Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 DOe Iethro Priester van Midian, Mose schoonvader, hoorde al wat Godt aen Mose, ende aen Israël sijnen volcke gedaen hadde: dat de HEERE Israël uyt Egypten uytgevoert hadde: |
| 2 So nam Iethro, Mose schoon-vader, Zippora Mose huysvrouwe (nadat hyse wederom gesonden hadde). |
| 3 Met hare twee sonen welckes eenes name was Gersom, (want hy seyde, Ick ben een vreemdelinck geweest in vreemden lande). |
| 4 Ende de name des anderen was Eliëzer, want [seyde hy] de Godt mijnes vaders is tot mijner hulpe geweest, ende heeft my verlost van Pharaos sweert. |
| 5 Doe nu Iethro, Mose schoonvader, met sijne sonen ende sijne huys-vrouwe tot Mose quam, in de woestijne, aen den berch Godes, daer hy hem gelegert hadde: |
| 6 So seyde hy tot Mose, Ick uwe sweer Iethro kome tot u, met uwe huys-vrouwe, ende hare beyde sonen met haer. |
| 7 Doe ginck Mose uyt, sijnen schoonvader te gemoete, ende hy buygde sich, ende kuste hem, ende sy vraegden d’een den anderen nae den welstant, ende sy gingen nae de tente. |
| 8 Ende Mose vertelde sijnen schoonvader alles wat de HEERE aen Pharao ende aen de Egyptenaren gedaen hadde, om Israëls wille: alle de moeyte die haer op dien wech ontmoetet was, ende dat haer de HEERE verlost hadde. |
| 9 Iethro nu verheugde hem over al het goet ’t welck de HEERE Israël gedaen hadde: dat hy ’t verlost hadde uyt der Egyptenaren hant. |
| 10 Ende Iethro seyde, Gesegent zy de HEERE, die u lieden verlost heeft uyt de hant der Egyptenaren, ende uyt Pharaos hant: die dit volck van onder de hant der Egyptenaren verlost heeft. |
| 11 Nu weet ick, dat de HEERE grooter is, dan alle Goden: want inde sake daer in sy trotsichlick gehandelt hebben, was hy boven hen. |
| 12 Doe nam Iethro, Mose schoonvader, Gode brant-offer, ende slacht-offeren: ende Aaron quam, ende alle de Overste van Israël, om broot te eten met Mose schoonvader, voor het aengesichte Godes. |
| 13 Doch het geschiedde des anderen daegs, so sat Mose om het volck te richten: ende het volck stont voor Mose van den morgen tot den avont. |
| 14 Als Mose schoonvader sach alles wat hy den volcke dede: so seyde hy, Wat dinck is dit, dat ghy den volcke doet? waeromme sitt ghy selfs alleene, ende al het volck staet voor u van den morgen tot den avont? |
| 15 Doe seyde Mose tot sijnen schoonvader: Om dat dit volck tot my komt Godt raet te vragen: |
| 16 Wanneer sy een sake hebben, so komt het tot my, dat ick richte tusschen den man ende tusschen sijnen naesten: ende dat ick [haer] bekent make Godes instellingen ende sijne wetten. |
| 17 Doch Mose schoonvader seyde tot hem: de sake en is niet goet die ghy doet. |
| 18 Ghy sult geheel vervallen, soo ghy, als dit volck, ’t welck by u is: want dese sake is te swaer voor u, ghy alleen en kontse niet doen. |
| 19 Hoort nu mijn stemme, ick sal u raden, ende Godt sal met u zijn: weest ghy voor’t volck by Godt, ende brengt ghy de saken voor Godt. |
| 20 Ende verklaert hen de instellingen ende de wetten: ende maecktse bekent den wech daer in sy wandelen sullen, ende het werck dat sy doen sullen. |
| 21 Doch siet ghy omme onder alle den volcke, nae kloecke mannen, Godt vreesende, waerachtige mannen, de giericheyt hatende: steltse over hen, Overste der duysenden, Overste der honderden, Overste der vijftigen, Overste der tienen: |
| 22 Dat sy dit volck tot aller tijt richten; doch ’t geschiede, dat sy alle groote saken aen u brengen, maer dat sy alle kleyne saken richten: verlicht also u selven, ende laetse met u dragen. |
| 23 Indien ghy dese sake doet, ende Godt het u gebiedt, so sult ghy kunnen bestaen: so sal oock al dit volck in vrede aen sijne plaetse komen. |
| 24 Mose nu hoorde nae sijnes schoonvaders stemme: ende hy dede alles wat hy geseyt hadde. |
| 25 Ende Mose verkoos kloecke mannen, uyt gantsch Israël, ende maecktese hoofden over ’t volck: Overste der duysenden, Overste der honderden, Overste der vijftigen, ende Overste der tienen: |
| 26 Dat sy het volck tot aller tijt richteden: de harde sake tot Mose brachten, maer sy alle kleyne sake richteden. |
| 27 Doe liet Mose sijnen schoonvader trecken: ende hy ginck nae sijn lant. |
