Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 DE Last van het dal des Gesichtes. Wat is u nu, dat ghy alle gaer op de daken klimt? |
| 2 Ghy die vol van groot gedruys waert, ghy woelige Stadt, ghy vrolick-huppelende Stadt: Uwe verslagene en zijn niet verslagen met den sweerde, noch gestorven in den strijt. |
| 3 Alle uwe Overste zijn te samen wech-gevlucht: sy zijn van de schutters gebonden, alle die in u gevonden zijn, zijn t’ samen gebonden, sy zijn van verre gevloden. |
| 4 Daerom segge ick, Wendt het gesichte van my af, laet my bitterlick weenen: en dringt niet aen om my te troosten over de verstooringe der dochter mijnes volcx. |
| 5 Want het is een dach van beroeringe, ende van vertredinge, ende van verwerringe van den Heere, den HEERE der heyrscharen, in het dal des gesichtes, [een dach] van ontmueringe des muers, ende van geschreeuw nae het geberchte toe. |
| 6 Want Elam heeft den pijl-koker genomen, de man is op den wagen, daer zijn ruyters: ende Kir ontbloot den schilt. |
| 7 Ende het sal geschieden, dat uwe uytgelesene dalen vol wagenen sullen zijn, ende dat de ruyters haer gewisselick sullen setten ter poorten aen. |
| 8 Ende hy sal het decksel van Iuda ontdecken: ende te dien dage sult ghy sien nae de wapenen in het huys des wouts. |
| 9 Ende ghylieden sult besien de reten der stadt Davids, om datse vele zijn: ende ghy sult de wateren des ondersten vyvers vergaderen. |
| 10 Ghy sult oock de huysen Ierusalems tellen: ende ghy sult huysen afbreken, om de mueren te bevestigen. |
| 11 Oock sult ghy een gracht maken tusschen beyde de mueren, voor de wateren des ouden vyvers: maer ghy en sult niet opwaerts sien op dien die sulcx gedaen heeft, nochte aenmercken dien, die dat van verre [tijden] geformeert heeft. |
| 12 Ende te dien dage sal de Heere, de HEERE der heyrscharen, roepen tot geween, ende tot rouwklage, ende tot kaelheyt, ende tot omgordinge des sacks. |
| 13 Maer siet, daer is vreucht ende blijtschap met runderen te dooden, ende schapen te kelen, vleesch t’ eten, ende wijn te drincken, [ende te seggen] Laet ons eten ende drincken, want morgen sullen wy sterven. |
| 14 Maer de HEERE der heyrscharen heeft sich voor mijne ooren geopenbaert, [seggende] Indien u lieden dese ongerechticheyt versoent wort tot dat ghy sterft! seyt de Heere, de HEERE der heyrscharen. |
| 15 Alsoo seyt de Heere, de HEERE der heyrscharen, Gaet henen, gaet in tot dien Schatmeester, tot Sebna den hof-meester, [ende spreeckt,] |
| 16 Wat hebt ghy hier? of wien hebt ghy hier, dat ghy u hier een graf uytgehouwen hebt? [als] die sijn graf in de hoochte uythouwt, die een wooninge voor sich op eenen rotzsteen laet af teeckenen. |
| 17 Siet, de HEERE sal u wech-werpen met eene mannelicke wech-werpinge: ende hy sal u gantschelick over-decken. |
| 18 Hy sal u gewisselick voortrollen, gelijck men eenen bal rolt, in een lant wijt van begrijp: aldaer sult ghy sterven, ende aldaer sullen uwe heerlicke wagenen zijn, ô ghy schantvlecke des huys uwes heeren. |
| 19 Ende ick sal u af-stooten van uwen staet, ende van uwen stant sal hy u verstooren. |
| 20 Ende het sal te dien dage geschieden, dat ick mijnen knecht, Eliakim, den sone Hilkia, roepen sal. |
| 21 Ende ick sal hem met uwen rock becleeden, ende ick sal hem met uwen gordel stercken, ende uwe heerschappye sal ick in sijne hant geven: ende hy sal den inwoonderen te Ierusalem, ende den huyse Iuda tot een vader zijn. |
| 22 Ende ick sal den sleutel des huys Davids op sijne schouder leggen: ende hy sal open doen, ende niemant sal sluyten, ende hy sal sluyten, ende niemant sal open doen. |
| 23 Ende ick sal hem [als] eenen nagel in slaen in een vaste plaetse: ende hy sal wesen tot eenen stoel der eere den huyse sijnes vaders. |
| 24 Ende men sal aen hem hangen alle heerlickheyt des huyses sijnes vaders, der uytspruytelingen ende der afkomelingen, [oock] alle kleyne vaten, van de vaten der bekers af, selfs tot alle de vaten der flesschen. |
| 25 Te dien dage, spreeckt de HEERE der heyrscharen, sal die nagel, die aen eene vaste plaetse gesteken was, wechgenomen worden: ende hy sal afgehouwen worden, ende hy sal vallen, ende de last die daer aen is, sal afgesneden worden: want de HEERE heeftet gesproken. |
