Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| Nehemia (des Conincks Schencker vers 11.) ontfangt te Susan tijdinge van den droevigen toestant sijns volcx, mitsgaders der mueren, ende poorten van Ierusalem, vers 1, etc. drijft daer over groote rouwe, vastet, bidt ende smeeckt tot Godt om genade, ende specialic, dat hy sijn voornemen by den Coninck wille segenen, 4. |
| |
| 1 DE 1 geschiedenissen van Nehemia, sone van Hachalja. Ende het geschiedde in de maent 2 Chisleu, in ’t 3 twintichste jaer, als ick te 4 Susan in ’t palleys was: |
| 1 Ofte, woorden. |
| 2 Siet Ezr. 10. op vers 9. nae’t heylich ofte kerckelick jaer der Ioden, wast de negende maent: maer nae der Chaldeen rekeninge, die ’t jaer in September beginnen, wast de derde maent. |
| 3 Des Conincks Artahsasta, als onder 2.1. Siet aldaer. |
| 4 De hooft-stadt van Susiane, gebouwt (soo eenige schrijven) van Darius Hystaspis. |
| |
| 2 So quam Hanani, een van mijne 5 broederen, hy, ende [sommige] mannen uyt Iuda; ende ick vraechdese nae de Ioden, 6 die ontkomen waren, (die overgebleven waren van de gevanckenisse) ende nae Ierusalem; |
| 5 D. bloetverwanten, ofte lants-lieden, Ioden. |
| 6 Hebr. de ontcominge. |
| |
| 3 Ende sy seyden tot my; De overgeblevene, die van de gevanckenisse aldaer in ’t 7 lantschap zijn overgebleven, zijn in groote 8 elende, ende in versmaetheyt: ende Ierusalems muer is verscheurt, ende hare poorten zijn met vyer verbrandt. |
| 7 Ofte, Provincie, alsoo ’t lant Canaan genoemt wort, om dat het nu was onder de subjectie der Persische Monarchie. |
| 8 Hebr. in groot quaet. dat is, elende ende treuricheyt. |
| |
| 4 Ende het geschiedde, als ick dese woorden hoorde, so sat ick neder ende weende ende bedreef rouwe [eenige] dagen: ende ick was vastende ende biddende voor het aengesichte des Godts van den Hemel. |
| 5 Ende ick seyde; a Och HEERE Godt van den Hemel, ghy groote ende vreeselicke Godt: b die ’t verbont ende goedertierenheyt houdt dien, die hem lief hebben, ende sijne geboden houden. |
| a Dan. 9.4. |
| b Exod. 20.6. ende 34.7. Num. 14.18. Deut. 5.10. Psal. 86.15. ende 103.8. ende 145.8. |
| |
| 6 Laet doch uwe 9 oore opmerckende, ende uwe 10 oogen open zijn, om te hooren nae’t gebedt uwes knechts, dat ick 11 heden voor u aengesichte bidde dach ende nacht, voor de kinderen Israëls uwe knechten: ende ick doe belydenisse over de sonden der kinderen Israëls, die wy tegen u gesondicht hebben, oock ick ende mijns vaders huys, wy hebben gesondicht. |
| 9 D. verhoort doch: menschelicker wijse van Godt gesproken. |
| 10 Siet 1.Reg. 8. op vers 29. |
| 11 D. te deser tijt. |
| |
| 7 Wy hebben’t 12 gantschelick tegen u verdorven: ende wy en hebben niet gehouden de 13 geboden, noch de insettingen, noch de rechten, die ghy uwen knecht Mose geboden hebt. |
| 12 Hebr. wy hebben met verdervinge, ofte verdervende verdorven, dat is, wy hebben gantsch verdorventlick tegen u gehandelt, ende ons in alle manieren aen u schuldich gemaeckt, door onse sonden. |
| 13 Siet van dese drie volg. woorden, Deut. 5. op vers 31. |
| |
| 8 Gedenckt doch des c woorts, dat ghy uwen knecht Mose 14 geboden hebt, seggende: Ghylieden sult overtreden, Ick sal u onder de volcken verstroyen. |
| c Deut. 4.25, 26, 27. ende 30.2, 3, 4. |
| 14 Siet Deut. 30.2, 3, 4. met d’aent. |
| |
| 9 Ende ghy sult u tot my bekeeren, ende mijne geboden houden en die doen; al waren uwe verdrevene aen ’t eynde des Hemels, ick salse van daer versamelen, ende salse brengen tot de plaetse die ick verkoren hebbe, om mijnen Naem aldaer te doen woonen. |
| 10 Sy zijn doch uwe knechten, ende u volck, dat ghy verlost hebt door uwe groote kracht, ende door uwe stercke hant. |
| 11 Och Heere, laet doch uwe oore opmerckende zijn op het gebedt uwes knechts, ende op het gebedt uwer knechten, die lust hebben uwen Name te vreesen, ende doet het doch uwen knecht heden wel gelucken, ende 15 geeft hem barmherticheyt, voor het aengesichte deses 16 mans: Ick nu was des Conincks Schencker. |
| 15 Hebr. geeft hem ter barmherticheden, ofte, ontfermingen. dat is, werckt nu in ’t herte des Conincks, dat hy sich mijner ende mijns volcks ontferme, ende mijn versoeck gunstichlick toestae. siet Ier. 42. op vers 12. |
| 16 N. des Conincx Arthahsastha, als de volgende woorden ende ’t begin des volgenden cap. uytwijsen. |
