2 Korinthe 7 – Griekse tekst en Statenvertaling

Op deze pagina wordt de Griekse tekst van het Nieuwe Testament en de Statenvertaling parallel weergegeven. De Griekse tekst is de reconstructie van de door de vertalers gevolgde tekst. Deze tekst is gebaseerd op de Textus Receptus edities van de 16e en begin 17e eeuw. De verschillen tussen de belangrijkste edities van de Textus Receptus zijn in noten vermeld (zie bijvoorbeeld Matth. 1:11, 23 en 2:11).
(Afkortingen in de noten: St=Stephanus 1550, 1551, B=Beza 1565 t/m 1604, Elz=Elzevir 1624, 1633, Sc=Scrivener 1881, M=Meerderheidstekst, edd=edities, kt=kanttekening.)

Hoofdstuk:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

Weergave:

Grieks en Statenvertaling zonder kanttekeningen
Grieks en Statenvertaling met kanttekeningen

2 Korinthe 7

1 De apostel trekt uit de voorgaande beloften Gods een nieuwe vermaning tot heiligmaking. 2 En verantwoordt wederom zijn wandel onder hen. 3 Betuigt zijn bijzondere genegenheid jegens hen, ook zelfs in het midden van alle verdrukkingen, en verzekert ook zich van de hunne jegens hem. 6 In welk gevoelen hij door Titus’ komst en getuigenis meer is gesterkt. 8 En hoewel hij hen door zijn ernstige bestraffing tevoren bedroefd had, zo bekent hij dat deze droefheid nochtans een droefheid naar God is geweest. 10 Hetwelk hij bewijst uit de vruchten van dezelve droefheid. 13 En uit de blijdschap van Titus na zijn wederkeren. 14 Die alles alzo bij hen had bevonden gelijk de apostel van hen had vertrouwd.

1 ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.		1 DEWIJL wij dan ¹deze beloften hebben, geliefden, laat ons onszelven reinigen van alle besmetting ²des vleses en des geestes, ³voleindigende de heiligmaking in de vreze Gods.
	1 Namelijk waarvan in het einde van het voorgaande hoofdstuk is gesproken.
	2 Dat is, des lichaams en der ziel; gelijk hoererij, afgoderij, enz., beide lichaam en ziel besmetten. Zie 1 Kor. 6:20.
	1 Kor. 6:20 Want gij zijt duur gekocht; zo verheerlijkt dan God in uw lichaam en in uw geest, welke Godes zijn.
	3 Dat is, meer en meer volbrengende door het voortbrengen van de vruchten derzelve. Zie Joh. 15:1, 2.
	Joh. 15:1 IK ben de ware Wijnstok, en Mijn Vader is de Landman. Joh. 15:2 Alle rank die in Mij geen vrucht draagt, die neemt Hij weg; en alle die vrucht draagt, die reinigt Hij, opdat zij meer vrucht drage.
		Paulus’ zorg en blijdschap
2 Χωρήσατε ἡμᾶς· οὐδένα ἠδικήσαμεν, οὐδένα ἐφθείραμεν, οὐδένα ἐπλεονεκτήσαμεν.		2 ⁴Geeft ons plaats; wij hebben niemand ⁵verongelijkt, wij hebben niemand ⁶verdorven, wij hebben bij niemand ⁷ons voordeel gezocht.
	4 Dat is, geeft onze vermaning plaats. Of: geeft ons plaats in uw hart, gelijk wij u doen in het onze. Zie 2 Kor. 6:11, 12, 13.
	2 Kor. 6:11 Onze mond is opengedaan tegen u, o Korinthiërs, ons hart is uitgebreid. 2 Kor. 6:12 Gij zijt niet nauw in ons, maar gij zijt nauw in uw ingewanden. 2 Kor. 6:13 Nu, om dezelfde vergelding te doen (ik spreek als tot mijn kinderen) zo wordt gij ook uitgebreid.
	5 Namelijk door heerschappijzucht over u.
	6 Namelijk door valse leringen of kwade voorbeelden.
	7 Namelijk door pluimstrijkingen, om gewin van u te hebben. Zie van de eigenschap van dit woord 2 Kor. 2:10. Deze zijn de drie fouten waardoor hij meteen de valse apostelen beschrijft.
	2 Kor. 2:10 Dien gij nu iets vergeeft, dien vergeef ik ook; want zo ik ook iets vergeven heb, dien ik vergeven heb, heb ik het vergeven om uwentwil, voor het aangezicht van Christus, opdat de satan over ons geen voordeel krijge.

3 οὐ πρὸς κατάκρισιν λέγω· προείρηκα γάρ, ὅτι ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν ἐστὲ εἰς τὸ συναποθανεῖν καὶ συζῇν.		3 Ik zeg dit niet ⁸tot uw veroordeling; want ik heb ^atevoren gezegd dat gij in onze harten zijt, om ⁹tezamen te sterven en tezamen te leven.
	8 Namelijk alsof gij ondankbaar of trouweloos jegens mij geweest waart; of alsof ik mij van u beklaagde; maar (wil hij zeggen) om den valsen apostelen, die mij bij u zoeken verdacht te maken, den mond te stoppen, en om mijn zorg over u te bewijzen, gelijk vers 12 wordt verklaard.
	vers 12 Hoewel ik dan aan u geschreven heb, dat is niet om diens wil die onrecht gedaan had, noch om diens wil dien onrecht gedaan was, maar opdat onze vlijtigheid voor u bij u openbaar zou worden in de tegenwoordigheid Gods.
	a 2 Kor. 6:11, 12, 13.
	2 Kor. 6:11 Onze mond is opengedaan tegen u, o Korinthiërs, ons hart is uitgebreid. 2 Kor. 6:12 Gij zijt niet nauw in ons, maar gij zijt nauw in uw ingewanden. 2 Kor. 6:13 Nu, om dezelfde vergelding te doen (ik spreek als tot mijn kinderen) zo wordt gij ook uitgebreid.
	9 Een manier van spreken waardoor de meeste liefde en gunst jegens iemand wordt uitgedrukt, namelijk dat hij bereid is met hem te leven en te sterven.

4 πολλή μοι παρρησία πρὸς ὑμᾶς, πολλή μοι καύχησις ὑπὲρ ὑμῶν· πεπλήρωμαι τῇ παρακλήσει, ὑπερπερισσεύομαι τῇ χαρᾷ ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν.		4 Ik heb veel vrijmoedigheid in het spreken tegen u, ik heb veel roem over u; ik ben vervuld met vertroosting, ^bik ben zeer overvloedig van blijdschap in al onze verdrukking.
	b Matth. 5:12. Hand. 5:41. Filipp. 2:17. Kol. 1:24.
	Matth. 5:12 Verblijdt en verheugt u, want uw loon is groot in de hemelen; want alzo hebben zij vervolgd de profeten die vóór u geweest zijn. Hand. 5:41 Zij dan gingen heen van het aangezicht des Raads, verblijd zijnde dat zij waren waardig geacht geweest om Zijns Naams wil smaadheid te lijden. Filipp. 2:17 Ja, indien ik ook tot een drankoffer geofferd word over de offerande en bediening uws geloofs, zo verblijd ik mij en verblijd mij met u allen; Kol. 1:24 Die mij nu verblijd in mijn lijden voor u, en vervul in mijn vlees de overblijfselen van de verdrukkingen van Christus voor Zijn lichaam, hetwelk is de gemeente;

5 Καὶ γὰρ ἐλθόντων ἡμῶν εἰς Μακεδονίαν οὐδεμίαν ἔσχηκεν ἄνεσιν ἡ σὰρξ ἡμῶν, ἀλλ’ ἐν παντὶ θλιβόμενοι· ἔξωθεν μάχαι, ἔσωθεν φόβοι.		5 Want ook als wij in Macedónië gekomen zijn, zo heeft ¹⁰ons vlees geen rust gehad, ^cmaar wij waren in alles verdrukt: vanbuiten was ¹¹strijd, vanbinnen ¹²vrees.
	10 Dat is, ons lichaam. Niet dat de ziel niet mede haar deel heeft aan de verdrukkingen, maar omdat de vervolgingen meest op den uitwendigen mens aangericht worden, en God intussen den geest dikmaals verkwikt en vertroost.
	c Hand. 16:19, 23.
	Hand. 16:19 Als nu de heren van dezelve zagen dat de hoop huns gewins weg was, grepen zij Paulus en Silas en trokken hen naar de markt voor de oversten. Hand. 16:23 En als zij hun vele slagen gegeven hadden, wierpen zij hen in de gevangenis en geboden den stokbewaarder dat hij hen zekerlijk bewaren zou;
	11 Namelijk die ons aangedaan werd van de heidenen en Joden, die buiten de gemeente waren.
	12 Namelijk door de zorg die wij hadden van de zwarigheden die binnen de gemeente gerezen waren, 2 Kor. 11:28, 29. Zie dergelijke wijze van spreken 1 Kor. 5:12.
	2 Kor. 11:28 Zonder de dingen die vanbuiten zijn, overvalt mij dagelijks de zorg van al de gemeenten. 2 Kor. 11:29 Wie is er zwak, dat ik niet zwak ben? Wie wordt er geërgerd, dat ik niet brande? 1 Kor. 5:12 Want wat heb ik ook die buiten zijn te oordelen? Oordeelt gijlieden niet die binnen zijn?

6 ἀλλ’ ὁ παρακαλῶν τοὺς ταπεινοὺς παρεκάλεσεν ἡμᾶς, ὁ Θεός, ἐν τῇ παρουσίᾳ Τίτου·		6 ^dDoch God, Die de nederigen vertroost, heeft ons getroost ¹³door de komst van Titus;
	d 2 Kor. 1:4.
	2 Kor. 1:4 Die ons vertroost in al onze verdrukking, opdat wij zouden kunnen vertroosten degenen die in allerlei verdrukking zijn, door de vertroosting met welke wij zelven van God vertroost worden.
	13 Namelijk die ons tegen de vervolging vanbuiten door zijn tegenwoordigheid heeft gesterkt, en van den stand uwer gemeente vanbinnen en van uw genegenheid tot ons beter heeft onderricht, gelijk het volgende vers verklaart.

7 οὐ μόνον δὲ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ παρακλήσει ᾗ παρεκλήθη ἐφ’ ὑμῖν, ἀναγγέλλων ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἐπιπόθησιν, τὸν ὑμῶν ὀδυρμόν, τὸν ὑμῶν ζῆλον ὑπὲρ ἐμοῦ, ὥστε με μᾶλλον χαρῆναι.		7 En niet alleen door zijn komst, maar ook door de vertroosting met welke hij over u vertroost is geweest, als hij ons verhaalde ¹⁴uw verlangen, ¹⁵uw kermen, ¹⁶uw ijver voor mij; alzo dat ik te meer verblijd ben geweest.
	14 Namelijk naar mijn komst tot u.
	15 Namelijk over mijn verdrukkingen en ongenoegen.
	16 Namelijk tegen de ongehoorzamen; en ook in het aannemen van de bestraffingen en vermaningen in den voorgaanden brief tot u door mij gedaan; waarvan hij in de volgende verzen breder handelt.
		Een heilzame droefheid
8 ὅτι εἰ καὶ ἐλύπησα ὑμᾶς ἐν τῇ ἐπιστολῇ, οὐ μεταμέλομαι, εἰ καὶ μετεμελόμην· βλέπω γὰρ ὅτι ἡ ἐπιστολὴ ἐκείνη, εἰ καὶ πρὸς ὥραν, ἐλύπησεν ὑμᾶς.		8 Want hoewel ik u ¹⁷in den zendbrief bedroefd heb, het berouwt mij niet, hoewel het mij ¹⁸berouwd heeft; want ik zie dat dezelve zendbrief, hoewel voor een kleinen tijd, u bedroefd heeft.
	17 Namelijk door mijn ernstig schrijven en bestraffen over het dulden van den bloedschender en andere gebreken onder u. Zie 1 Korinthe 5, en vervolgens.
	1 Korinthe 5 MEN hoort ganselijk dat er hoererij onder u is, en zodanige hoererij die ook onder de heidenen niet genaamd wordt, alzo dat er een zijns vaders huisvrouw heeft.
	18 Dat is, wee gedaan heeft, dat ik zo hard moest schrijven; gelijk het een vader wee doet wanneer hij zijn kinderen hard moet bestraffen, hoewel hij zulks met recht doet en tot hun best.

9 νῦν χαίρω, οὐχ ὅτι ἐλυπήθητε, ἀλλ’ ὅτι ἐλυπήθητε εἰς μετάνοιαν· ἐλυπήθητε γὰρ κατὰ Θεόν, ἵνα ἐν μηδενὶ ζημιωθῆτε ἐξ ἡμῶν.		9 Nu verblijd ik mij, niet omdat gij bedroefd zijt geweest, maar omdat gij bedroefd zijt geweest tot bekering; want gij zijt bedroefd geweest naar God, ¹⁹zodat gij in geen ding schade van ons geleden hebt.
	19 Of: opdat gij in geen ding schade van ons zoudt lijden.

10 ἡ γὰρ κατὰ Θεὸν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον κατεργάζεται· ἡ δὲ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται.		10 ^eWant de droefheid ²⁰naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar ²¹de droefheid der wereld werkt den dood.
	e 2 Sam. 12:13. Matth. 26:75. Luk. 18:13.
	2 Sam. 12:13 Toen zeide David tot Nathan: Ik heb gezondigd tegen den HEERE. En Nathan zeide tot David: De HEERE heeft ook uw zonde weggenomen; gij zult niet sterven. Matth. 26:75 En terstond kraaide de haan; en Petrus werd indachtig het woord van Jezus, Die tot hem gezegd had: Eer de haan gekraaid zal hebben, zult gij Mij driemaal verloochenen. En naar buiten gaande, weende hij bitterlijk. Luk. 18:13 En de tollenaar van verre staande, wilde ook zelfs de ogen niet opheffen naar den hemel, maar sloeg op zijn borst, zeggende: O God, zijt mij zondaar genadig.
	20 Dat is, die van God komt, Gode aangenaam is, en den zondaar tot God brengt; wanneer namelijk het hart des zondaars daarover recht bedroefd is, dat hij God zijn Vader door zijn zonde vertoornd heeft, met een vertrouwen van de vergeving derzelve door Christus Jezus, vergezelschapt met een vast voornemen van de zonde te vlieden; gelijk de voorbeelden van David, den verloren zoon, de zondares, Petrus en anderen uitwijzen.
	21 Dat is, welke in wereldse mensen is, om het verlies van wereldse zaken, of die uit vrees voor Gods straf alleen wordt veroorzaakt, waarop verharding in de zonde, wanhoop en eindelijk de verdoemenis zelve volgt, gelijk in Kaïn, Achitofel, Achab, Judas en dergelijken te zien is.

11 ἰδοὺ γάρ, αὐτὸ τοῦτο, τὸ κατὰ Θεὸν λυπηθῆναι ὑμᾶς, πόσην κατειργάσατο ὑμῖν σπουδήν, ἀλλὰ ἀπολογίαν, ἀλλὰ ἀγανάκτησιν, ἀλλὰ φόβον, ἀλλὰ ἐπιπόθησιν, ἀλλὰ ζῆλον, ἀλλ’ ἐκδίκησιν. ἐν παντὶ συνεστήσατε ἑαυτοὺς ἁγνοὺς εἶναι ἐν τῷ πράγματι.		11 Want zie, ditzelve dat gij naar God zijt bedroefd geworden, hoe grote ²²naarstigheid heeft het in u gewrocht! Ja ²³verantwoording, ja ²⁴onlust, ja ²⁵vrees, ja ²⁶verlangen, ja ²⁷ijver, ja ²⁸wraak; in alles hebt gij uzelven bewezen ²⁹rein te zijn in deze ³⁰zaak.
	22 Of: zorgvuldigheid en bekommering over de zonde die begaan was, om die te beteren.
	23 Of: verontschuldiging; namelijk dat zulks niet was geschied uit moedwil of toestemming van de begane zonde.
	24 Of: bezwaardheid over dezelve zonde, verdrietelijkheid, kwalijkneming.
	25 Namelijk van de Goddelijke en kerkelijke straf over die zonde, zo zij niet werd gebeterd.
	26 Dat is, gewilligheid en bijzondere begeerte om dezelve te beteren.
	27 Namelijk in het volbrengen van hetgeen de apostel hun bevolen had tot wering van deze ergernis.
	28 Dit kan verstaan worden van de kerkelijke straf zelve over deze zonde, of ook van het verdriet dat zij hierover hebben bewezen, hetwelk als een wraak was over henzelven, dat zij tevoren zo nalatig hierin geweest waren.
	29 Namelijk niet van alle fouten, want nalatigheid is ook een fout, maar van enig genoegen daaraan te hebben, of van moedwilliglijk daarin gehandeld te hebben.
	30 Of: handel, daad.

12 ἄρα εἰ καὶ ἔγραψα ὑμῖν, οὐχ εἵνεκεν τοῦ ἀδικήσαντος, οὐδὲ εἵνεκεν τοῦ ἀδικηθέντος, ἀλλ’ εἵνεκεν τοῦ φανερωθῆναι τὴν σπουδὴν ^ἡμῶν τὴν ὑπὲρ ὑμῶν πρὸς ὑμᾶς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. ἡμῶν τὴν ὑπὲρ ὑμῶν B, Elz, Sc \| ὑμῶν τὴν ὑπὲρ ἡμῶν St, M (SV-kt)		12 Hoewel ik dan aan u geschreven heb, ³¹dat is niet om diens wil ³²die onrecht gedaan had, noch om diens wil ³³dien onrecht gedaan was, maar opdat ³⁴onze vlijtigheid ³⁵voor u bij u openbaar zou worden in de tegenwoordigheid Gods.
	31 Namelijk zozeer of voornamelijk. Een manier van spreken gelijk 1 Kor. 9:9, 10.
	1 Kor. 9:9 Want in de wet van Mozes is geschreven: Gij zult een dorsenden os niet muilbanden. Zorgt ook God voor de ossen? 1 Kor. 9:10 Of zegt Hij dat ganselijk om onzentwil? Want om onzentwil is dat geschreven; overmits die ploegt, op hoop moet ploegen, en die op hoop dorst, moet zijner hoop deelachtig worden.
	32 Dat is, van den persoon die de bloedschande gedaan heeft. Of: van degenen die hun broeders voor ongelovige rechters getrokken of verongelijkt hadden.
	33 Hierdoor verstaan sommigen den vader van dezen persoon, wiens huisvrouw hij bij zich genomen had. Anderen verstaan het van die dien ongelijk geschied was voor het gericht der ongelovige overheden, waarvan hij geschreven had, 1 Kor. 6:1, enz.
	1 Kor. 6:1 DURFT iemand van ulieden, die een zaak heeft tegen een ander, te rechte gaan voor de onrechtvaardigen, en niet voor de heiligen?
	34 Dat is, onze zorg voor den welstand en goeden naam van de ganse gemeente. Anderen lezen: uw vlijtigheid voor ons.
	35 Of: aan u, dat is, die tot uw dienst aangewend is.

13 διὰ τοῦτο παρακεκλήμεθα ἐπὶ τῇ παρακλήσει ὑμῶν· περισσοτέρως δὲ μᾶλλον ἐχάρημεν ἐπὶ τῇ χαρᾷ Τίτου, ὅτι ἀναπέπαυται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἀπὸ πάντων ὑμῶν.		13 Daarom zijn wij vertroost geworden over uw vertroosting; en zijn nog overvloediger verblijd geworden over de blijdschap van Titus, omdat zijn geest ³⁶van u allen verkwikt is geworden.
	36 Namelijk ziende hoe gewillig gij geweest zijt om mijn vermaningen en zijn persoon aan te nemen en hem alle gunst te bewijzen.

14 ὅτι εἴ τι αὐτῷ ὑπὲρ ὑμῶν κεκαύχημαι, οὐ κατῃσχύνθην· ἀλλ’ ὡς πάντα ἐν ἀληθείᾳ ἐλαλήσαμεν ὑμῖν, οὕτω καὶ ἡ καύχησις ἡμῶν, ἡ ἐπὶ Τίτου, ἀλήθεια ἐγενήθη.		14 Want indien ik iets bij hem over u geroemd heb, zo ben ik niet beschaamd geworden; maar gelijk wij alles met waarheid tot u gesproken hebben, alzo is ook onze roem dien ik bij Titus geroemd heb, ³⁷waarheid geworden.
	37 Dat is, waarachtig bevonden.

15 καὶ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς ἐστίν, ἀναμιμνησκομένου τὴν πάντων ὑμῶν ὑπακοήν, ὡς μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐδέξασθε αὐτόν.		15 En zijn ³⁸innerlijke bewegingen zijn te overvloediger jegens u, als hij u aller gehoorzaamheid overdenkt, hoe gij hem met vreze en beven hebt ontvangen.
	38 Gr. ingewanden, dat is, genegenheid en liefde. Een Hebreeuwse wijze van spreken.

16 ^χαίρω οὖν ὅτι ἐν παντὶ θαρρῶ ἐν ὑμῖν. χαίρω οὖν B-edd, Elz, Sc \| χαίρω St, B-1565 (folio), M		16 Ik verblijd mij dan dat ik in alles ³⁹van u vertrouwen mag hebben.
	39 Gr. in u vertrouw.

Einde 2 Korinthe 7