Op deze pagina kunt u de Statenvertaling raadplegen in de editie van 1637 en/of 1657. De edities 1637, 1657 en de GBS-editie kunnen naar keuze parallel worden weergegeven. (Bij parallelweergave worden bij een vers eerst de kanttekeningen met verwijsteksten getoond, daarna de verklarende kanttekeningen.)
1 DE HEERE nu hadde tot Abram geseyt, Gaet ghy uyt u lant, ende uyt uwe maechschap, ende uyt uwes vaders huys, nae het lant dat ick u wijsen sal. |
2 Ende ick sal u tot een groot volck maken, ende u segenen, ende uwen name groot maken; ende weest een segen. |
3 Ende ick sal segenen, die u segenen, ende vervloecken, die u vloeckt: ende in u sullen alle geslachten des aerdrijcks gesegent worden. |
4 Ende Abram tooch henen, gelijck de HEERE tot hem gesproken hadde, ende Lot tooch met hem: ende Abram was vijf en tseventich jaren out, doe hy uyt Haran ginck. |
5 Ende Abram nam Sarai sijne huysvrouwe, ende Lot sijnes broeders sone, ende alle hare have, die sy geworven hadden, ende de zielen, die sy verkregen hadden in Haran: ende sy togen uyt om te gaen nae het lant Canaan; ende sy quamen in het lant Canaan. |
6 Ende Abram is doorgetogen in dat lant, tot aen de plaetse Sichem, tot aen het eycken bosch More: ende de Canaaniten waren doe ter tijt in dat lant. |
7 So verscheen de HEERE Abram, ende seyde, Uwen zade sal ick dit lant geven: doe bouwde hy aldaer eenen Altaer den HEERE, die hem verschenen was. |
8 Ende hy brack op van daer nae’t geberchte tegen ’t oosten Bethel, ende hy sloech sijne tente op: zijnde Bethel tegen ’t westen, ende Ai tegen ’t oosten: ende hy bouwde daer den HEERE eenen altaer, ende riep den name des HEEREN aen. |
9 Daerna vertrock Abram, gaende ende treckende nae’t Suyden. |
10 Ende daer was honger in dat lant: so tooch Abram af nae Egypten, om daer als een vreemdelinck te verkeeren, dewyle de honger swaer was in dat lant. |
11 Ende het geschiedde als hy naederde om in Egypten te komen, dat hy seyde tot Sarai sijne Huysvrouwe; Siet doch, ick weet dat ghy eene vrouwe zijt schoon van aensicht; |
12 Ende het sal geschieden als u de Egyptenaers sullen sien, so sullen sy seggen; Dat is sijne huysvrouwe, ende sy sullen my dooden, ende u in het leven behouden. |
13 Segt doch; Ghy zijt mijn suster: op dat het my wel gae om u, ende mijne ziele om uwent wille leve. |
14 Ende het geschiedde, als Abram in Egypten quam, dat de Egyptenaers dese vrouwe sagen, dat sy seer schoon was. |
15 Oock sagen haer Pharaos Vorsten, ende presense by Pharao: ende die vrouwe wert wech genomen nae Pharaos huys. |
16 Ende hy dede Abram goet, om harent wille: so dat hy hadde schapen, ende runderen, ende eselen, ende knechten, ende maechden, ende eselinnen, ende kemelen. |
17 Maer de HEERE plaegde Pharao met groote plagen, oock sijn huys; ter oorsake van Sarai Abrams huysvrouwe. |
18 Doe riep Pharao Abram, ende seyde; Wat is dit, [dat] ghy my gedaen hebt? waerom en hebt ghy my niet te kennen gegeven, dat sy uwe huysvrouwe is? |
19 Waerom hebt ghy geseyt; Sy is mijn suster, so dat ickse my tot eene vrouwe soude genomen hebben: ende nu, siet daer is uwe huysvrouwe, neemt[se], ende gaet henen. |
20 Ende Pharao geboodt [sijnen] mannen van wegen hem, ende sy geleydden hem, ende sijne huysvrouwe, ende alles wat hy hadde. |