Op deze pagina kunt u de Statenvertaling met kanttekeningen online raadplegen in de editie van de GBS (Gereformeerde Bijbelstichting).
| 1 MIJN geest is verdorven, mijn dagen worden uitgeblust, de graven zijn voor mij. |
| 2 Zijn niet bespotters bij mij, en overnacht niet mijn oog in hunlieder verbittering? |
| 3 Zet toch bij, stel mij een borg bij U; wie zal hij zijn, dat in mijn hand geklapt worde? |
| 4 Want hun hart hebt Gij van kloek verstand verborgen; daarom zult Gij hen niet verhogen. |
| 5 Die met vleiing den vrienden wat aanzegt, ook zijner kinderen ogen zullen versmachten. |
| 6 Doch Hij heeft mij tot een spreekwoord der volken gesteld, zodat ik een trommelslag ben voor ieders aangezicht. |
| 7 Daarom is mijn oog door verdriet verdonkerd, en al mijn ledematen zijn gelijk een schaduw. |
| 8 De oprechten zullen hierover verbaasd zijn, en de onschuldige zal zich tegen den huichelaar opmaken. |
| 9 En de rechtvaardige zal zijn weg vasthouden, en die rein van handen is, zal in sterkte toenemen. |
| 10 Maar toch gij allen, keert weder, en komt nu; want ik vind onder u geen wijze. |
| 11 Mijn dagen zijn voorbijgegaan; uitgerukt zijn mijn gedachten, de bezittingen mijns harten. |
| 12 Den nacht verstellen zij in den dag; het licht is nabij den ondergang
vanwege de duisternis. |
| 13 Zo ik wacht, het graf zal mijn huis wezen; in de duisternis zal ik mijn bed spreiden. |
| 14 Tot de groeve roep ik: Gij zijt mijn vader; tot het gewormte: Mijn moeder en mijn zuster. |
| 15 Waar zou dan nu mijn verwachting wezen? Ja, mijn verwachting, wie zal ze aanschouwen? |
| 16 Zij zullen ondervaren met de handbomen des grafs, als er rust tezamen in het stof wezen zal. |
