende 32.29.
 
3 Ende ghy en sult van sijner hant niet ontkomen, maer 2 sekerlick c gegrepen, ende in sijne hant gegeven worden, ende uwe 3 oogen sullen de oogen des Conincks van Babel sien, ende sijn mont sal tot uwen monde spreken, ende ghy sult te Babel komen.
2 Hebr. grijpende gegrepen worden.
c Ierem. 32.4.
3 Vergel. bov. 32.4. ende ond. 52.9, 10, 11.
 
4 Maer hoort des HEEREN woort, ô Zedekia Coninck van Iuda: Soo seyt de HEERE van u; 4 Ghy en sult door het sweert niet sterven.
4 Vergel. bov. 32.5. met d’aenteeck.
 
5 Ghy sult sterven in vrede, ende 5 nae de brandingen uwer vaderen, der voorige Coningen, die voor u geweest zijn, alsoo sullen sy over u branden, ende u beklagen, [seggende,] 6 Och heere! want ick hebbe’t woort gesproken, spreeckt de HEERE.
5 Ofte, met de brandingen. D. gelijckmen uwe voorsaten by hare begraeffenisse vereert heeft met vyeren ofte branden van alderleye kostelicke speceryen, alsoo sal u oock geschieden. siet hier van 2.Chro. 16.14. met d’aenteeck.
6 Vergel. bov. 22.18, 19.
 
6 Ende de Propheet Ieremia sprack alle dese woorden tot Zedekia den Coninck van Iuda te Ierusalem:
7 7 Als het heyr des Conincks van Babel streedt tegen Ierusalem, ende tegen alle de overgeblevene steden van Iuda; tegen 8 Lachis, ende tegen 9 Azeka: want dese, [zijnde] 10 vaste steden, waren overgebleven onder de steden van Iuda.
7 Hiermede wort te kennen gegeven de gehoorsaemheyt, godtsalige vrymoedicheyt, ende het vertrouwen van Ieremia, die niet geschroomt en heeft in sulcke gelegentheyt van saken den Coninck Zedekia aen te seggen ’t gene hem van Godt belast was.
8 Siet 2.Reg. 14. op vers 19.
9 Siet 1.Sam. 17. op vers 1.
10 Hebr. steden der vestinge.
 
8 Het woort, dat tot Ieremia geschiet is, van den HEERE: na dat de Coninck Zedekia een verbont 11 gemaeckt hadde met den 12 gantsche volcke dat te Ierusalem was, om d vryheyt 13 voor hen uyt te roepen:
11 Siet de maniere van dit verbont maken, ond. vers 18, 19. ende vergel. Gen. 15. op vers 17, 18.
12 Verst. alle die dienstboden hadden.
d Exod. 21.2.
13 T.w. alle knechten ende maegden, in’t sevende jaer, volgens de wet, ond. vers 13, 14. Dit dede Zedekia, om door dit uyterlick werck van gehoorsaemheyt verlossinge ende overwinninge van Godt te verkrijgen, maer hoe sy ’t, nae der huychelaren wijse, hebben gemeynt ende onderhouden, wort in’t volgende verhaelt.
 
9 Dat een yegelick sijnen knecht, ende een yegelick sijne maecht, zijnde een Hebreer ofte eene Hebreerinne, soude laten vry gaen: so dat niemant sich van hen, van eenen Iode, sijnen broeder, soude 14 doen dienen.
14 Siet bov. 22. op vers 13.
 
10 Nu 15 hoorden alle de Vorsten, ende al ’t volck, die ’t verbont hadden ingegaen, dat sy, een yegelick sijnen knecht, ende een yegelick sijne maecht souden laten vrygaen, so datse sich niet meer van hen souden doen dienen: sy hoorden dan, ende lietense gaen:
15 D. gehoorsaemden, als terstont wederom, ende elders dickwijls.
 
11 Maer sy keerden daerna wederom, ende deden de knechten ende maechden 16 weder komen, die sy hadden laten vrygaen: ende sy brachtense t’ onder, tot knechten, ende tot maechden.
16 Tot haren voorigen dienst, alsoo vers 16. dit schijnen sy gedaen te hebben, om dat de Babyloniers van Ierusalem aftrocken tegen de Egyptenaers, haer selven ydelick inbeeldende, dat sy ’t perijckel al waren ontkomen, daer sy ter contrarie Godts toorn van nieuws verweckten. siet ond. vers 21, 22.
 
12 Daerom geschiedde des HEEREN woort tot Ieremia, van den HEERE, seggende:
13 Soo seyt de HEERE, de Godt Israëls: Ick hebbe een verbont gemaeckt met uwe vaderen, ten dage als ickse uyt Egypten-lant, uyt den 17 diensthuyse, uytvoerde, seggende:
17 Hebr. huyse der dienstknechten.
 
14 e Ten eynde van seven jaren sullet ghy laten gaen, een yegelick sijnen broeder, eenen Hebreer, die u sal 18 verkocht zijn, ende u ses jaren gedient heeft; ghy sult hem dan van u laten vrygaen; maer uwe vaders en hoorden niet nae my, noch en neychden hare oore niet.
e Exod. 21.2. Deut. 15.12.
18 Ofte, die sich aen u verkocht sal hebben.
 
15 Ghylieden nu waert heden 19 wedergekeert, ende haddet gedaen dat recht is in mijne oogen, vryheyt uytroepende, een yegelijck voor sijnen naesten: ende ghy haddet een verbont gemaeckt voor mijn aengesichte, in’t Huys, dat 20 nae mijnen name genoemt is.
19 Ofte, haddet u bekeert, T.w. nae ’t uyterlick aensien, soo veel het uyterlick werck aengaet.
20 Siet bov. 7. op vers 10. verst. den Tempel.
 
16 Maer ghy zijt weder omgekeert, ende hebbet mijnen 21 name ontheylicht, ende doen 22 weder komen, een yegelick sijnen knecht, ende een yegelick sijne maecht die ghy haddet laten vry gaen, nae haren 23 lust: ende ghy hebtse t’ondergebracht, om u lieden te wesen tot knechten ende tot maechden.
21 Dien ghy in den eedt des verbonts gebruyckt hebt.
22 Als vers 11.
23 Ofte, begeerte, wensch, welgevallen, wille. Hebr. ziele. siet Psal. 27. op vers 12. And. voor haer selven, voor hare persoonen, D. om haer selfs eygen ende vry te zijn.
 
17 Daerom seyt de HEERE alsoo; Ghylieden hebt nae my niet gehoort, om vryheyt uyt te roepen, een yegelick voor sijnen broeder, ende een yegelick voor sijnen naesten: Siet soo roep ick uyt tegen u lieden, spreeckt de HEERE, eene 24 vryheyt ten sweerde, ter pestilentie, ende ten honger, ende sal u overgeven ter f 25 beroeringe, allen Coninckrijcken der aerde.
24 Eene aerdige veranderinge, ofte omkeeringe der woorden van, vryheyt uyt te roepen. te vooren ten goede, maer hier ten quade, dat is, tot straffe, die Godt door sijn rechtveerdich oordeel over hen wil uytvoeren, ende onder hen laten woeden. sommige stellen, aen ’t sweert, etc. als of Godt seyde, ick sal het sweert, de pestilentie, etc. vryheyt geven om onder u lieden te woeden.
f Deut. 28.25. Ierem. 15.4. ende 24.9, etc.
25 Siet Deut. 28. op vers 25.
 
18 Ende ick sal de mannen overgeven, die mijn verbont hebben overgetreden, die niet 26 bevesticht en hebben de woorden des verbonts, dat sy voor mijn aengesichte gemaeckt hadden; 27 [met] het kalf, dat sy in 28 twee hadden gehouwen, ende waren tusschen sijne stucken doorgegaen.
26 Metter daet niet volbracht, niet gehouden en hebben. Hebr. eyg. niet hebben doen rijsen, ofte, opstaen. Siet Deut. 27.26. ende ond. 35.14.
27 And. [als] het kalf, etc. D. ick salse in stucken doen scheuren, van ’t gevogelte, etc. als vers 20.
28 Siet Gen. 15. op vers 17, 18.
 
19 De Vorsten van Iuda, ende de Vorsten van Ierusalem, de 29 Camerlingen, ende de Priesteren, ende al’t volck des lants, die door de stucken des kalfs zijn doorgegaen.
29 Ofte, hovelingen. Siet Gen. 37. op vers 36.
 
20 Ia ick salse overgeven in de hant harer vyanden, ende inde hant der gener die hare 30 ziele soecken: ende hare g 31 doode lichamen sullen den gevogelte des hemels ende den gedierte der aerde tot spijse zijn.
30 D. die nae haer leven staen. siet Exod. 4. op vers 19. ende 2.Sam. 4. op vers 8. alsoo in’t volgende vers.
g Ierem. 7.33. ende 16.4. ende 19.7.
31 Hebr. doot lichaem: als bov. 7.33.
 
21 Selfs Zedekia den Coninck van Iuda, ende sijne Vorsten, sal ick overgeven inde hant harer vyanden, ende in de hant der gener die hare ziele soecken; te weten, in de hant des heyrs des Conincks van Babel, die h 32 van ulieden [nu] zijn opgetogen.
h Ierem. 37.1.
32 D. van Ierusalem afgetogen, opgetrocken, (siet bov. op vers 11. ende ond. cap. 37.5, 11.) tegen den Coninck van Egypten, die tot hulpe van Zedekia in aentocht was.
 
22 Siet ick sal 33 bevel geven, spreeckt de HEERE, ende salse weder tot dese stadt brengen, ende sy sullen tegen haer strijden, ende sullense innemen, ende sullense met vyer verbranden: ende ick sal de steden van Iuda stellen [tot] eene verwoestinge, datter niemant in en woone.
33 D. ick sal door mijne voorsichticheyt ende regeringe beschicken dat de Chaldeen weder-komen. Vergel. Levit. 25. op vers 21. ende bov. 25. op vers 29. Amos 6.11. ende 9.9.

Einde Jeremia 34