Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 ENde Godt gedachte aen Noach, ende aen al het gedierte, ende aen al het vee, dat met hem inde Arke was: ende Godt dede eenen wint over d’aerde doorgaen, ende de wateren wierden stille. |
| 2 Oock werden de fonteynen des Afgronts, ende de sluysen des hemels gesloten: ende de plasregen van den hemel wert opgehouden. |
| 3 Daer toe keerden de wateren weder van boven der aerde, henen ende weder vloeyende: ende de wateren namen af ten eynde van hondert ende vijftich dagen. |
| 4 Ende de Arke rustede inde sevende maent op den seventienden dach der maent, op de bergen van Ararat. |
| 5 Ende de wateren waren gaende, ende afnemende tot de tiende maent: inde tiende [maent] op den eersten der maent, werden de toppen der bergen gesien. |
| 6 Ende het geschiedde ten eynde van veertich dagen, dat Noach de venster der Arke, die hy gemaeckt hadde, open dede. |
| 7 Ende hy liet eene Rave uyt: die dickwijls henen ende weder ginck, tot dat de wateren van boven de aerde verdroogt waren. |
| 8 Daer na liet hy eene Duyve van sich uyt, om te sien of de wateren gelicht waren van boven den aerdbodem. |
| 9 Maer de Duyve en vondt geene ruste voor het hol hares voets: so keerde sy weder tot hem inde Arke; want de wateren waren op de gantsche aerde: ende hy stack sijne handt uyt, ende namse, ende brachtse tot sich in de Arke. |
| 10 Ende hy verbeydde noch seven andere dagen: doe liet hy de Duyve wederom uyt de Arke. |
| 11 Ende de Duyve quam tot hem tegen den avont-tijt, ende siet, een afgebroken olijf-bladt was in haren beck: so merckte Noach, dat de wateren van boven de aerde gelicht waren. |
| 12 Doe vertoefde hy noch seven andere dagen: ende hy liet de duyve uyt, maer sy en keerde niet meer weder tot hem. |
| 13 Ende het geschiedde in het ses hondertste ende eerste jaer, inde eerste [maent] op den eersten der selver maent, dat de wateren droogden van boven der aerde: doe dede Noach het decksel der Arke af, ende sach toe, ende siet, den aerdboden was gedroogt. |
| 14 Ende in de tweede maent, op den seven en twintichsten dach der maent, was de aerde opgedroogt. |
| 15 Doe sprac Godt tot Noach, seggende: |
| 16 Gaet uyt de Arke: ghy, ende uwe huysvrouwe, ende uwe sonen, ende de wijven uwer sonen met u. |
| 17 Al het gedierte dat met u is, van allen vleesche, aen gevogelte, ende aen vee, ende aen al het kruypende gedierte, dat op der aerde kruypt, doet met u uyt gaen: ende dat sy overvloedelick voortteelen op der aerde, ende vruchtbaer zijn, ende vermenichvuldigen op der aerde. |
| 18 Doe ginck Noach uyt, ende sijne sonen, ende sijne huysvrouwe, ende de wijven sijner sonen met hem. |
| 19 Al het gedierte, al het kruypende, ende al het gevogelte, al wat sich op der aerde roert; nae hare geslachten, gingen uyt de Arke. |
| 20 Ende Noach bouwde den HEERE eenen Altaer: ende hy nam van al het reyn vee, ende van al het reyn gevogelte, ende offerde brandofferen op dien altaer. |
| 21 Ende de HEERE roock dien lieflicken reuck, ende de HEERE seyde in sijn herte: Ick en sal voortaen den aerdbodem niet meer vervloecken om des menschen wille, want het gedichtsel van ’s menschen herte is boos van sijner jeucht aen: ende ick en sal voortaen niet meer al het levende slaen, gelijck als ick gedaen hebbe. |
| 22 Voortaen alle de dagen der aerde, en sullen zaeyinge, ende oogst, ende koude, ende hitte, ende somer, ende winter, ende dach, ende nacht, niet ophouden. |
