Statenvertaling.nl

sample header image

Psalm 147 – Statenvertaling editie 1637

Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)

Edities SV:    

Bijbelboek:    

Hoofdstuk: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
Inleiding Bijbelboek
Weergave: Met kanttekeningenZonder kanttekeningen

Psalm 147

De Prophete vermaent het volck om Godes Name groot te maken van wegen sijne sorge over sijne kercke, sijne wijsheyt, macht, genade, ende regeringe over alles, tot sijnes Naems lof, ende der geloovigen salicheyt.
 
1 LOoft den HEERE, want onsen Godt te psalm-singen 1 is goet, 2 dewijle hy lieflick is: a 3 de lof is betamelick.
1 D. het staet ofte betaemt de kinderen Godes wel.
2 And. Want het is lieffelick.
a Psal. 33.1.
3 Hy wil seggen, het betaemt de kinderen Godes den Heere te loven. ofte, de lof des Heeren is in sich selven een schoone sake.
 
2 4 De HEERE bouwt Ierusalem: hy vergadert Israëls 5 verdrevene.
4 D. Godt is d’eerste Auteur, fondament-legger, opbouwer, behoeder, ende bewaerder der kercke.
5 Of, Verstroyde. Siet Iac. 1.1. ende 1.Pet. 1.1. Verg. Deut. 30.3, 4. Ies. 11.12. ende 56.8. Ioh. 11.52.
 
3 6 Hy geneest de gebrokene van herten, ende 7 hy b verbindtse in hare smerten.
6 Siet de aenteeck. Psal. 30. op vers 3. ende Psal. 34. op vers 19. ende Psal. 51.19.
7 D. hy geneest hare wonden, als Luc. 4.18. vergeleken met Ies. 61.1. ende met Ezech. 34.16.
b Exod. 15.26. Iob 5.18.
 
4 c Hy telt het getal der sterren: 8 hy noemtse alle by namen.
c Iesa. 40.26.
8 Of, hy roept die alle by namen.
 
5 Onse Heere is groot, ende 9 van vele kracht: 10 sijnes verstants en is geen getal.
9 Hebr. veelvoudich, ofte, groot van kracht.
10 D. ’T is onmogelick te begrijpen, of uyt te spreken, hoe groot ende menichvuldich, dat sijn verstant ende sijne wijsheyt is. Siet Iesa. 40.28.
 
6 De HEERE houdt 11 de sachtmoedige staende: de godloose vernedert hy tot de aerde toe.
11 Siet d’aenteeck. Psal. 10. op vers 17.
 
7 12 Singt den HEERE by beurte met dancksegginge: psalm-singt onsen Godt op de harpe.
12 Hebr. Antwoort den Heere. D. singt den Heere, als d’een d’ander antwoorde gevende. Siet Exod. 15.21. ende 32.18.
 
8 13 d Die de hemelen met wolcken bedeckt, die voor de aerde regen bereydt: e die 14 ’t gras [op] de bergen doet uytspruyten.
13 Als ten tijde des Propheten Eliae geschiet is, 1.Reg. 18. vers 45.
d Hos. 2.21, 22.
e Iob 38.26, 27. ende Psal. 104.14.
14 Van het woordeken gras siet d’aent. 1.Reg. 18. op vers 5.
 
9 Die het vee 15 sijn voeder geeft: den 16 jongen raven alsse roepen.
15 Hebr. sijn broot.
16 Hebr. den sonen der rave. Siet d’aent. Iob 39. op vers 3.
 
10 Hy en heeft geenen lust aen de sterckte 17 des peerts: hy en heeft geen welgevallen 17 aen de beenen des mans.
17 . 17 Onder den name des peerts ende der beenen des mans, vervatt hy allerley menschelicke behulpselen: oock vasticheden ende sterckten der Steden: De welcke wel Godt de Heere niet geheelick en verwerpt, (want het zijn gaven van sijne milde hant herkomende) Maer dat berispt hier de Psalmist, dat de menschen haer vertrouwen daer op setten. Siet Deut. 7.7. ende 9.4.
 
11 De HEERE heeft een welgevallen aen die die hem vreesen: die op sijne goedertierenheyt hopen.
12 O 18 Ierusalem, roemt den HEERE: O 18 Zion, looft uwen Godt.
18 . 18 Verst. hier de inwoonders der stadt van Ierusalem, die aen den berch Zions getimmert was.
 
13 Want 19 hy maeckt de grendelen uwer poorten sterck: hy segent uwe kinderen binnen in u.
19 D. hy beschutt ende beschermt de stadt in de welcke ghy woont, ende hy bewaertse voor alle gewelt, ende aenslagen des vyants: Dit was een teecken van Godes gunste ende liefde tot sijn volck van Israel, als oock een teecken van Zions vasticheyt ende sterckte. Siet het contrarie hier van Psal. 107.16. Ies. 45.2. Iere. 51.40. Thren. 2.9. Amos 1.5.
 
14 20 Die uwe lant-palen [in] vrede stelt: hy versadicht u met 21 het vette der tarwe.
20 D. het is de Heere die u vrede geeft aen alle hoecken ende eynden uwes lants. siet Iesa. 60.18.
21 Vergel. Deut. 32.14. ende d’aent. Psal. 81. op vers 17.
 
15 Hy sendt 22 sijn bevel [op] aerden: 23 sijn f woort loopt seer snel.
22 Hebr. sijn reden, of, sijn seggen, sijn woort, D. sijn bevel: Verstaet hier die heymelicke ende inwendige kracht, die Godt de aerde ende boomen geeft, om vruchten voort te brengen, elck boom ende gewas nae sijnen aert.
23 So haest als Godes bevel ofte woort uytgaet, stracks gehoorsamen hem alle schepselen der werelt.
f Psal. 33.9.
 
16 24 Hy geeft sneeuw als wolle: Hy stroyt den rijm als assche.
24 De sneeuw ende de wolle sijn malkanderen gelijck in koleur, lichticheyt, ende gedaente.
 
17 Hy werpt 25 sijn ijs henen als stucken: 26 wie soude bestaen voor sijne koude?
25 Verstaet hier by, den hagel, ofte de vervrosene hagelsteenen.
26 Als of hy seyde, als ’t Godt belieft hy sent sulck eene gestrenge koude, dat geen creature de selve verdragen en kan.
 
18 27 Hy sendt sijn woort, ende 28 doetse smelten: hy doet 29 sijnen wint waeyen, 30 de wateren vloeyen henen.
27 Siet bov. vers 15.
28 Te weten, den vorst ende ijs, ofte, de stucken ijs.
29 T.w. eenen warmen wint, die kracht heeft om het ijs te doen smelten.
30 T.w. die wateren, die stracx te vooren ijs waren.
 
19 31 Hy maeckt 32 Iacob sijne woorden bekent: 32 Israël sijne insettingen ende sijne rechten.
31 De sin is, een yeder kan uyt de boven-verhaelde wercken wel af-nemen hoe groot de macht Godes zy: Maer hy doet sijne kercke noch veel grootere genade, haer gevende sijne Wet ende heylige geboden, om haer leven nae de selve aen te stellen.
32 . 32 Dese beyde woorden beteeckenen het Iodische volck.
 
20 33 Alsoo g en heeft hy geenen volcke gedaen: 34 ende sijne rechten die en kennen sy niet. 35 Halelu-Iah.
33 And. alsoo en heeft hy geenen heydenen gedaen. Hebr. allen volcke, of, allen heydenen niet, etc. In dusdanige maniere van spreken wort alle niet meermaels gebruyckt voor geene, als Psal. 103. vers 2. ende 143.2.
g Actor. 14.16.
34 And. daerom en kennen sy sijne rechten niet.
35 Met dit woort begint ende eyndicht desen Psalm, gelijck oock doen de Psalmen 146. 148. 149. 150.

Einde Psalm 147