Handelingen 20 – Griekse tekst en Statenvertaling

Op deze pagina wordt de Griekse tekst van het Nieuwe Testament en de Statenvertaling parallel weergegeven. De Griekse tekst is de reconstructie van de door de vertalers gevolgde tekst. Deze tekst is gebaseerd op de Textus Receptus edities van de 16e en begin 17e eeuw. De verschillen tussen de belangrijkste edities van de Textus Receptus zijn in noten vermeld (zie bijvoorbeeld Matth. 1:11, 23 en 2:11).
(Afkortingen in de noten: St=Stephanus 1550, 1551, B=Beza 1565 t/m 1604, Elz=Elzevir 1624, 1633, Sc=Scrivener 1881, M=Meerderheidstekst, edd=edities, kt=kanttekening.)

Hoofdstuk:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

Weergave:

Grieks en Statenvertaling zonder kanttekeningen
Grieks en Statenvertaling met kanttekeningen

Handelingen 20

1 Paulus reist naar Macedonië en Griekenland. 4 Met enigen uit Azië. 6 Vaart van Filippi over naar Troas. 7 Alwaar hij op den eersten dag der week predikt en brood breekt met de discipelen, strekkende zijn rede uit tot den middernacht. 9 Een jongeling Eutychus valt door den slaap uit het venster dood. 10 En wordt van Paulus opgewekt. 13 Paulus vervolgt zijn reis naar Jeruzalem, en komt te Milete. 17 Ontbiedt aldaar bij zich de ouderlingen van Efeze. 18 Welken hij voorhoudt zijn getrouwheid en moeiten in zijn dienst onder hen. 22 Voorzegt wat hem te Jeruzalem zou overkomen. 26 En verklaart dat hij hun den gehelen raad Gods had verkondigd. 28 Vermaant hen acht te nemen op de kudde. 29 En te waken tegen de zware wolven, die onder hen zouden opstaan. 32 Neemt zijn afscheid van hen, betuigende dat hij zich en de zijnen met zijn handen onderhouden had. 36 Knielt en bidt met hen, die hem met grote droefheid geleiden tot aan het schip.
		In Macedónië en Griekenland
1 Μετὰ δὲ τὸ παύσασθαι τὸν θόρυβον, προσκαλεσάμενος ὁ Παῦλος τοὺς μαθητάς, καὶ ἀσπασάμενος, ἐξῆλθε πορευθῆναι εἰς τὴν Μακεδονίαν.		1 NADAT nu het oproer gestild was, Paulus de discipelen tot zich geroepen en ¹gegroet hebbende, ^aging uit om naar Macedónië te reizen.
	1 Namelijk met omhelzen en kussen, gelijk de gewoonte van die landen medebracht, Gen. 31:55. 1 Thess. 5:26.
	Gen. 31:55 En Laban stond des morgens vroeg op en kuste zijn zonen en zijn dochters en zegende hen; en Laban trok heen en keerde weder tot zijn plaats. 1 Thess. 5:26 Groet al de broeders met een heiligen kus.
	a 1 Tim. 1:3.
	1 Tim. 1:3 Gelijk ik u vermaand heb dat gij te Éfeze zoudt blijven, als ik naar Macedónië reisde, zo vermaan ik het u nog, opdat gij sommigen beveelt geen andere leer te leren,

2 διελθὼν δὲ τὰ μέρη ἐκεῖνα, καὶ παρακαλέσας αὐτοὺς λόγῳ πολλῷ, ἦλθεν εἰς τὴν Ἑλλάδα.		2 En als hij die delen doorgereisd en hen met vele redenen vermaand had, kwam hij in ²Griekenland.
	2 Namelijk in dat deel van Griekenland hetwelk Attica genaamd werd.

3 ποιήσας τε μῆνας τρεῖς, γενομένης αὐτῷ ἐπιβουλῆς ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων μέλλοντι ἀνάγεσθαι εἰς τὴν Συρίαν, ἐγένετο γνώμη τοῦ ὑποστρέφειν διὰ Μακεδονίας.		3 En als hij aldaar drie maanden ³overgebracht had, en hem van de Joden lagen gelegd werden, als hij naar Syrië zou ⁴varen, zo werd hij van ⁵zin weder te keren door Macedónië.
	3 Gr. gemaakt. Zie Hand. 15:33; 18:23.
	Hand. 15:33 En als zij daar een tijdlang vertoefd hadden, lieten hen de broeders wederom gaan met vrede, tot de apostelen. Hand. 18:23 En als hij aldaar enigen tijd geweest was, ging hij weg, en doorreisde vervolgens het land van Galátië en Frygië, versterkende al de discipelen.
	4 Gr. in de hoogte of diepte, namelijk van de zee, gedreven zou worden.
	5 Of: voornemen, mening.

4 συνείπετο δὲ αὐτῷ ἄχρι τῆς Ἀσίας Σώπατρος Βεροιαῖος· Θεσσαλονικέων δέ, Ἀρίσταρχος καὶ Σεκοῦνδος, καὶ Γάϊος Δερβαῖος, καὶ Τιμόθεος· Ἀσιανοὶ δέ, Τυχικὸς καὶ Τρόφιμος.		4 En hem vergezelschapte ⁶tot in Azië ⁷Sópater ⁸van Beréa, en van de Thessalonicenzen ^bAristárchus en Secundus, en ^cGajus van Derbe, en ^dTimótheüs, en van ⁹die van Azië ^eTýchikus en ^fTrófimus.
	6 Het schijnt dat Paulus niet gewild heeft, dat dezen hem verder zouden vergezelschappen, uitgenomen Trofimus, Hand. 21:29.
	Hand. 21:29 Want zij hadden tevoren Trófimus, den Eféziër, met hem in de stad gezien, welken zij meenden dat Paulus in den tempel gebracht had.
	7 Anders: Sosipater, waarbij sommigen doen Pyrrhus’ zoon. Zie van hem Rom. 16:21.
	Rom. 16:21 U groeten Timótheüs, mijn medearbeider, en Lucius en Jason en Sosípater, mijn bloedverwanten.
	8 Gr. een Bereeër.
	b Hand. 19:29; 27:2. Kol. 4:10.
	Hand. 19:29 En de gehele stad werd vol verwarring; en zij liepen met een gedruis eendrachtelijk naar de schouwplaats, met zich trekkende Gajus en Aristárchus, Macedóniërs, Paulus’ metgezellen op de reis. Hand. 27:2 En in een Adramytteens schip gegaan zijnde, alzo wij de plaatsen langs Azië bevaren zouden, voeren wij af; en Aristárchus, de Macedóniër van Thessaloníca, was met ons. Kol. 4:10 U groet Aristárchus, mijn medegevangene, en Markus, de neef van Bárnabas, aangaande welken gij bevelen ontvangen hebt; zo hij tot u komt, ontvangt hem;
	c Hand. 19:29. 1 Kor. 1:14.
	Hand. 19:29 En de gehele stad werd vol verwarring; en zij liepen met een gedruis eendrachtelijk naar de schouwplaats, met zich trekkende Gajus en Aristárchus, Macedóniërs, Paulus’ metgezellen op de reis. 1 Kor. 1:14 Ik dank God dat ik niemand van ulieden gedoopt heb dan Crispus en Gajus;
	d Hand. 16:1.
	Hand. 16:1 EN hij kwam te Derbe en Lystre. En zie, aldaar was een zeker discipel met name Timótheüs, zoon van een gelovige Joodse vrouw, maar van een Grieksen vader;
	9 Waaruit blijkt dat hetgeen de apostel zegt 2 Tim. 1:15, niet van allen, maar van het meeste deel moet verstaan worden.
	2 Tim. 1:15 Gij weet dit, dat allen die in Azië zijn, zich van mij afgewend hebben, onder dewelke is Fygellus en Hermógenes.
	e Ef. 6:21. Kol. 4:7. 2 Tim. 4:12. Tit. 3:12.
	Ef. 6:21 En opdat ook gij moogt weten hetgeen mij aangaat, en wat ik doe, dat alles zal u Týchikus, de geliefde broeder en getrouwe dienaar in den Heere, bekendmaken; Kol. 4:7 Al mijn zaken zal u bekendmaken Týchikus, de geliefde broeder en getrouwe dienaar en mededienstknecht in den Heere, 2 Tim. 4:12 Maar Týchikus heb ik naar Éfeze gezonden. Tit. 3:12 Als ik Ártemas tot u zal zenden of Týchikus, zo benaarstig u tot mij te komen te Nikópolis, want aldaar heb ik voorgenomen te overwinteren.
	f Hand. 21:29. 2 Tim. 4:20.
	Hand. 21:29 Want zij hadden tevoren Trófimus, den Eféziër, met hem in de stad gezien, welken zij meenden dat Paulus in den tempel gebracht had. 2 Tim. 4:20 Erástus is te Korinthe gebleven, en Trófimus heb ik te Miléte krank gelaten.

5 οὗτοι προελθόντες ἔμενον ἡμᾶς ἐν Τρωάδι.		5 Dezen vooruitgegaan zijnde, wachtten ons te Tróas.
6 ἡμεῖς δὲ ἐξεπλεύσαμεν μετὰ τὰς ἡμέρας τῶν ἀζύμων ἀπὸ Φιλίππων, καὶ ἤλθομεν πρὸς αὐτοὺς εἰς τὴν Τρωάδα ἄχρις ἡμερῶν πέντε, οὗ διετρίψαμεν ἡμέρας ἑπτά.		6 Wij nu scheepten af van Filippi na de dagen ¹⁰der ongehevelde broden, en kwamen ¹¹in vijf dagen bij hen te Tróas, alwaar ¹²wij ons zeven dagen ¹³onthielden.
	10 Dat is, van pascha, Matth. 26:17.
	Matth. 26:17 En op den eersten dag der ongehevelde broden kwamen de discipelen tot Jezus, zeggende tot Hem: Waar wilt Gij dat wij U bereiden het pascha te eten?
	11 Of: het einde van vijf dagen.
	12 Namelijk Paulus en zijn gezelschap, onder welke Lukas zichzelven hier ook begrijpt.
	13 Gr. versleten, namelijk den tijd.
		In Tróas. Éutychus
7 Ἐν δὲ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, συνηγμένων τῶν μαθητῶν τοῦ κλάσαι ἄρτον, ὁ Παῦλος διελέγετο αὐτοῖς, μέλλων ἐξιέναι τῇ ἐπαύριον, παρέτεινέ τε τὸν λόγον μέχρι μεσονυκτίου.		7 En op den ¹⁴eersten dag ¹⁵der week, als de discipelen bijeengekomen waren ¹⁶om brood te breken, ¹⁷handelde Paulus met hen, zullende des anderen daags verreizen; en hij strekte zijn rede uit tot den middernacht.
	14 Gr. één. Zie Gen. 1:5. Matth. 28:1, en vergelijk daarmede 1 Kor. 16:2, welke dag de dag des Heeren genaamd wordt, Openb. 1:10.
	Gen. 1:5 En God noemde het licht dag, en de duisternis noemde Hij nacht. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest, de eerste dag. Matth. 28:1 EN laat na den sabbat, als het begon te lichten tegen den eersten dag der week, kwam Maria Magdaléna en de andere Maria, om het graf te bezien. 1 Kor. 16:2 Op elken eersten dag der week legge een iegelijk van u iets bij zichzelven weg, vergaderende een schat, naar dat hij welvaren verkregen heeft; opdat de verzamelingen alsdan niet eerst geschieden wanneer ik gekomen zal zijn. Openb. 1:10 En ik was in den geest op den dag des Heeren, en ik hoorde achter mij een grote stem, als van een bazuin,
	15 Gr. der sabbatten. Zie Matth. 28:1. Luk. 18:12.
	Matth. 28:1 EN laat na den sabbat, als het begon te lichten tegen den eersten dag der week, kwam Maria Magdaléna en de andere Maria, om het graf te bezien. Luk. 18:12 Ik vast tweemaal per week; ik geef tienden van alles wat ik bezit.
	16 Dat is, om met elkander te eten en het Avondmaal des Heeren te houden. Zie Hand. 2:42, 46. 1 Kor. 11:20, 21, 22.
	Hand. 2:42 En zij waren volhardende in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de breking des broods, en in de gebeden. Hand. 2:46 En dagelijks eendrachtelijk in den tempel volhardende, en van huis tot huis brood brekende, aten zij tezamen met verheuging en eenvoudigheid des harten, 1 Kor. 11:20 Als gij dan bijeen samenkomt, dat is niet des Heeren Avondmaal eten. 1 Kor. 11:21 Want in het eten neemt een iegelijk tevoren zijn eigen avondmaal; en deze is hongerig, en de ander is dronken. 1 Kor. 11:22 Hebt gij dan geen huizen, om daar te eten en te drinken? Of veracht gij de gemeente Gods, en beschaamt gij degenen die niet hebben? Wat zal ik u zeggen? Zal ik u prijzen? In dezen prijs ik u niet.
	17 Namelijk van de leer des Evangelies.

8 ἦσαν δὲ λαμπάδες ἱκαναὶ ἐν τῷ ὑπερῴῳ οὗ ἦσαν συνηγμένοι.		8 En er waren ¹⁸vele lichten in de opperzaal waar ¹⁹zij vergaderd waren.
	18 Gr. vele lampen. De gelovigen, om te ontgaan het gevaar van vervolging, vergaderden toen veeltijds bij nacht; en hadden in hun vergaderingen lichten, om niet gelasterd te worden (gelijk nog evenwel de goddelozen deden) dat zij iets onbehoorlijks in dezelve bedreven.
	19 Anders: wij.

9 καθήμενος δέ τις νεανίας ὀνόματι Εὔτυχος ἐπὶ τῆς θυρίδος, καταφερόμενος ὕπνῳ βαθεῖ, διαλεγομένου τοῦ Παύλου ἐπὶ πλεῖον, κατενεχθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἔπεσεν ἀπὸ τοῦ τριστέγου κάτω, καὶ ἤρθη νεκρός.		9 En een zeker jongeling, met name Éutychus, zat in het venster, en met een diepen slaap ²⁰overvallen zijnde, alzo Paulus ²¹lang tot hen sprak, door den slaap ²²nederstortende, viel van de derde zoldering nederwaarts, en werd dood opgenomen.
	20 Of: in een diepen slaap gevallen zijnde. Gr. henen weggenomen, afgevoerd.
	21 Gr. zeer veel handelde.
	22 Of: nedergestort zijnde.

10 καταβὰς δὲ ὁ Παῦλος ἐπέπεσεν αὐτῷ, καὶ συμπεριλαβὼν εἶπε, Μὴ θορυβεῖσθε· ἡ γὰρ ψυχὴ αὐτοῦ ἐν αὐτῷ ἐστιν.		10 Doch Paulus, afgekomen zijnde, ^gviel op hem, en hem omvangende, zeide hij: Weest niet beroerd; want zijn ziel ²³is in hem.
	g 1 Kon. 17:21. 2 Kon. 4:34.
	1 Kon. 17:21 En hij mat zich driemaal uit over het kind en riep den HEERE aan en zeide: HEERE mijn God, laat toch de ziel van dit kind in hem wederkomen. 2 Kon. 4:34 En hij klom op en legde zich neder op het kind, en leggende zijn mond op deszelfs mond en zijn ogen op zijn ogen en zijn handen op zijn handen, breidde zich over hem uit; en het vlees des kinds werd warm.
	23 De ziel was waarlijk van hem gescheiden, vers 9, maar dit spreekt Paulus omdat hij ten volle verzekerd was, dat dezelve wederom in hem zou komen, gelijk Matth. 9:24. Of omdat dezelve op dat ogenblik in hem wederkwam.
	vers 9 En een zeker jongeling, met name Éutychus, zat in het venster, en met een diepen slaap overvallen zijnde, alzo Paulus lang tot hen sprak, door den slaap nederstortende, viel van de derde zoldering nederwaarts, en werd dood opgenomen. Matth. 9:24 Zeide Hij tot hen: Vertrekt; want het dochtertje is niet dood, maar slaapt. En zij belachten Hem.

11 ἀναβὰς δὲ καὶ κλάσας ἄρτον καὶ γευσάμενος, ἐφ’ ἱκανόν τε ὁμιλήσας ἄχρις αὐγῆς, οὕτως ἐξῆλθεν.		11 En als hij weder boven gegaan was, en ²⁴brood gebroken en wat ²⁵gegeten had, en lang tot den dageraad toe met hen gesproken had, vertrok hij ²⁶alzo.
	24 Zie vers 7.
	vers 7 En op den eersten dag der week, als de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken, handelde Paulus met hen, zullende des anderen daags verreizen; en hij strekte zijn rede uit tot den middernacht.
	25 Gr. geproefd had, namelijk gemene spijze, hetwelk bij het gebruik des Avondmaals placht te geschieden.
	26 Zie dergelijk Joh. 4:6.
	Joh. 4:6 En aldaar was de fontein Jakobs. Jezus dan vermoeid zijnde van de reis, zat alzo neder nevens de fontein. Het was omtrent de zesde ure.

12 ἤγαγον δὲ τὸν παῖδα ζῶντα, καὶ παρεκλήθησαν οὐ μετρίως.		12 En zij brachten den knecht levend, en waren bovenmate ²⁷vertroost.
	27 Dat is, verblijd en verkwikt.
		Naar Miléte
13 Ἡμεῖς δέ, προελθόντες ἐπὶ τὸ πλοῖον, ἀνήχθημεν εἰς τὴν Ἄσσον, ἐκεῖθεν μέλλοντες ἀναλαμβάνειν τὸν Παῦλον· οὕτω γὰρ ἦν διατεταγμένος, μέλλων αὐτὸς πεζεύειν.		13 Maar wij vooruit naar het schip gegaan zijnde, voeren af naar ²⁸Assus, waar wij Paulus zouden innemen; want hij had het alzo ²⁹bevolen, en hij zelf zou ³⁰te voet gaan.
	28 Een stad in Mysië, omtrent Troas, anders ook Apollonia genaamd.
	29 Gr. verordineerd.
	30 Dat is, te land reizen, om onderweg het Evangelie hier en daar te prediken.

14 ὡς δὲ συνέβαλεν ἡμῖν εἰς τὴν Ἄσσον, ἀναλαβόντες αὐτὸν ἤλθομεν εἰς Μιτυλήνην.		14 En als hij zich te Assus bij ons gevoegd had, namen wij hem in, en kwamen te ³¹Mityléne.
	31 Een eiland met een stad van denzelfden naam, niet ver van Assus, gelegen in de Egeïsche Zee.

15 κἀκεῖθεν ἀποπλεύσαντες, τῇ ἐπιούσῃ κατηντήσαμεν ἀντικρὺ Χίου· τῇ δὲ ἑτέρᾳ παρεβάλομεν εἰς Σάμον· καὶ μείναντες ἐν Τρωγυλλίῳ, τῇ ἐχομένῃ ἤλθομεν εἰς Μίλητον.		15 En vandaar afgescheept zijnde, kwamen wij den volgenden dag tegenover ³²Chios, en des anderen daags legden wij aan te ³³Samos, en bleven te ³⁴Trogyllion, en den dag daaraan kwamen wij te ³⁵Miléte.
	32 Een eiland tussen Samos en Lesbos, in dezelfde zee.
	33 Een eiland daaromtrent, hebbende een stad van denzelfden naam.
	34 Een hoek van den berg Mycale, uitstekende in de zee, van Samos gelegen veertig stadiën.
	35 Een stad aan de zee op het vasteland van Jonië, niet ver van Efeze.

16 ἔκρινε γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν Ἔφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ Ἀσίᾳ· ἔσπευδε γάρ (εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ), τὴν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς Ἱεροσόλυμα.		16 Want Paulus had ³⁶voorgenomen Éfeze voorbij te varen, opdat hij niet den tijd in Azië zou verslijten; ^hwant hij spoedde zich, om (zo het hem mogelijk ware) op den ³⁷pinksterdag te Jeruzalem te zijn.
	36 Gr. geoordeeld, dat is, goedgevonden.
	h Hand. 21:4, 12.
	Hand. 21:4 En de discipelen gevonden hebbende, bleven wij daar zeven dagen; dewelke tot Paulus zeiden door den Geest, dat hij niet zou opgaan naar Jeruzalem. Hand. 21:12 Als wij nu dit hoorden, baden beide wij en die van die plaats waren, dat hij niet zou opgaan naar Jeruzalem.
	37 Van dezen feestdag zie Hand. 2:1. Dit deed de apostel niet omdat hij meende dat dit Joodse feest nog moest onderhouden worden, Gal. 4:10. Kol. 2:16, maar opdat hij door de menigte van het volk dat op het feest kwam, gelegenheid zou hebben om het Evangelie te beter te verbreiden.
	Hand. 2:1 EN als de dag van het pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eendrachtelijk bijeen. Gal. 4:10 Gij onderhoudt dagen, en maanden, en tijden, en jaren. Kol. 2:16 Dat u dan niemand oordele in spijze of in drank, of in het stuk des feestdags of der nieuwe maan of der sabbatten,
		Afscheid van de ouderlingen van Éfeze
17 Ἀπὸ δὲ τῆς Μιλήτου πέμψας εἰς Ἔφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας.		17 Maar hij zond van Miléte naar Éfeze, en hij ontbood de ouderlingen der gemeente.
18 ὡς δὲ παρεγένοντο πρὸς αὐτόν, εἶπεν αὐτοῖς, Ὑμεῖς ἐπίστασθε, ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἀφ’ ἧς ἐπέβην εἰς τὴν Ἀσίαν, πῶς μεθ’ ὑμῶν τὸν πάντα χρόνον ἐγενόμην,		18 En als zij tot hem gekomen waren, zeide hij tot hen: Gijlieden weet, ⁱvan den eersten dag af dat ik in ³⁸Azië ben aangekomen, hoe ik bij u den gansen tijd geweest ben,
	i Hand. 19:10.
	Hand. 19:10 En dit geschiedde twee jaar lang, alzo dat allen die in Azië woonden, het Woord des Heeren Jezus hoorden, beide Joden en Grieken.
	38 Namelijk alzo eigenlijk genaamd, zijnde een deel van Klein-Azië, waarvan Efeze de hoofdstad was.

19 δουλεύων τῷ Κυρίῳ μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πολλῶν δακρύων καὶ πειρασμῶν τῶν συμβάντων μοι ἐν ταῖς ἐπιβουλαῖς τῶν Ἰουδαίων·		19 Dienende den Heere met alle ³⁹ootmoedigheid, en vele ⁴⁰tranen, en ⁴¹verzoekingen, die mij overkomen zijn door de lagen der Joden;
	39 Of: nederigheid, van gemoed, of van staat, gelijk Luk. 1:48.
	Luk. 1:48 Omdat Hij de nederheid Zijner dienstmaagd heeft aangezien; want zie, van nu aan zullen mij zalig spreken al de geslachten.
	40 Namelijk uit medelijden over de arme onwetende of verleide mensen.
	41 Dat is, verdrukkingen. Zie Jak. 1:2. 1 Petr. 1:6.
	Jak. 1:2 Acht het voor grote vreugde, mijne broeders, wanneer gij in velerlei verzoekingen valt; 1 Petr. 1:6 In Welken gij u verheugt, nu een weinig tijds (zo het nodig is) bedroefd zijnde door menigerlei verzoekingen;

20 ὡς οὐδὲν ὑπεστειλάμην τῶν συμφερόντων, τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαι ὑμῖν καὶ διδάξαι ὑμᾶς δημοσίᾳ καὶ κατ’ οἴκους,		20 Hoe ik niets ⁴²achtergehouden heb van hetgeen nuttig was, dat ik u niet zou verkondigd en u geleerd hebben, in het openbaar en ⁴³bij de huizen,
	42 Gr. onttogen, dat is, verzwegen, óf door vrees voor mensen, óf om gewins wil, 1 Thess. 2:3, 4.
	1 Thess. 2:3 Want onze vermaning is niet geweest uit verleiding, noch uit onreinheid, noch met bedrog; 1 Thess. 2:4 Maar gelijk wij van God beproefd zijn geweest, dat ons het Evangelie zou toebetrouwd worden, alzo spreken wij, niet als mensen behagende, maar Gode, Die onze harten beproeft.
	43 Dat is, in het bijzonder.

21 διαμαρτυρόμενος Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησι τὴν εἰς τὸν Θεὸν μετάνοιαν, καὶ πίστιν τὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.		21 ⁴⁴Betuigende beide Joden en Grieken ^kde bekering tot God en het geloof in onzen Heere Jezus Christus.
	44 Namelijk alom en zeer sterkelijk, met vaste gronden en getuigenissen der Heilige Schrift.
	k Matth. 3:2. Mark. 1:15. Luk. 24:47.
	Matth. 3:2 En zeggende: Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen. Mark. 1:15 En zeggende: De tijd is vervuld en het Koninkrijk Gods nabijgekomen; bekeert u en gelooft het Evangelie. Luk. 24:47 En in Zijn Naam gepredikt worden bekering en vergeving der zonden onder alle volken, beginnende van Jeruzalem.

22 καὶ νῦν ἰδού, ἐγὼ δεδεμένος τῷ πνεύματι πορεύομαι εἰς Ἱερουσαλήμ, τὰ ἐν αὐτῇ συναντήσοντά μοι μὴ εἰδώς,		22 En nu, zie, ik, ⁴⁵gebonden zijnde ⁴⁶door den Geest, reis naar Jeruzalem, ⁴⁷niet wetende wat mij daar ontmoeten zal,
	45 Dat is, als met banden getrokken zijnde.
	46 Door sterke aandrijving en bevel des Heiligen Geestes; of: door mijn gemoed uit ingeven des Heiligen Geestes. Zie Hand. 19:21.
	Hand. 19:21 En als deze dingen volbracht waren, nam Paulus voor in den geest, Macedónië en Acháje doorgegaan hebbende, naar Jeruzalem te reizen, zeggende: Nadat ik aldaar zal geweest zijn, moet ik ook Rome zien.
	47 Namelijk in het bijzonder.

23 πλὴν ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον κατὰ πόλιν διαμαρτύρεται λέγον ὅτι δεσμά με καὶ θλίψεις μένουσιν.		23 Dan dat de Heilige Geest ⁴⁸van stad tot stad ⁴⁹betuigt, zeggende dat mij banden en verdrukkingen ⁵⁰aanstaande zijn.
	48 Dat is, alom in alle steden waar ik door reis, Luk. 8:4.
	Luk. 8:4 Als nu een grote schare bijeenvergaderde, en zij van alle steden tot Hem kwamen, zo zeide Hij door gelijkenis:
	49 Namelijk door de profeten, dien de Heilige Geest zulks geopenbaard heeft, Hand. 21:4, 11.
	Hand. 21:4 En de discipelen gevonden hebbende, bleven wij daar zeven dagen; dewelke tot Paulus zeiden door den Geest, dat hij niet zou opgaan naar Jeruzalem. Hand. 21:11 En hij kwam tot ons, en nam den gordel van Paulus, en zijns zelfs handen en voeten gebonden hebbende, zeide: Dit zegt de Heilige Geest: Den man wiens deze gordel is, zullen de Joden alzo te Jeruzalem binden, en overleveren in de handen der heidenen.
	50 Gr. mij verwachten.

24 ἀλλ’ οὐδενὸς λόγον ποιοῦμαι, οὐδὲ ἔχω τὴν ψυχήν μου τιμίαν ἐμαυτῷ, ὡς τελειῶσαι τὸν δρόμον μου μετὰ χαρᾶς, καὶ τὴν διακονίαν ἣν ἔλαβον παρὰ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, διαμαρτύρασθαι τὸ εὐαγγέλιον τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.		24 ^lMaar ⁵¹ik acht op geen ding, noch houd mijn ⁵²leven dierbaar voor mijzelven, opdat ik ⁵³mijn loop met blijdschap moge volbrengen, en den dienst, welken ik ^mvan den Heere Jezus ontvangen heb, om te betuigen het Evangelie ⁵⁴der genade Gods.
	l Hand. 21:13.
	Hand. 21:13 Maar Paulus antwoordde: Wat doet gij, dat gij weent en mijn hart week maakt? Want ik ben bereid niet alleen gebonden te worden, maar ook te sterven te Jeruzalem voor den Naam des Heeren Jezus.
	51 Gr. ik maak geen rekening van enig ding.
	52 Gr. mijn ziel.
	53 Namelijk van het christelijk leven, en inzonderheid van mijn dienst, 1 Kor. 9:24. 2 Tim. 4:7.
	1 Kor. 9:24 Weet gijlieden niet dat die in de loopbaan lopen, allen wel lopen, maar dat één den prijs ontvangt? Loopt alzo, dat gij dien moogt verkrijgen. 2 Tim. 4:7 Ik heb den goeden strijd gestreden, ik heb den loop geëindigd, ik heb het geloof behouden;
	m Gal. 1:1. Tit. 1:3.
	Gal. 1:1 PAULUS, een apostel (geroepen niet van mensen, noch door een mens, maar door JEZUS CHRISTUS, en God den Vader, Die Hem uit de doden opgewekt heeft), Tit. 1:3 Namelijk Zijn Woord, door de prediking die mij toebetrouwd is, naar het bevel van God onzen Zaligmaker: aan Titus, mijn oprechten zoon naar het gemeen geloof:
	54 Dat is, waarin ons de genade Gods verkondigd wordt.

25 καὶ νῦν ἰδού, ἐγὼ οἶδα ὅτι οὐκέτι ὄψεσθε τὸ πρόσωπόν μου ὑμεῖς πάντες, ἐν οἷς διῆλθον κηρύσσων τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.		25 En nu, zie, ik weet dat gij allen, waar ik doorgegaan ben, predikende het Koninkrijk Gods, mijn aangezicht niet meer zien zult.
26 διὸ μαρτύρομαι ὑμῖν ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ, ὅτι καθαρὸς ἐγὼ ἀπὸ τοῦ αἵματος πάντων.		26 Daarom betuig ik ulieden op dezen huidigen dag, dat ik ⁵⁵rein ben van het bloed van u allen.
	55 Dat is, onschuldig aan uw verderf, alzo ik u den weg der zaligheid getrouwelijk heb aangewezen. Zie Ez. 3:18, 19. Hand. 18:6.
	Ez. 3:18 Als Ik tot den goddeloze zeg: Gij zult den dood sterven; en gij waarschuwt hem niet, en spreekt niet om den goddeloze van zijn goddelozen weg te waarschuwen, opdat gij hem in het leven behoudt; die goddeloze zal in zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen. Ez. 3:19 Doch als gij den goddeloze waarschuwt, en hij zich van zijn goddeloosheid en van zijn goddelozen weg niet bekeert, hij zal in zijn ongerechtigheid sterven, maar gij hebt uw ziel bevrijd. Hand. 18:6 Maar als zij wederstonden en lasterden, schudde hij zijn klederen af en zeide tot hen: Uw bloed zij op uw hoofd; ik ben rein; en van nu voortaan zal ik tot de heidenen heen gaan.

27 οὐ γὰρ ὑπεστειλάμην τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαι ὑμῖν πᾶσαν τὴν βουλὴν τοῦ Θεοῦ.		27 Want ik heb niet ⁵⁶achtergehouden, dat ik u niet zou verkondigd hebben ⁵⁷al den raad Gods.
	56 Zie vers 20.
	vers 20 Hoe ik niets achtergehouden heb van hetgeen nuttig was, dat ik u niet zou verkondigd en u geleerd hebben, in het openbaar en bij de huizen,
	57 Dat is, al wat God besloten en geopenbaard heeft aangaande de zaligheid der mensen, door wien en hoe dezelve verkregen wordt, Luk. 7:30. Ef. 1:11.
	Luk. 7:30 Maar de farizeeën en de wetgeleerden hebben den raad Gods tegen zichzelven verworpen, van hem niet gedoopt zijnde. Ef. 1:11 In Hem, in Welken wij ook een erfdeel geworden zijn, wij, die tevoren verordineerd waren naar het voornemen Desgenen Die alle dingen werkt naar den raad van Zijn wil;

28 προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ, ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος.		28 ⁿZo hebt dan acht ⁵⁸op uzelven, en op de gehele kudde, ⁵⁹over dewelke u ⁶⁰de Heilige Geest tot ⁶¹opzieners gesteld heeft, om de gemeente Gods ⁶²te weiden, welke ⁶³Hij ⁶⁴^overkregen heeft ⁶⁵door Zijn eigen bloed.
	n 1 Petr. 5:2.
	1 Petr. 5:2 Weidt de kudde Gods die onder u is, hebbende opzicht daarover, niet uit bedwang, maar gewilliglijk, noch om vuil gewin, maar met een volvaardig gemoed;
	58 Dat is, op uw leer, leven en ambt.
	59 Gr. in dewelke.
	60 Die de voornaamste Oorzaak is van de wettige beroeping der dienaren des Woords, hoewel Hij dat door den dienst der mensen doet. Zie Hand. 13:2, 3.
	Hand. 13:2 En als zij den Heere dienden en vastten, zeide de Heilige Geest: Zondert Mij af beide Bárnabas en Saulus tot het werk waartoe Ik hen geroepen heb. Hand. 13:3 Toen vastten en baden zij, en hun de handen opgelegd hebbende, lieten zij hen gaan.
	61 Gr. episcopous, waarvan het woord bisschop gekomen is. Dezen worden vers 17 genaamd ouderlingen der gemeente. Waaruit blijkt dat in de Heilige Schrift tussen ouderlingen en bisschoppen geen onderscheid gemaakt wordt. Zie Filipp. 1:1.
	vers 17 Maar hij zond van Miléte naar Éfeze, en hij ontbood de ouderlingen der gemeente. Filipp. 1:1 PAULUS en Timótheüs, dienstknechten van JEZUS CHRISTUS, al den heiligen in Christus Jezus die te Filippi zijn, met de opzieners en diakenen:
	62 Namelijk met de gezonde leer des Goddelijken Woords; door een gelijkenis genomen van schaapherders, bij welke het ambt der dienaren des Woords zeer bekwamelijk wordt vergeleken, Jer. 23:4. Joh. 21:15. Ef. 4:11. 1 Petr. 5:2.
	Jer. 23:4 En Ik zal herders over hen verwekken die hen weiden zullen; en zij zullen niet meer vrezen, noch verschrikt worden, noch gemist worden, spreekt de HEERE. Joh. 21:15 Toen zij dan het middagmaal gehouden hadden, zeide Jezus tot Simon Petrus: Simon, Jona’s zoon, hebt gij Mij liever dan dezen? Hij zeide tot Hem: Ja, Heere, Gij weet dat ik U liefheb. Hij zeide tot hem: Weid Mijn lammeren. Ef. 4:11 En Dezelve heeft gegeven sommigen tot apostelen, en sommigen tot profeten, en sommigen tot evangelisten, en sommigen tot herders en leraars; 1 Petr. 5:2 Weidt de kudde Gods die onder u is, hebbende opzicht daarover, niet uit bedwang, maar gewilliglijk, noch om vuil gewin, maar met een volvaardig gemoed;
	63 Namelijk God, dat is, de Zone Gods, Die onze menselijke natuur aangenomen heeft in enigheid Zijns Persoons.
	64 Of: verworven, gekocht, Zijn eigen gemaakt.
	o Ef. 1:7. Kol. 1:14. 1 Petr. 1:19. Openb. 5:9.
	Ef. 1:7 In Welken wij hebben de verlossing door Zijn bloed, namelijk de vergeving der misdaden, naar den rijkdom Zijner genade, Kol. 1:14 In Denwelken wij de verlossing hebben door Zijn bloed, namelijk de vergeving der zonden; 1 Petr. 1:19 Maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onbevlekt Lam; Openb. 5:9 En zij zongen een nieuw lied, zeggende: Gij zijt waardig het boek te nemen en zijn zegelen te openen; want Gij zijt geslacht, en hebt ons Gode gekocht met Uw bloed, uit alle geslacht en taal en volk en natie;
	65 Namelijk door hetwelk Hij ons heeft verlost, en niet door het bloed van enige beesten, Hebr. 9:12. Dit bloed wordt Gods eigen bloed genaamd, omdat de Zone Gods, zijnde en blijvende waarachtig God, menselijk vlees en bloed heeft aangenomen in enigheid des Persoons. Een wijze van spreken, waardoor de Persoon van Christus, benaamd zijnde van de ene natuur, toegeschreven wordt hetgeen Hem eigen is naar de andere natuur. Zie Joh. 3:13.
	Hebr. 9:12 Noch door het bloed der bokken en kalveren, maar door Zijn eigen bloed, eenmaal ingegaan in het heiligdom, een eeuwige verlossing teweeggebracht hebbende. Joh. 3:13 En niemand is opgevaren in den hemel, dan Die uit den hemel nedergekomen is, namelijk de Zoon des mensen, Die in den hemel is.

29 ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς, μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου·		29 Want dit weet ik, dat na mijn ⁶⁶vertrek ^p⁶⁷zware ⁶⁸wolven tot u inkomen zullen, die de kudde niet sparen;
	66 Namelijk vanhier uit deze landen, of ook uit dit leven.
	p 2 Petr. 2:1.
	2 Petr. 2:1 EN er zijn ook valse profeten onder het volk geweest, gelijk ook onder u valse leraars zijn zullen, die verderfelijke ketterijen bedektelijk invoeren zullen, ook den Heere, Die hen gekocht heeft, verloochenende, en een haastig verderf over zichzelven brengende.
	67 Dat is, gruwelijke, bezwaarlijke.
	68 Dat is, valse leraars, die de schapen met hun valse leer vernielen, Matth. 7:15.
	Matth. 7:15 Maar wacht u van de valse profeten, dewelke in schaapsklederen tot u komen, maar vanbinnen zijn zij grijpende wolven.

30 καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα, τοῦ ἀποσπᾷν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν.		30 ^qEn ⁶⁹uit uzelven zullen mannen opstaan, sprekende ⁷⁰verkeerde dingen, om de discipelen af te trekken ⁷¹achter zich.
	q Ps. 41:10. Matth. 26:21. Hand. 1:17. 1 Joh. 2:19.
	Ps. 41:10 Zelfs de man mijns vredes, op welken ik vertrouwde, die mijn brood at, heeft de verzene tegen mij grotelijks verheven. Matth. 26:21 En toen zij aten, zeide Hij: Voorwaar Ik zeg u, dat een van u Mij zal verraden. Hand. 1:17 Want hij was met ons gerekend en had het lot dezer bediening verkregen. 1 Joh. 2:19 Zij zijn uit ons uitgegaan, maar zij waren uit ons niet; want indien zij uit ons geweest waren, zo zouden zij met ons gebleven zijn; maar dit is geschied opdat zij zouden openbaar worden, dat zij niet allen uit ons zijn.
	69 Dat is, uit de leraars en opzieners zelven.
	70 Of: verdraaide; gelijk de satan alles verdraait om de waarheid te verduisteren.
	71 Namelijk om hen en hun leer te volgen.

31 διὸ γρηγορεῖτε, μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον.		31 Daarom, waakt, en gedenkt dat ik ⁷²drie jaren lang nacht en dag niet opgehouden heb een iegelijk met tranen te vermanen.
	72 Vgl. Hand. 19:10.
	Hand. 19:10 En dit geschiedde twee jaar lang, alzo dat allen die in Azië woonden, het Woord des Heeren Jezus hoorden, beide Joden en Grieken.

32 καὶ τὰ νῦν παρατίθεμαι ὑμᾶς, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ καὶ τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ, τῷ δυναμένῳ ἐποικοδομῆσαι, καὶ δοῦναι ὑμῖν κληρονομίαν ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πᾶσιν.		32 En nu, broeders, ik beveel u Gode en ⁷³het woord Zijner genade, ⁷⁴Die machtig is u op te ⁷⁵bouwen en u ⁷⁶een erfdeel te geven onder al de ⁷⁷geheiligden.
	73 Dat is, het Evangelie, om daarmede uw geloof te versterken en daarin uw troost te zoeken. Zie Hand. 14:26.
	Hand. 14:26 En vandaar scheepten zij af naar Antiochíë, vanwaar zij der genade Gods bevolen waren geweest tot het werk dat zij volbracht hadden.
	74 Namelijk God.
	75 Namelijk de gemeente vermeerderende met gaven en in het getal.
	76 Namelijk van het hemels vaderland.
	77 Namelijk door den Geest der wedergeboorte; of: afgezonderden van de wereld door het geloof.

33 ἀργυρίου ἢ χρυσίου ἢ ἱματισμοῦ οὐδενὸς ἐπεθύμησα.		33 ^rIk heb niemands zilver of goud of kleding begeerd.
	r 1 Kor. 9:12. 2 Kor. 11:9; 12:13.
	1 Kor. 9:12 Indien anderen dezer macht over u deelachtig zijn, waarom niet veelmeer wij? Doch wij hebben deze macht niet gebruikt, maar wij verdragen het alles, opdat wij niet enige verhindering geven aan het Evangelie van Christus. 2 Kor. 11:9 Want mijn gebrek hebben de broeders vervuld die van Macedónië kwamen; en ik heb mijzelven in alles gehouden zonder u te bezwaren, en zal mij nog alzo houden. 2 Kor. 12:13 Want wat is er waarin gij minder geweest zijt dan de andere gemeenten, anders dan dat ik zelf u niet lastig ben geweest? Vergeeft mij dit ongelijk.

34 αὐτοὶ δὲ γινώσκετε ὅτι ταῖς χρείαις μου καὶ τοῖς οὖσι μετ’ ἐμοῦ ὑπηρέτησαν αἱ χεῖρες αὗται.		34 En gij zelven weet dat ^sdeze handen tot mijn nooddruft, en dengenen die met mij waren, gediend hebben.
	s Hand. 18:3. 1 Kor. 4:12. 1 Thess. 2:9. 2 Thess. 3:8.
	Hand. 18:3 En omdat hij van hetzelfde handwerk was, bleef hij bij hen en wrocht; want zij waren tentenmakers van handwerk. 1 Kor. 4:12 En arbeiden, werkende met onze eigen handen; wij worden gescholden en wij zegenen; wij worden vervolgd en wij verdragen; 1 Thess. 2:9 Want gij gedenkt, broeders, onzen arbeid en moeite; want nacht en dag werkende, opdat wij niemand onder u zouden lastig zijn, hebben wij het Evangelie Gods onder u gepredikt. 2 Thess. 3:8 En wij hebben geen brood bij iemand gegeten voor niet, maar in arbeid en moeite, nacht en dag werkende, opdat wij niet iemand van u zouden lastig zijn;

35 πάντα ὑπέδειξα ὑμῖν, ὅτι οὕτω κοπιῶντας δεῖ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενούντων, μνημονεύειν τε τῶν λόγων τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ὅτι αὐτὸς εἶπε, Μακάριόν ἐστι διδόναι μᾶλλον ἢ λαμβάνειν.		35 Ik heb u in alles getoond dat men alzo arbeidende, ⁷⁸de zwakken moet ⁷⁹opnemen, en gedenken aan de woorden des Heeren Jezus, ⁸⁰dat Hij gezegd heeft: Het is ⁸¹zaliger te ⁸²geven dan te ontvangen.
	78 Namelijk in het geloof en de kennis der christelijke leer.
	79 Dat is, óf onderstutten dat zij niet vallen, óf gevallen zijnde, de hand bieden om op te helpen, Luk. 1:54.
	Luk. 1:54 Hij heeft Israël, Zijn knecht, opgenomen, opdat Hij gedachtig ware der barmhartigheid,
	80 Deze woorden staan in de evangelische historie niet beschreven, gelijk niet alle woorden en daden van Christus geschreven zijn, Joh. 20:30; 21:25, maar kunnen evenwel afgeleid worden uit sommige spreuken van Christus, Luk. 6:38; 16:9.
	Joh. 20:30 Jezus dan heeft nog wel vele andere tekenen in de tegenwoordigheid Zijner discipelen gedaan, die niet zijn geschreven in dit boek; Joh. 21:25 En er zijn nog vele andere dingen die Jezus gedaan heeft, welke zo zij elk bijzonder geschreven werden, ik acht dat ook de wereld zelve de geschreven boeken niet zou vatten. Amen. Luk. 6:38 Geeft, en u zal gegeven worden; een goede, neergedrukte en geschudde en overlopende maat zal men in uw schoot geven; want met dezelfde maat waarmede gijlieden meet, zal ulieden wedergemeten worden. Luk. 16:9 En Ik zeg ulieden: Maakt uzelven vrienden uit den onrechtvaardigen Mammon, opdat wanneer u ontbreken zal, zij u mogen ontvangen in de eeuwige tabernakelen.
	81 Want wie den armen geeft, die geeft het den Heere op woeker, Spr. 19:17.
	Spr. 19:17 Die zich des armen ontfermt, leent den HEERE, en Hij zal hem zijn weldaad vergelden.
	82 Namelijk de tijdelijke goederen tot onderhoud van den kerkendienst of van de armen.

36 Καὶ ταῦτα εἰπών, θεὶς τὰ γόνατα αὐτοῦ, σὺν πᾶσιν αὐτοῖς προσηύξατο.		36 En als hij dit gezegd had, heeft hij ^tnederknielende met hen allen gebeden.
	t Hand. 21:5.
	Hand. 21:5 Toen het nu geschiedde dat wij deze dagen overgebracht hadden, gingen wij uit en reisden voort, en zij geleidden ons allen met vrouwen en kinderen tot buiten de stad; en aan den oever nederknielende, hebben wij gebeden.

37 ἱκανὸς δὲ ἐγένετο κλαυθμὸς πάντων· καὶ ἐπιπεσόντες ἐπὶ τὸν τράχηλον τοῦ Παύλου κατεφίλουν αὐτόν,		37 En er werd een groot ⁸³geween van hen allen; en zij vallende om den hals van Paulus, kusten hem,
	83 Een teken van hartelijke liefde tot hun leraar.

38 ὀδυνώμενοι μάλιστα ἐπὶ τῷ λόγῳ ᾧ εἰρήκει, ὅτι οὐκέτι μέλλουσι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ θεωρεῖν. προέπεμπον δὲ αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον.		38 Zeer bedroefd zijnde, allermeest over het woord dat hij gezegd had, dat zij zijn aangezicht niet meer zien zouden. En zij geleidden hem naar het schip.

Einde Handelingen 20