Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 DE Slange nu was listiger dan al ’t gedierte des velts, het welcke de HEERE Godt gemaeckt hadde: ende sy seyde tot de vrouwe: Is ’t oock dat Godt geseyt heeft, Ghylieden en sult niet eten van allen boom deses hofs? |
| 2 Ende de vrouwe seyde tot de slange; Van de vrucht der boomen deses hofs sullen wy eten: |
| 3 Maer van de vrucht des Booms, die in ’t midden des hofs is, heeft Godt geseyt: Ghy en sult van die niet eten, noch die aenroeren, op dat ghy niet en stervet. |
| 4 Doe seyde de slange tot de vrouwe: Ghylieden en sult den doot niet sterven. |
| 5 Maer Godt weet, dat ten dage als ghy daer van etet, so sullen uwe oogen geopent worden: ende ghy sult als Godt wesen, kennende het goet ende het quaet. |
| 6 Ende devrouwe sach, dat die boom goet was tot spijse, ende dat hy een lust was voor de oogen, ja een boom die begeerlijck was om verstandich te maken, ende sy nam van sijne vrucht, ende at: ende sy gaf oock haren man met haer, ende hy at. |
| 7 Doe werden harer beyder oogen geopent, ende sy werden gewaer, dat sy naeckt waren, ende sy hechtten vijgeboombladeren te samen, ende maeckten sich schorten. |
| 8 Ende sy hoorden de stemme des HEEREN Godts, wandelende inden hof, aen den wint des daechs: doe verberchde sich Adam, ende sijn wijf, voor het aengesicht des HEEREN Godts in ’t midden van ’t geboomte des hofs. |
| 9 Ende de HEERE Godt riep Adam, ende seyde tot hem: Waer zijt ghy? |
| 10 Ende hy seyde; Ick hoorde uwe stemme in den hof; ende ick vreesde, want ick ben naeckt, daerom verbergde ick my. |
| 11 Ende hy seyde: Wie heeft u te kennen gegeven, dat ghy naeckt zijt? Hebt ghy van dien boom gegeten, van welcken ick u geboodt, dat ghy daer van niet eten en soudt? |
| 12 Doe seyde Adam: De vrouwe, die ghy by my gegeven hebt, die heeft my van dien boom gegeven, ende ick hebbe gegeten. |
| 13 Ende de HEERE Godt seyde tot de vrouwe: Wat is dit [dat] ghy gedaen hebt? ende de vrouwe seyde; Die slange heeft my bedrogen, ende ick hebbe gegeten. |
| 14 Doe seyde de HEERE Godt tot die slange: Dewijle ghy dit gedaen hebt, so zijt ghy vervloeckt boven al het vee, ende boven al ’t gedierte des velts: op uwen buyck sult ghy gaen, ende stof sult ghy eten alle de dagen uwes levens. |
| 15 Ende ick sal vyantschap setten tusschen u, ende tusschen dese vrouwe, ende tusschen uwen zade, ende tusschen haren zade: dat selve sal u den cop vermorselen, ende ghy sult het de versenen vermorselen. |
| 16 Tot de vrouwe seyde Hy: Ick sal seer vermenichvuldigen uwe smerte, namelijck, uwer dracht; met smerte sult ghy kinderen baren: ende tot uwen man sal uwe begeerte zijn, ende hy sal over u heerschappye hebben. |
| 17 Ende tot Adam seyde Hy: Dewijle ghy geluystert hebt nae de stemme uwes wijfs, ende van dien boom gegeten, daer ick u van geboodt, seggende; Ghy en sult daer van niet eten: so zy het aerdrijck om uwent wille vervloeckt, ende met smerte sult ghy daer van eten alle de dagen uwes levens. |
| 18 Oock sal het u doornen ende distelen voortbrengen: ende ghy sult het kruyt des velts eten. |
| 19 In ’t sweet uwes aenschijns sult ghy broot eten, tot dat ghy tot d’aerde wederkeert, dewijle ghy daer uyt genomen zijt: want ghy zijt stof, ende ghy sult tot stof wederkeeren. |
| 20 Voorts noemde Adam den name sijnes wijfs Heva; om dat sy een Moeder aller levendigen is. |
| 21 Ende de HEERE Godt maeckte Adam ende sijnen wyve rocken van vellen, ende toochse hen aen. |
| 22 Doe seyde de HEERE Godt: Siet, de mensche is geworden als onser een, kennende ’t goet ende ’t quaet: Nu dan, dat hy sijne hant niet uyt en steke, ende neme oock vanden Boom des Levens, ende ete, ende leve in eeuwicheyt: |
| 23 So versondt hem de HEERE Godt uyt den hof van Eden, om den aerdbodem te bouwen, daer hy uyt genomen was. |
| 24 Ende hy dreef den mensche uyt: ende stelde Cherubim tegen ’t Oosten des hofs Eden, ende een vlammich lemmer eenes sweerts, dat sich omkeerde; om te bewaren den wech van den boom des levens. |
