Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
| 1 ENde het geschiedde na dese dingen dat Godt Abraham versocht; ende Hy seyde tot hem, Abraham, ende hy seyde; Siet [hier] ben ick. |
| 2 Ende Hy seyde; Neemt nu uwen sone, uwen eenigen, dien ghy lief hebt, Isaac, ende gaet henen nae het lant Morija; ende offert hem aldaer tot een brandoffer, op een van de bergen, dien ick u seggen sal. |
| 3 Doe stont Abraham ’s morgens vroech op, ende sadelde sijnen esel, ende nam twee van sijne jongers met hem, ende Isaac sijnen sone: ende hy cloof hout tot het brandoffer, ende maeckte sich op, ende ginck nae de plaetse die hem Godt geseyt hadde. |
| 4 Aenden derden dach doe hief Abraham sijne oogen op, ende sach die plaetse van verre. |
| 5 Ende Abraham seyde tot sijne jongers; Blijvet ghy hier met den esel, ende ick, ende de jongen sullen henen gaen tot daer; als wy aengebeden sullen hebben dan sullen wy tot u wederkeeren. |
| 6 Ende Abraham nam het hout des brandoffers, ende leyde ’t op Isaac sijnen sone; ende hy nam het vyer ende het mes in sijne hant, ende sy beyde gingen te samen. |
| 7 Doe sprack Isaac tot Abraham sijnen Vader, ende seyde; Mijn Vader: ende hy seyde, Siet [hier] ben ick, mijn soon: ende hy seyde, Siet het vyer, ende het hout, maer waer is het lam tot het brandoffer? |
| 8 Ende Abraham seyde; Godt sal hem selven een lam ten brandoffer versien, mijn soon: so gingen sy beyde te samen. |
| 9 Ende sy quamen ter plaetse, die hem Godt geseyt hadde, ende Abraham bouwde aldaer eenen altaer; ende hy schickte het hout, ende bondt sijnen sone Isaac, ende leyde hem op den altaer boven op het hout. |
| 10 Ende Abraham streckte sijne hant uyt, ende nam het mes, om sijnen sone te slachten. |
| 11 Maer de Engel des HEEREN riep tot hem van den hemel, ende seyde; Abraham, Abraham: ende hy seyde; Siet [hier] ben ick. |
| 12 Doe seyde hy: en streckt uwe hant niet uyt aen den jongen, ende en doet hem niet: want nu wete ick, dat ghy Godtvreesende zijt, ende uwen sone, uwen eenigen, van my niet en hebt onthouden. |
| 13 Doe hief Abraham sijne oogen op, ende sach om; ende siet, achter was een ram inde verwerde struycken vast met sijne hoornen: ende Abraham ginck, ende nam dien ram, ende offerde hem ten brandoffer in sijnes soons stede. |
| 14 Ende Abraham noemde den naem van die plaetse, De HEERE sal’t versien: daerom heden ten dage geseyt wort, Op den berch des HEEREN sal ’t versien worden. |
| 15 Doe riep de Engel des HEEREN tot Abraham ten tweeden male van den hemel: |
| 16 Ende seyde; Ick sweere by my selven, spreeckt de HEERE: Daerom dat ghy dese sake gedaen hebt, ende uwen sone, uwen Eenigen, niet onthouden en hebt: |
| 17 Voorseker sal ick u grootelicx segenen, ende u zaet seer vermenichvuldigen, als de sterren des hemels, ende als het zant, dat aen den oever der zee is: ende u zaet sal de poorte sijner vyanden erffelick besitten. |
| 18 Ende in uwen zade sullen gesegent worden alle volcken der aerde: nae dien ghy mijne stemme gehoorsaem geweest zijt. |
| 19 Doe keerde Abraham weder tot sijne jongers, ende sy maeckten haer op, ende sy gingen te samen nae Berseba: ende Abraham woonde te Berseba. |
| 20 Ende het geschiedde na dese dingen, datmen Abraham bootschapte, seggende: Siet Milca die heeft oock Nahor uwen broeder sonen gebaert, |
| 21 Uz sijnen eerstgeborenen, ende Buz sijnen broeder, ende Kemuel den vader van Aram. |
| 22 Ende Chesed, ende Hazo, ende Pildas, ende Iidlaph, ende Bethuel. |
| 23 Ende Bethuel gewan Rebecca: Dese achte baerde Milca den Nahor, den broeder Abrahams. |
| 24 Ende sijn by-wijf, wiens name was Reüma, die selve baerde oock Tebah, ende Gaham, ende Tahas, ende Maacha. |
