Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
1 ENde daer was honger in dat lant, behalven den eersten honger, die in de dagen Abrahams geweest was: daerom tooch Isaac tot Abimelech der Philistynen Koninck, nae Gerar. |
2 Ende de HEERE verscheen hem, ende seyde; En treckt niet af nae Egypten: woont in’t lant, dat ick u aenseggen sal: |
3 Woont als vreemdelinck in dit lant, ende ick sal met u zijn, ende sal u segenen: want u ende uwen zade sal ick alle dese landen geven, ende ick sal den eedt bevestigen, dien ick Abraham uwen vader gesworen hebbe. |
4 Ende ick sal u zaet vermenichvuldigen, als de sterren des hemels, ende sal uwen zade alle dese landen geven: ende in uwen zade sullen gesegent worden alle volcken der aerde: |
5 Daerom dat Abraham mijne stemme gehoorsaem geweest is, ende heeft onderhouden mijn bevel, mijne geboden, mijne insettingen, ende mijne wetten. |
6 Also woonde Isaac te Gerar. |
7 Ende als de mannen van die plaetse hem vraegden van sijne huysvrouwe, seyde hy; Sy is mijn suster: want hy vreesde te seggen, mijne huysvrouwe, op dat my misschien [seyde hy] de mannen deser plaetse niet en dooden, om Rebecca; want sy was schoon van aengesicht. |
8 Ende het geschiedde, als hy eenen langen tijt daer geweest was, dat Abimelech de Koninck der Philistynen ter venster uyt keeck: ende hy sach, dat, siet, Isaac was jockende met Rebecca sijne huysvrouwe. |
9 Doe riep Abimelech Isaac, ende seyde; Voorwaer siet, sy is uwe huysvrouwe, hoe hebt ghy dan geseyt, Sy is mijne suster? ende Isaac seyde tot hem; Want ick seyde, dat ick niet misschien om harent wille sterve. |
10 Ende Abimelech seyde; Wat is dit [dat] ghy ons gedaen hebt? lichtelick hadde een van desen volcke by uwe huysvrouwe gelegen, so dat ghy eene schult over ons soudt gebracht hebben. |
11 Ende Abimelech geboodt den gantschen volcke, seggende: So wie desen man of sijne huysvrouwe aenroert, sal voorseker gedoodt worden. |
12 Ende Isaac zaeyde in dat selve lant, ende hy vondt in dat selve jaer hondert maten, want de HEERE segende hem. |
13 Ende die man wert groot; ja hy wert doorgaens grooter, tot dat hy seer groot geworden was. |
14 Ende hy hadde besittinge van schapen, ende besittinge van runderen, ende groot gesinde: so dat hem de Philistynen benijdeden. |
15 Ende alle de putten die sijns vaders knechten in de dagen sijns vaders Abrahams gegraven hadden, die stopten de Philistynen, ende vuldense met aerde. |
16 Oock seyde Abimelech tot Isaac; Treckt van ons, want ghy zijt veel machtiger geworden dan wy. |
17 Doe tooch Isaac van daer: ende hy legerde sich in den dale Gerar, ende woonde aldaer. |
18 Als nu Isaac wedergekeert was, groef hy die water-putten op, die sy ten tijde Abrahams sijns vaders gegraven, ende die de Philistynen na Abrahams doot toegestopt hadden: ende hy noemde hare namen nae de namen, daer mede sijn vader die genoemt hadde. |
19 De knechten Isaacs dan groeven in dien dale, ende sy vonden aldaer eenen put van levendich water. |
20 Ende de herders van Gerar twisteden met Isaacs herders, seggende; Dit water hoort ons toe: daerom noemde hy den name van dien put Esek, om dat sy met hem gekeven hadden. |
21 Doe groeven sy eenen anderen put, ende daer twisteden sy oock over, daerom noemde hy sijnen name Sitna. |
22 Ende hy brack op van daer, ende groef eenen anderen put, ende sy en twisteden over dien niet: daerom noemde hy sijnen name Rehoboth, ende seyde; Want nu heeft ons de HEERE ruymte gemaeckt, ende wy zijn gewassen in dit lant. |
23 Daer na tooch hy van daer op nae Ber Seba. |
24 Ende de HEERE verscheen hem inder selver nacht, ende seyde: Ick ben de Godt Abrahams uwes vaders: en vreest niet, want ick ben met u; ende ick sal u segenen, ende u zaet vermenichvuldigen, om Abrahams mijnes knechts wille. |
25 Doe bouwde hy daer eenen altaer, ende riep den name des HEEREN aen, ende hy sloech aldaer sijne tente op: ende Isaacs knechten groeven daer eenen put. |
26 Ende Abimelech trock tot hem van Gerar; met Ahuzzath sijnen vrient, ende Pichol, sijnen krijchs-oversten. |
27 Ende Isaac seyde tot haer; Waerom zijt ghy tot my gekomen, daer ghy my hatet, ende hebt my van u wech gesonden? |
28 Ende sy seyden; Wy hebben merckelick gesien dat de HEERE met u is, daerom hebben wy geseyt, Laet doch eenen eedt tusschen ons zijn, tusschen ons, ende tusschen u: ende laet ons een verbont met u maken: |
29 So ghy by ons quaet doet, gelijck als wy u niet aengeroert en hebben, ende gelijck als wy by u alleenlick goet gedaen hebben, ende hebben u in vrede laten vertrecken! ghy zijt nu de gesegende des HEEREN. |
30 Doe maeckte hy haer een maeltijt, ende sy aten ende droncken. |
31 Ende sy stonden des morgens vroech op, ende swoeren d’een den anderen: daer na lietse Isaac gaen, ende sy togen van hem in vrede. |
32 Ende het geschiedde ten selven dage, dat Isaacx knechten quamen ende bootschapten hem vande sake des puts, dien sy gegraven hadden: ende sy seyden hem; Wy hebben water gevonden. |
33 Ende hy noemde den selven Seba: daerom is de name dier stadt BerSeba, tot op desen selven dach. |
34 Als nu Esau veertich jaer out was, nam hy tot eene vrouwe Iudith, de dochter van Beëri den Hethiter, ende Basmath, de dochter Elons des Hethiters. |
35 Ende dese waren Isaac ende Rebecca eene bitterheyt des geestes. |