Statenvertaling.nl

sample header image

Exodus 6 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Exodus 6

Godt versterckt Mose door ’t verhalen sijnes naems, ende sijnes verbonts met de vaderen opgericht, vers 1, etc. Godt belooft dat hy sijn volck verlossen sal, 7. Maer sy en hooren niet nae Mose, 9. Godt sendt Mose wederom tot Pharao, daer hy onwillich toe is, 10. Het geslacht register van Ruben, 14. Van Simeon, 15. Van Levi, 16. Ende sijner kinderen, tot Aaron ende Mose toe, 17. ende anderer meer, 21. Aarons houwelick, ende kinderen, 22. ende kints kinderen, 23. De sendinge Aarons ende Mose aen Pharao, wort wederom verhaelt, 25. als oock Mose onwillicheyt, 29.
 
1 VOorder sprack Godt tot Mose, ende seyde tot hem, Ick ben 1 de HEERE.
1 Siet Gen. 2.4.
 
2 Ende ick ben Abraham, Isaac, ende Iacob verschenen, als 2 Godt 3 de Almachtige: doch 4 met mijnen name HEERE, en ben ick haer niet bekent geweest.
2 Hebr. In Godt de almachtige. And. met [den name] Godt almachtich.
3 D. die machtich is om goet te doen, ende sijne beloften uyt te te voeren, Gen. 17.1.
4 Godt de Heere wil hier seggen, dat desen sijnen name Iehovah, ende ’t gene dat dien name beteeckent, tot noch toe haer soo wel niet bekent en was, als het haer voort-aen soude bekent gemaeckt worden, door de datelicke vervullinge sijner beloften, besonderlick van de miraculeuse verlossinge uyt Egypten, ende invoeringe in het lant van beloften. andersins heeft Godt hem selven al lange voor desen IEHOVAH genoemt, ende by desen name sijne beloften versekert, als te sien is, Gen. 2. vers 4, 7, 8, 9. ende 15.7. ende 26.24. ende 28.12. etc.
 
3 Ende oock hebbe ick mijn verbont met haer opgericht, dat ick haer geven soude het lant Canaan, het lant harer vreemdelinckschappen, daer sy vreemdelingen inne geweest zijn.
4 Ende oock hebbe ick gehoort 5 het gekerm der kinderen Israëls, die de Egyptenaers in 6 dienstbaerheyt houden, ende 7 hebbe aen mijn verbont gedacht.
5 Ofte, het gesteen, het geklach.
6 Oft, doen dienen, dienstbaer maken.
7 Dit is menschelicker wijse gesproken, als Genes. 8.1.
 
5 Derhalven segt tot de kinderen Israëls, Ick ben de HEERE, ende ick sal u-lieden uytleyden van onder de lasten der Egyptenaren, ende ick sal u redden uyt hare dienstbaerheyt, ende sal u verlossen, 8 door eenen uytgestreckten arm, ende 9 door groote gerichten:
8 D. door mijne groote ende bysondere kracht: menschelicker wijse van Godt gesproken.
9 D. doende groote ende schrickelicke straffen tot bewijs mijner gerechticheyt over de Egyptenaren.
 
6 Ende sal u lieden 10 tot mijn volck aennemen, ende ick sal u tot eenen Godt zijn: ende ghy-lieden sult 11 bekennen, dat ick de HEERE uwe Godt ben, die u uytleyde van onder de lasten der Egyptenaren.
10 D. dat my kenne ende diene, ende van my lichamelicke ende geestelicke weldaden geniete ter eeuwiger salicheyt.
11 And. bevinden, of, weten, ervaren.
 
7 Ende ick sal u lieden brengen in dat lant, daer over 12 ick mijne hant op geheven hebbe, dat ick het Abraham, Isaac, ende Iacob geven soude: ende ick sal het u-lieden geven tot een erf-deel, 13 Ick de HEERE.
12 D. gesworen hebbe. Siet Genes. 14.22. ende Ies. 62.8.
13 And. Ick ben de Heere, als of Godt seyde, ick can ende sal u lieden geven wat ick belove. siet bov. vers 1.
 
8 Ende Mose sprack alsoo tot de kinderen Israëls: doch sy en hoorden nae Mose niet, van wegen de 14 benautheyt des geests, ende van wegen de harde dienstbaerheyt.
14 De Israëliten waren so verbluft ende t’onder gebracht, dat sy liever wouden blijven onder de slavernye der Egyptenaren, dan dat Mose soude voort varen tot haerder verlossinge, vreesende noch qualicker te sullen getracteert worden. Siet Exod. 14.12. ende Iob 21. op vers 4.
 
9 Voorder sprack de HEERE tot Mose, seggende:
10 Gaet henen, spreeckt tot Pharao den Koninck van Egypten, dat hy de kinderen Israëls uyt sijnen lande trecken late.
11 Doch Mose sprack voor den HEERE, seggende: Siet de kinderen Israëls en hebben nae my niet gehoort, hoe soude my dan Pharao hooren? a daer toe 15 ben ick onbesneden van lippen.
a Exod. 4.10. ende 6.29.
15 D. ick en ben niet wel-sprekende. Hier uyt wil Mose besluyten, dat Godt hem niet en behoorde tot Pharao te senden, maer eenen die beter ter tale was, siet bov. cap. 4. vers 10. Dit selve klaechde oock Iesaias. cap. 6. vers 5. ende Ierem. cap. 1. vers 6.
 
12 Even-wel sprack de HEERE tot Mose ende tot Aaron, ende gaf haer bevel aen de kinderen Israëls, ende aen Pharao den Koninck van Egypten: om de kinderen Israëls uyt Egypten-lant te leyden.
13 Dit zijn de 16 hoofden van [yeder] huys, harer vaderen: b De sonen Rubens des eerst-geborenen Israëls, zijn Hanoch ende Pallu, Hezron ende Charmi, dat zijn de 17 huysgesinnen van Ruben.
16 Dat is, de voornaemste.
b Genes. 46.9. Num. 26.5. 1.Chron. 5.3.
17 Of, geslachten.
 
14 c Ende de sonen van Simeon: Iemuël, ende Iamin, ende Ohad, ende Iachin, ende Zohar, ende Saul, de sone eener Canaanitische: Dat zijn Simeons huys-gesinnen.
c Genes. 26.10. Num. 26.12. 1.Chron. 4.24.
 
15 d Dit nu zijn de namen der sonen Levi, nae hare geboorten, Gerson ende Kehath, ende Merari: Ende de jaren des levens Levi, waren hondert ende seven en dertich jaer.
d Genes. 46.11. Num. 3.17. ende 26.57. 1.Chron. 6.1, 16. ende 23.6.
 
16 e De sonen Gersons, Libni ende Simei, nae hare huysgesinnen.
e 1.Chron. 6.17. ende 23.7.
 
17 f Ende de sonen Kehats, Amram ende Izhar, ende Hebron, ende Uzziel: ende de jaren des levens Kehats waren hondert drie en dertich jaer.
f 1.Chron. 6.18. ende 23.12.
 
18 g Ende de sonen van Merari: Mahali ende Musi: Dat zijn de huysgesinnen van Levi nae hare geboorten.
g 1.Chron. 6.19. ende 23.21.
 
19 h Ende Amram nam Iochebed 17 sijne moeye sich tot een huysvrouwe, ende sy baerde hem Aaron ende Mose: ende de jaren des levens Amrams waren hondert seven en dertich jaer.
h Exod. 2.1. Num. 26.59.
17 De dochter Levi, Exod. 2.1. Num. 26.59. Suster van Amrams vader.
 
20 Ende de sonen Izhars: 18 Korah, ende Nepheg, ende Zichri.
18 Dit is de Korah, die tegens Mose rebelleerde, Num. 16.1.
 
21 Ende de sonen 19 Uzziels: Misaël ende Elzaphan, ende Sithri.
19 Hy wort genoemt Aarons Oom, Lev. 10.4.
 
22 i Ende Aaron nam sich tot eene vrouwe 20 Eliseba Amminadabs dochter, Nahessons suster, ende k sy baerde hem 21 Nadab ende Abihu, 22 Eleazar, ende Ithamar.
i Num. 3.2. ende 26.60.
20 Dese was van de stamme Iuda, des Vorstes Nahessons suster, Num. 1.7. ende 2.3. ende 1.Chron. 2.10.
k 1.Chron. 6.3. ende 24.1.
21 Dese beyde worden hier t’samen gevoegt, om dat sy beyde te gelijcke door het vyer zijn omgekomen. Levit. 10.1.
22 Hy is sijnen vader Aaron gevolcht in het hooge Priester-ampt. Num. 20.25.
 
23 Ende de sonen Korah waren Assir, ende Elkana, ende Abiasaph: Dat zijn de huysgesinnen der Korhiten.
24 Ende Eleazar Aarons sone nam voor hem een van de dochteren Puthiël sich tot een vrouwe, ende sy baerde hem 23 Pinehas: Dat zijn de 24 hoofden der vaderen der Leviten nae hare huysgesinnen.
23 Siet van desen Pinchas, Nu. 25.7.
24 Dat is, de voornaemste.
 
25 Dit is Aaron ende Mose, tot de welcke de HEERE seyde, Leydet de kinderen Israëls uyt Egyptenlant, 25 nae hare heyren.
25 Godt de Heere wilde dat Mose het volck soude uytleyden, niet d’ een door d’ ander loopende, maer nae gelegentheyt van hare woonplaetsen, want sy en waren noch niet verdeylt in stammen.
 
26 Dese zijn ’t, die tot Pharao den Coninck van Egypten spraken, op dat sy de kinderen Israëls uyt Egypten leydden: dit is Mose ende Aaron.
27 Ende het geschiedde in dien dage als de HEERE tot Mose sprack in Egypten-lande:
28 So sprack de HEERE tot Mose, seggende, Ick ben de HEERE: Spreeckt tot Pharao den Coninck van Egypten, alles wat ick tot u spreke.
29 Doe seyde Mose voor het aengesichte des HEEREN: Siet, l ick ben onbesneden van lippen, hoe sal dan Pharao nae my hooren?
k{l} Exod. 4.10. ende 6.12.

Einde Exodus 6