Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| De Prophete geeft sijnes herten droeffenisse te kennen, om dat hy by de vergaderinge der Geloovigen niet en mocht wesen, verklarende de gelucksalicheyt der gener die sulcx mochte gebeuren: Wenschende ende biddende, daer wederom te mogen verschynen. |
| |
| 1 VOor 1 den Opper-sang-meester, op de 1 Gittith: Een Psalm 1 voor de kinderen Korah. |
| 1 . 1 . 1 Siet Ps. 42.1. de aenteeck. van Opper-sang-meester. ende Psal. 8.1. van Gittith. Van de psalmen voor de kinderen van Korah, siet Psal. 47.1. |
| |
| 2 Hoe lieflick zijn 2 uwe wooningen, ô HEERE der heyrscharen! |
| 2 Of, uwe Tarbernakelen, in dewelcke uwen dienst gepleecht wort: welcke de Psalmist wooningen noemt in ’t getal van vele, omdat de Tabernakel verscheydene afdeylingen ofte quartieren hadde. Siet. Psal. 43. op vers 3. |
| |
| 3 a Mijn ziele is begeerich, 3 ende beswijckt oock van verlangen, nae 4 de voorhoven des HEEREN: 5 mijn herte, ende mijn vleesch roepen uyt tot den levendigen Godt. |
| a Psal. 42.2. ende 63.2. |
| 3 D. sy beswijckt ende verdwijnt schier van groot ende geduerich verlangen, om in des Heeren huys, ofte Tabernakel te mogen komen. siet d’aenteeck. Iob 19.27. |
| 4 Verstaet hier de voorhoven die by den Tabernakel waren. |
| 5 D. lijf en ziele verlangen seer, als ick dencke, dat my Godt die genade noch mochte doen, dat ick in den heyligen Tabernakel by sijnen godtsdienst met Godts volck mochte verschijnen. |
| |
| 4 Selfs vindt de mussche een huys, ende de swaluwe een nest voor haer, daerse hare jongskens legt, 6 by uwe altaren, HEERE der heyrscharen, mijn Coninck, ende mijn Godt. |
| 6 Als of hy seyde, uwe altaren zijn het huys ende nest daer ic nae verlange, daer hebbe ick eenen grooten lust toe, ende ’t is immers een onweerdige sake, dat ick van de selve verbannen ben ende blijve, door ’t gewelt mijner vyanden, daer de swaluwen selve hare nesten ontrent hebben. And. nae uwe altaren. T.w. schreyen mijn herte ende mijn vleesch. vers 3. |
| |
| 5 Welgelucksalich zijnse die in u huys 7 woonen: sy prijsen u 8 gestadelick, 9 Sela! |
| 7 D. dagelicx verkeeren, T.w. de Priesters ende Leviten, mitsgaders andre godtsalige persoonen. |
| 8 Of, voortaen. |
| 9 Siet Psal. 3. op vers 3. |
| |
| 6 Welgelucksalich is de mensche wiens sterckte in u is, 10 in welcker herte de gebaende wegen zijn. |
| 10 D. die met hertelicke begeerte verlangen te gaen op de wegen, de welcke nae den Tabernakel leyden, die van de vrome veel betreden worden: ofte, die den wech der geboden Godes met lust voor oogen hebben. |
| |
| 7 Als sy door 11 het dal 12 der moerbesye-boomen doorgaen, 13 stellen sy hem tot een fonteyne, oock sal de regen haer 14 gantsch rijckelick overdecken. |
| 11 Verscheydene uytleggers schrijven, dat dit een seer dorre valleye was, door de welcke eenige Israëliten, die nae den Tabernakel trocken, passeren mosten: Ende verstaet hier door, alle drooge plaetsen, die geen water en hebben. |
| 12 Van dese plaetse, daer veel moer-besye-boomen stonden, Siet 2.Sam. 5.23. Eenige Oversetters houden hier het Hebr. woort Bacha. ende verduytschent het dal der tranen, gelijck de Griecksche Oversetters: ofte, het jammerdal. |
| 13 D. Sy houden den Heere voor hare spring-ader, met de welcke sy overvloedelick verquickt ende gelaeft worden, ende hier door overkomen sy de moeyelickheyt deser kommerlicker reyse. And. Sy stellen het. T.w. dal, tot een fonteyne, als of de Psalmist seyde, Sy en vragen nae de dorricheyt ende moeyelickheyt van’t voorseyde dal niet, maer sy passeren daer door met vreucht ende goet genoegen, niet anders, dan of het vol lustige fonteynen ware. |
| 14 Hebr. In, of, met segeninge, D. rijckelick, overvloedelick overdecken. Ezech. 34.26. worden oock de overvloedige regenen genoemt regenen der segeninge: Ende 2.Cor. 9.6. staet, Wie in segeninge saeyt, D. mildelick. |
| |
| 8 15 Sy gaen van kracht tot kracht, een yegelick [van haer] sal verschijnen voor Godt 16 in Zion. |
| 15 Of, van sterckte tot sterckte, D. om seerst, ende hoe sy meer gaen hoe sy lustiger worden, tot dat sy eyndelick ten huyse Godes in Zion komen. And. van bende tot bende. D. sy gaen met onderscheydene hoopen ofte scharen, d’een hoop voor, d’ander na. Siet Psal. 42.5. Luce 2.44. |
| 16 T.w. in den Tabernakel die op den berch Zion was, ende daer de Arke des verbonts was op de welcke Godt sat. Hier uyt is af te nemen, dat David desen Psalm gemaecht heeft, doe hy van Absalon verdreven was, want doe was de Arke des verbonts op den berch Zion, 2.Sam. 6. ende 1.Chron. 16. Maer doe David voor Saul vluchtte, was de Arke te Kiriatch-Iearim, 1.Sam. 7.1. |
| |
| 9 HEERE Godt der heyrscharen, hoort mijn gebedt: neemt’et ter oore, ô Godt Iacobs, Sela! |
| 10 O Godt, 17 onse schilt, 18 siet: ende aenschouwt 19 het aengesichte 20 uwes Gesalfden. |
| 17 D. die ons beschutt ende beschermt. |
| 18 Hy wil seggen, Siet ons genadelick aen. |
| 19 D. den persoon, of, den elendigen staet. |
| 20 Hebr. uwes Messiae, T.w. Davids, die een figure ende Vader Christi, nae den vleesche, geweest is, die oock de Messias ofte Gesalfde des Heeren genoemt wort, 2.Sam. 23.1. Ende kunnen also dese woorden van den Coninck David verstaen worden, doe hy van Absalon verdreven was. Alhoewel andre die alsoo verstaen, dat David hier dit bidt, om Christi des Messiae wille. |
| |
| 11 Want een dach in uwe 21 voor-hoven, is beter dan duysent 22 [elders]: Ick koos liever 23 aen den dorpel in het Huys mijnes Godts te wesen, dan lange te woonen in 24 de tenten der godtloosheyt. |
| 21 Siet bov. vers 3. |
| 22 T.w. buyten uwe voor-hoven, waer het oock soude mogen wesen. |
| 23 D. In een geringen staet te leven, bedienende het ampt als van poortier des Tempels. |
| 24 D. in de huysen (hoe groot ende lustich de selve oock mogen zijn) inde welcke men godtloosheyt bedrijft. |
| |
| 12 Want Godt de HEERE 25 is een Sonne ende schilt, de HEERE sal genade ende eere geven: 26 hy en sal het goede niet onthouden den genen die in oprechticheyt wandelen. |
| 25 D. hy verlicht ende verheucht sijne getrouwe dienaren, gelijck de sonne met haer lieflick schijnsel de menschen verquickt, na dat sy lange in eene droeve duysternisse geseten hebben. siet Iesa. 60.19. Apoc. 21.22. |
| 26 D. hy keert alle ongeluck ende quaet van de sijne af. Siet Genes. 15.1. |
| |
| 13 HEERE der heyrscharen, b welgelucksalich is de mensche, die op u vertrouwt. |
| b Psal. 2.12. ende 34.9. |
