Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 ENde Abraham voer voort, ende nam eene vrouwe, welcker name was Ketura. |
| 2 Ende sy baerde hem Zimran, ende Ioksan, ende Medan, ende Midian, ende Iisbak, ende Suah. |
| 3 Ende Ioksan gewan Seba, ende Dedan: ende de sonen Dedans waren, Assurim, ende Letusim, ende Leummim. |
| 4 Ende de sonen Midians waren, Epha, ende Epher, ende Hanoch, ende Abida, ende Eldaa: Dese alle waren sonen van Ketura. |
| 5 Doch Abraham gaf Isaac al dat hy hadde. |
| 6 Maer den sonen der bywijven, die Abraham hadde, gaf Abraham geschencken: ende sondtse wech van sijnen sone Isaac, terwijle hy noch leefde, Oostwaerts nae ’t lant van Oosten. |
| 7 Dit nu zijn de dagen der jaren des levens Abrahams, de welcke hy geleeft heeft; hondert vijf en tseventich jaren. |
| 8 Ende Abraham gaf den geest, ende sterf in goeden ouderdom, out, ende [des levens] sat: ende hy wert tot sijne volcken versamelt. |
| 9 Ende Isaac ende Ismaël sijne sonen begroeven hem, inde speloncke van Macpela, in den acker Ephrons, des soons Zohars, des Hethiters, dewelcke tegen over Mamre is: |
| 10 [In] den acker, dien Abraham van Hets sonen gekocht hadde: Daer is Abraham begraven, ende Sara sijne huysvrouwe. |
| 11 Ende het geschiedde na Abrahams doot, dat Godt Isaac, sijnen sone, segende: ende Isaac woonde by den put, Lachairoï. |
| 12 Dit nu zijn de geboorten Ismaëls, des soons Abrahams, dien Hagar, Saras Egyptische dienstmaegt, Abraham gebaert heeft. |
| 13 Ende dit zijn de namen der sonen Ismaëls, met hare namen nae hare geboorten: de eerstgeboren Ismaëls, Nebaioth, daer na Kedar, ende Adbeël, ende Mibsam, |
| 14 Ende Misma, ende Duma, ende Massa, |
| 15 Hadar, ende Thema, Ietur, Naphis, ende Kedma. |
| 16 Dit zijn de sonen Ismaëls, ende dit zijn hare namen in hare dorpen, ende Paleysen, twaelf Vorsten nae hare volckeren. |
| 17 Ende dit zijn de jaren des levens Ismaëls, hondert ende seven en dertich jaren; ende hy gaf den geest, ende sterf, ende hy wert versamelt tot sijne volckeren. |
| 18 Ende sy woonden van Havila tot Sur toe, ’t welck tegen over Egypten is, daer ghy gaet nae Assur: Hy heeft hem neder geslagen voor het aengesichte aller sijner broederen. |
| 19 Dit nu zijn de geboorten Isaacs, des soons Abrahams: Abraham gewan Isaac. |
| 20 Ende Isaac was veertich jaer out, als hy Rebecca, de dochter Bethuels, des Syriers, uyt Paddan Aram, de suster van Laban den Syrier, sich ter vrouwe nam. |
| 21 Ende Isaac badt den HEERE seer, inde tegenwoordicheyt van sijne huysvrouwe, want sy was onvruchtbaer, ende de HEERE liet sich van hem verbidden, so dat Rebecca sijne huysvrouwe swanger wert. |
| 22 Ende de kinderen stieten sich te samen in haren lyve: Doe seyde sy; Is ’t soo? Waerom ben ick dus? ende sy ginck om den HEERE te vragen. |
| 23 Ende de HEERE seyde tot haer: Twee volckeren zijn in uwen buyck, ende twee natien sullen haer uyt u ingewant van een scheyden, ende het een volck sal stercker zijn dan het ander volck; ende de meerder sal den minderen dienen. |
| 24 Als nu hare dagen vervult waren om te baren, siet, soo waren tweelingen in haren buyck. |
| 25 Ende d’eerste quam uyt, ros; hy was geheel als een hayren kleet: daerom noemden sy sijnen name Esau. |
| 26 Ende daer na quam sijn broeder uyt, wiens hant Esaus versenen hielt, daerom noemdemen sijnen name, Iacob: ende Isaac was tsestich jaer out, als hyse gewan. |
| 27 Als nu dese jongers groot werden, wert Esau een man verstandich op de jacht, een veltman: maer Iacob wert een oprecht man, woonende in tenten. |
| 28 Ende Isaac hadde Esau lief; want het wiltbraedt was nae sijnen mont: maer Rebecca hadde Iacob lief. |
| 29 Ende Iacob hadde een koocksel gekoockt: ende Esau quam uyt het velt, ende was moede. |
| 30 Ende Esau seyde tot Iacob; Laet my doch slorpen van dat roode, dat roode daer; want ick ben moede: daerom heeft men sijnen name genoemt, Edom. |
| 31 Doe seyde Iacob: Verkoopt my op desen dach uwe Eerstgeboorte. |
| 32 Ende Esau seyde; Siet ick gae sterven, ende waer toe my dan de Eerstgeboorte? |
| 33 Doe seyde Iacob; Sweert my op desen dach, ende hy swoer hem: ende hy verkocht Iacob sijne Eerstgeboorte. |
| 34 Ende Iacob gaf Esau broot, ende het linsen koocksel; ende hy at, ende dranck ende hy stont op, ende ginck henen: also verachtte Esau de Eerstgeboorte. |
