Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 IN de twaelfde maent nu (de selve is de maent Adar) op den dertienden dach der selver, doe des Conincks woort ende sijne wet nae-by-gekomen was, datmen het doen soude: ten dage als de vyanden der Ioden hoopten over haer te heerschen: so ist om-gekeert, want de Ioden heerschten selfs over hare haters. |
| 2 [Want] de Ioden vergaderden sich in hare steden, in alle de lantschappen des Conincks Ahasveros, omde hant te slaen aen de gene die haer verderf sochten: ende niemant bestont voor hen, want haerlieder schrick was op alle die volckeren gevallen. |
| 3 Ende alle de Overste der lantschappen, ende de Stadt-houders, ende Lantvoochden, ende die het werck des Conincks deden, verhieven de Ioden: want de vreese Mordechai was op hen gevallen. |
| 4 Want Mordechai was groot in het huys des Conincks, ende sijn geruchte ginck uyt door alle lantschappen: want die Man, Mordechai, wert doorgaens grooter. |
| 5 De Ioden nu sloegen op alle hare vyanden, met den slach des sweerts, ende der doodinge, ende der verdervinge: ende sy deden met hare haters nae haer welbehagen. |
| 6 Ende in de Burcht Susan hebben de Ioden gedoodt ende omgebracht vijf hondert mannen. |
| 7 Ende Pharshandatha, ende Dalphon, ende Aspatha, |
| 8 Ende Poratha, ende Adalia, ende Aridatha, |
| 9 Ende Pharmastha, ende Arisai, ende Aridai, ende Vaizatha, |
| 10 De tien sonen Hamans, des soons Hammedatha, des vyants der Ioden, doodden sy: Maer sy en sloegen hare handen niet aen den roof. |
| 11 Ten selven dage quam voor den Coninck het getal der gedoodden op de Burcht Susan. |
| 12 Ende de Coninck seyde tot de Coninginne Esther, Te Susan op de Burcht hebben de Ioden gedoodt ende omgebracht vijf hondert mannen ende de tien sonen Hamans, wat hebben sy al in de andere lantschappen des Conincks gedaen? wat is nu uwe bede? ende het sal u gegeven worden: ofte wat is voorder u versoeck? ’t sal geschieden. |
| 13 Doe seyde Esther, Dunckt het den Coninck goet, men late oock morgen toe, den Ioden die te Susan zijn, te doen nae het gebodt van heden: ende men hange de tien sonen Hamans aen de galge. |
| 14 Doe seyde de Coninck, datmen alsoo doen soude: ende daer wert een gebodt gegeven te Susan, ende men hing de tien sonen Hamans op. |
| 15 Ende de Ioden die te Susan waren, vergaderden oock op den veertienden dach der maent Adar, ende sy doodden te Susan drie hondert mannen, maer sy en sloegen hare hant niet aen den roof. |
| 16 De overige Ioden nu, die in de landt-schappen des Conincks waren, vergaderden, op datse stonden voor haer leven, ende ruste hadden van hare vyanden, ende sy doodden onder hare haters vijf-en-tseventich duysent: maer sy en sloegen hare hant niet aen den roof. |
| 17 [Dit geschiedde] op den dertienden dach der maent Adar: ende op den veertienden der selver rusteden sy, ende sy maeckten den selven eenen dach der maeltijden, ende der vreucht. |
| 18 Ende de Ioden die te Susan waren, vergaderden op den dertienden der selver, ende op den veertienden der selver, ende sy rusteden op den vijftienden der selver, ende sy maeckten den selven eenen dach der maeltijden, ende der vreucht. |
| 19 Daerom maeckten de Ioden van de dorpen, die in de dorp-steden woonden, den veertienden dach der maent Adar ter vreucht ende maeltijden, ende eenen vrolicken dach, ende der sendinge van deelen aen malkanderen. |
| 20 Ende Mordechai beschreef dese geschiedenissen: ende hy sondt brieven aen alle de Ioden, die in alle de lantschappen des Conincks Ahasveros waren, dien die nae-by, ende dien die verre waren, |
| 21 Om over hen te bevestigen dat sy souden onderhouden den veertienden dach der maent Adar, ende den vijftienden dach der selver in alle ende yeder jaer: |
| 22 Nae de dagen in dewelcke de Ioden tot ruste gekomen waren van hare vyanden, ende de maent die hen verandert was van droefenisse in blijtschap, ende van rouwe in eenen vrolicken dach: dat sy de selve [dagen] maken souden [tot] dagen der maeltijden, ende der vreucht, ende der sendinge van deelen aen malkanderen, ende der gaven aen de arme. |
| 23 Ende de Ioden namen aen te doen dat sy begonnen hadden, ende dat Mordechai aen hen geschreven hadde. |
| 24 Om dat Haman de sone Hammedatha, de Agagiter, aller Ioden vyant, tegen de Ioden gedacht hadde, haer om te brengen: ende dat hy het Pur, dat is, het lot hadde geworpen, om haer te verslaen, ende om haer om te brengen. |
| 25 Maer als sy voor den Coninck gekomen was, heeft hy door brieven bevolen, dat sijne boose gedachte, die hy gedacht hadde over de Ioden, op sijnen kop souden wederkeeren: ende men heeft hem, ende sijne sonen aen de galge gehangen. |
| 26 Daerom noemtmen die dagen Purim, van den name dies Purs: Hierom, van wegen alle de woorden van dien brief: ende ’tgene sy selve van sulcks gesien hadden, ende wat tot hen overgekomen was; |
| 27 Bevestichden de Ioden, ende namen op hen, ende op haer zaet, ende op alle die haer tot hen vervoegen souden: dat men’t niet en overtrade, dat sy dese twee dagen souden houden, nae de voorschrift der selver, ende nae den bestemden tijt der selver, in alle ende yeder jaer. |
| 28 Dat dese dagen gedacht souden worden ende onderhouden, in al ende elck geslachte, elck huys-gesin, elck lantschap, ende elcke stadt: ende dat dese dagen Purim niet en souden over-getreden worden onder de Ioden, ende dat de gedachtenisse der selver geen eynde nemen en soude by haren zade. |
| 29 Daerna schreef de Coninginne Esther de dochter Abichails, ende Mordechai de Iode met aller macht, om desen brief van Purim ten tweeden male te bevestigen. |
| 30 Ende hy sondt de brieven aen alle de Ioden, in de hondert ende seven-en-twintich lantschappen des Coninckrijcks Ahasveros, met woorden van vrede ende trouwe. |
| 31 Dat sy dese dagen van Purim bevestigen souden op hare bestemde tyden, gelijck als Mordechai de Iode over hen bevesticht hadde, ende Esther de Coninginne, ende gelijck als sy ’t bevesticht hadden voor haer selven ende voor haer zaet: de saken van’t vasten ende haer-lieder geroep. |
| 32 Ende het bevel Esthers bevestichde de geschiedenissen van dese Purim: ende ’t wert in een Boeck geschreven. |
